< ئەیوب 37 >

«لەبەر ئەمە دڵم خورپە دەکات و لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان. 1
“Also, my heart trembles at this, And it moves from its place.
بۆ نەڕەی دەنگەکەی و گرمەگرمی دەمی گوێ شل بکە! 2
Listen diligently to the trembling of His voice, Indeed, the sound goes forth from His mouth.
لەژێر هەموو ئاسمان هەتا ئەوپەڕی زەوی، بە بروسکەکەی دەردەبڕێت. 3
He directs it under the whole heavens, And its light [is] over the skirts of the earth.
لەدوای ئەوەش هەر دەنگی نەڕەکەی دێت، بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت. کاتێک دەنگ دەداتەوە بروسکەکەی ڕاناگرێت. 4
A voice roars after it—He thunders with the voice of His excellence, And He does not hold them back, When His voice is heard.
خودا بە دەنگێکی سەرسوڕهێنەر دەگرمێنێت؛ کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین. 5
God thunders with His voice wonderfully, Doing great things and we do not know.
بە بەفر دەفەرموێت:”بکەوە سەر زەوی،“هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:”بە لێزمە ببارێ.“ 6
For He says to snow: Be [on] the earth. And the small rain and great rain of His power.
مۆر لە دەستی هەموو مرۆڤێک دەدات، بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن. 7
Into the hand of every man he seals, For the knowledge by all men of His work.
گیانلەبەران دەچنە ناو لانەکانی خۆیانەوە و لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە. 8
And the beast enters into [its] lair, And it continues in its habitations.
لە باشوورەوە ڕەشەبا دێت و لە باکووریشەوە سەرما. 9
From the inner chamber comes a windstorm, And from scatterings winds—cold,
لە هەناسەی خوداوە بەستەڵەک پەیدا دەبێت و سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ. 10
From the breath of God is frost given, And the breadth of waters is constricted,
هەروەها هەورەکان بە شێ بار دەکات؛ بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات. 11
Indeed, by filling He presses out a cloud, [and] His light scatters a cloud.
بەگوێرەی خواستی ئەو لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت. 12
And it is turning itself around by His counsels, For their doing all He commands them, On the face of the habitable earth.
هەورەکان دەهێنێت بۆ تەمبێکردنی خەڵک، یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات. 13
Whether for a rod, or for His land, Or for kindness—He causes it to come.
«ئەیوب گوێ بۆ ئەمە شل بکە! هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە. 14
Hear this, O Job, Stand and consider the wonders of God.
ئایا دەزانیت خودا چۆن فەرمان بە هەورەکان دەکات، یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟ 15
Do you know when God places them, And caused the light of His cloud to shine?
ئایا دەزانیت چۆن هەورەکان بە ئاسمانەوە وەستاون، ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟ 16
Do you know the balancings of a cloud? The wonders of the Perfect in knowledge?
ئەی ئەوەی لەناو جلوبەرگەکەت گەرما دەتخوات بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور، 17
How your garments [are] warm, In the quieting of the earth from the south?
ئایا دەتوانیت هاوکاری ئەو بکەیت ئاسمان بڵاو بکەیتەوە، کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟ 18
You have made an expanse with Him For the clouds—strong as a hard mirror!
«پێمان بڵێ کە چی پێ بڵێین؛ لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین. 19
Let us know what we say to Him, We do not set in array because of darkness.
ئایا دەبێت پێی بگوترێت کە من دەمەوێ قسە بکەم؟ ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟ 20
Is it declared to Him that I speak? If a man has spoken, surely he is swallowed up.
ئێستاش کەس ناتوانێت تەماشای خۆر بکات کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد. 21
And now, they have not seen the light, It [is] bright in the clouds, And the wind has passed by and cleanses them.
لە باکوورەوە بە شکۆمەندییەکی زێڕین دێت، خودای شکۆدار و سامناک دێت. 22
It comes from the golden north, Fearful splendor [is] beside God.
ئێمە پەی بە خودای هەرە بەتوانای باڵادەست نابەین، کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات. 23
The Mighty! We have not found Him out, High in power and judgment, He does not answer! And abundant in righteousness,
لەبەر ئەمە خەڵکی لێی دەترسن، چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.» 24
Therefore men fear Him, He does not see any of the wise of heart.”

< ئەیوب 37 >