ئەیوب 37

1 «لەبەر ئەمە دڵم خورپە دەکات و لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان.

“Sí, ante esto mi corazón tiembla, y es desplazado de su lugar.

2 بۆ نەڕەی دەنگەکەی و گرمەگرمی دەمی گوێ شل بکە!

Escucha, oh, escucha el ruido de su voz, el sonido que sale de su boca.

3 لەژێر هەموو ئاسمان هەتا ئەوپەڕی زەوی، بە بروسکەکەی دەردەبڕێت.

Lo envía bajo todo el cielo, y sus rayos hasta los confines de la tierra.

4 لەدوای ئەوەش هەر دەنگی نەڕەکەی دێت، بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت. کاتێک دەنگ دەداتەوە بروسکەکەی ڕاناگرێت.

Tras ella ruge una voz. Truena con la voz de su majestad. No se guarda nada cuando se escucha su voz.

5 خودا بە دەنگێکی سەرسوڕهێنەر دەگرمێنێت؛ کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین.

Dios truena maravillosamente con su voz. Él hace grandes cosas, que no podemos comprender.

6 بە بەفر دەفەرموێت:”بکەوە سەر زەوی،“هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:”بە لێزمە ببارێ.“

Porque dice a la nieve: “Cae sobre la tierra”. también a la lluvia, y a los chubascos de su poderosa lluvia.

7 مۆر لە دەستی هەموو مرۆڤێک دەدات، بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن.

Él sella la mano de cada hombre, para que todos los hombres a los que ha hecho lo conozcan.

8 گیانلەبەران دەچنە ناو لانەکانی خۆیانەوە و لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە.

Entonces los animales se ponen a cubierto, y permanecen en sus guaridas.

9 لە باشوورەوە ڕەشەبا دێت و لە باکووریشەوە سەرما.

De su habitación sale la tormenta, y el frío del norte.

10 لە هەناسەی خوداوە بەستەڵەک پەیدا دەبێت و سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ.

Por el soplo de Dios se da el hielo, y la anchura de las aguas está congelada.

11 هەروەها هەورەکان بە شێ بار دەکات؛ بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات.

Sí, carga la espesa nube con humedad. Extiende la nube de su rayo.

12 بەگوێرەی خواستی ئەو لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت.

Se ha dado la vuelta gracias a su guía, para que hagan todo lo que él les mande en la superficie del mundo habitable,

13 هەورەکان دەهێنێت بۆ تەمبێکردنی خەڵک، یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات.

ya sea por la corrección, o por su tierra, o por la bondad amorosa, que la hace venir.

14 «ئەیوب گوێ بۆ ئەمە شل بکە! هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە.

“Escucha esto, Job. Quédate quieto y considera las obras maravillosas de Dios.

15 ئایا دەزانیت خودا چۆن فەرمان بە هەورەکان دەکات، یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟

¿Sabes cómo los controla Dios? y hace brillar el rayo de su nube?

16 ئایا دەزانیت چۆن هەورەکان بە ئاسمانەوە وەستاون، ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟

¿Conoces el funcionamiento de las nubes, las obras maravillosas de aquel que es perfecto en el conocimiento?

17 ئەی ئەوەی لەناو جلوبەرگەکەت گەرما دەتخوات بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور،

Tú, cuya ropa es cálida cuando la tierra está quieta a causa del viento del sur?

18 ئایا دەتوانیت هاوکاری ئەو بکەیت ئاسمان بڵاو بکەیتەوە، کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟

¿Puedes, con él, extender el cielo, que es fuerte como un espejo de metal fundido?

19 «پێمان بڵێ کە چی پێ بڵێین؛ لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین.

Enséñanos lo que le vamos a decir, porque no podemos hacer nuestro caso a causa de la oscuridad.

20 ئایا دەبێت پێی بگوترێت کە من دەمەوێ قسە بکەم؟ ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟

¿Se le dirá que voy a hablar? ¿O debería un hombre desear ser tragado?

21 ئێستاش کەس ناتوانێت تەماشای خۆر بکات کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد.

Los hombres no ven la luz que brilla en los cielos, pero el viento pasa y los despeja.

22 لە باکوورەوە بە شکۆمەندییەکی زێڕین دێت، خودای شکۆدار و سامناک دێت.

Del norte viene el esplendor dorado. Con Dios hay una majestuosidad impresionante.

23 ئێمە پەی بە خودای هەرە بەتوانای باڵادەست نابەین، کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات.

No podemos llegar al Todopoderoso. Está exaltado en el poder. Con justicia y gran rectitud, no oprimirá.

24 لەبەر ئەمە خەڵکی لێی دەترسن، چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.»

Por eso los hombres lo veneran. No tiene en cuenta a los sabios de corazón”.