ئەیوب 37

1 «لەبەر ئەمە دڵم خورپە دەکات و لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان.

“Sim, a isto meu coração treme, e é transferido para fora de seu lugar.

2 بۆ نەڕەی دەنگەکەی و گرمەگرمی دەمی گوێ شل بکە!

Ouça, oh, ouça o barulho de sua voz, o som que sai de sua boca.

3 لەژێر هەموو ئاسمان هەتا ئەوپەڕی زەوی، بە بروسکەکەی دەردەبڕێت.

Ele o envia sob o céu inteiro, e seu relâmpago até os confins da terra.

4 لەدوای ئەوەش هەر دەنگی نەڕەکەی دێت، بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت. کاتێک دەنگ دەداتەوە بروسکەکەی ڕاناگرێت.

Depois disso, uma voz ruge. Ele troveja com a voz de sua majestade. Ele não retém nada quando sua voz é ouvida.

5 خودا بە دەنگێکی سەرسوڕهێنەر دەگرمێنێت؛ کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین.

Deus troveja maravilhosamente com sua voz. Ele faz grandes coisas, que não podemos compreender.

6 بە بەفر دەفەرموێت:”بکەوە سەر زەوی،“هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:”بە لێزمە ببارێ.“

Pois ele diz para a neve, 'Fall on the earth,'. assim como ao aguaceiro da chuva, e aos aguaceiros de sua poderosa chuva.

7 مۆر لە دەستی هەموو مرۆڤێک دەدات، بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن.

Ele sela a mão de cada homem, que todos os homens que ele fez possam saber disso.

8 گیانلەبەران دەچنە ناو لانەکانی خۆیانەوە و لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە.

Depois os animais se abrigam, e permanecem em suas covas.

9 لە باشوورەوە ڕەشەبا دێت و لە باکووریشەوە سەرما.

Fora de seu quarto vem a tempestade, e frio do norte.

10 لە هەناسەی خوداوە بەستەڵەک پەیدا دەبێت و سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ.

Pelo sopro de Deus, o gelo é dado, e a largura das águas é congelada.

11 هەروەها هەورەکان بە شێ بار دەکات؛ بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات.

Sim, ele carrega a nuvem espessa com umidade. Ele espalha no exterior a nuvem de seu relâmpago.

12 بەگوێرەی خواستی ئەو لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت.

É voltado para trás por sua orientação, que eles possam fazer o que ele lhes ordenar na superfície do mundo habitável,

13 هەورەکان دەهێنێت بۆ تەمبێکردنی خەڵک، یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات.

quer seja para correção, quer seja para sua terra, ou por amor à bondade, que ele faz com que ela venha.

14 «ئەیوب گوێ بۆ ئەمە شل بکە! هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە.

“Ouça isto, Job. Fique parado, e considere as obras maravilhosas de Deus.

15 ئایا دەزانیت خودا چۆن فەرمان بە هەورەکان دەکات، یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟

Do você sabe como Deus os controla, e causa o relâmpago de sua nuvem a brilhar?

16 ئایا دەزانیت چۆن هەورەکان بە ئاسمانەوە وەستاون، ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟

Do você conhece o funcionamento das nuvens, as obras maravilhosas dele que é perfeito em conhecimento?

17 ئەی ئەوەی لەناو جلوبەرگەکەت گەرما دەتخوات بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور،

Você cuja roupa é quente quando a terra ainda está por causa do vento sul?

18 ئایا دەتوانیت هاوکاری ئەو بکەیت ئاسمان بڵاو بکەیتەوە، کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟

Can você, com ele, espalha-se pelo céu, que é forte como um espelho de metal fundido?

19 «پێمان بڵێ کە چی پێ بڵێین؛ لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین.

Ensine-nos o que vamos dizer a ele, pois não podemos fazer nosso caso por causa da escuridão.

20 ئایا دەبێت پێی بگوترێت کە من دەمەوێ قسە بکەم؟ ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟

Será que lhe será dito que eu iria falar? Ou um homem deveria desejar ser engolido?

21 ئێستاش کەس ناتوانێت تەماشای خۆر بکات کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد.

Agora os homens não vêem a luz que está brilhante nos céus, mas o vento passa, e os limpa.

22 لە باکوورەوە بە شکۆمەندییەکی زێڕین دێت، خودای شکۆدار و سامناک دێت.

Do norte, vem o esplendor dourado. Com Deus é uma majestade fantástica.

23 ئێمە پەی بە خودای هەرە بەتوانای باڵادەست نابەین، کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات.

Não podemos alcançar o Todo-Poderoso. Ele está exaltado no poder. Na justiça e na grande retidão, ele não oprimirá.

24 لەبەر ئەمە خەڵکی لێی دەترسن، چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.»

Portanto, os homens o reverenciam. Ele não considera nenhum sábio de coração”.