< ئەیوب 37 >

«لەبەر ئەمە دڵم خورپە دەکات و لە جێی خۆی دەست دەکات بە کوتان. 1
AT this also my heart trembleth, and is moved out of his place.
بۆ نەڕەی دەنگەکەی و گرمەگرمی دەمی گوێ شل بکە! 2
Hear attentively the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.
لەژێر هەموو ئاسمان هەتا ئەوپەڕی زەوی، بە بروسکەکەی دەردەبڕێت. 3
He directeth it under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.
لەدوای ئەوەش هەر دەنگی نەڕەکەی دێت، بە دەنگی پڕ شانازییەکەی دەگرمێنێت. کاتێک دەنگ دەداتەوە بروسکەکەی ڕاناگرێت. 4
After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency; and he will not stay them when his voice is heard.
خودا بە دەنگێکی سەرسوڕهێنەر دەگرمێنێت؛ کاری مەزنی وا دەکات کە ئێمە تێیناگەین. 5
God thundereth marvellously with his voice; great things doeth he, which we cannot comprehend.
بە بەفر دەفەرموێت:”بکەوە سەر زەوی،“هەروەها بە تاوە باران دەفەرموێت:”بە لێزمە ببارێ.“ 6
For he saith to the snow, Be thou on the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.
مۆر لە دەستی هەموو مرۆڤێک دەدات، بۆ ئەوەی هەموو خەڵکی دروستکەری خۆیان بناسن. 7
He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.
گیانلەبەران دەچنە ناو لانەکانی خۆیانەوە و لەناو کونەکانی خۆیان دەمێننەوە. 8
Then the beasts go into dens, and remain in their places.
لە باشوورەوە ڕەشەبا دێت و لە باکووریشەوە سەرما. 9
Out of the south cometh the whirlwind: and cold out of the north.
لە هەناسەی خوداوە بەستەڵەک پەیدا دەبێت و سەر ڕووی ئاوەکان دەبنە سەهۆڵ. 10
By the breath of God frost is given: and the breadth of the waters is straitened.
هەروەها هەورەکان بە شێ بار دەکات؛ بروسکەکەی بەناو هەورەکاندا پەرت دەکات. 11
Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:
بەگوێرەی خواستی ئەو لەسەر ڕووی زەوی ئاوەدان دەگەڕێن هەتا هەموو ئەوە بکات کە فەرمانی پێ دەکرێت. 12
And it is turned round about by his counsels: that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the world in the earth.
هەورەکان دەهێنێت بۆ تەمبێکردنی خەڵک، یان بۆ ئەوەی ئاو بداتە زەوییەکەی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی پیشان بدات. 13
He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.
«ئەیوب گوێ بۆ ئەمە شل بکە! هەستە و لە پەرجووەکانی خودا وردبەرەوە. 14
Hearken unto this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.
ئایا دەزانیت خودا چۆن فەرمان بە هەورەکان دەکات، یان درەوشانەوەی هەورە بروسکەکەی چۆنە؟ 15
Dost thou know when God disposed them, and caused the light of his cloud to shine?
ئایا دەزانیت چۆن هەورەکان بە ئاسمانەوە وەستاون، ئایا کارە سەرسوڕهێنەرەکانی خودا دەزانیت ئەوەی کە زانیاری تەواوە؟ 16
Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him which is perfect in knowledge?
ئەی ئەوەی لەناو جلوبەرگەکەت گەرما دەتخوات بە کپبوونی زەوی بە بای باشوور، 17
How thy garments are warm, when he quieteth the earth by the south wind?
ئایا دەتوانیت هاوکاری ئەو بکەیت ئاسمان بڵاو بکەیتەوە، کە وەک ئاوێنەیەکی لە بڕۆنز داڕێژراو ڕەقە؟ 18
Hast thou with him spread out the sky, which is strong, and as a molten looking glass?
«پێمان بڵێ کە چی پێ بڵێین؛ لەبەر ئەوەی ئێمە لە تاریکیداین ناتوانین داواکارییەکەمان ئامادە بکەین. 19
Teach us what we shall say unto him; for we cannot order our speech by reason of darkness.
ئایا دەبێت پێی بگوترێت کە من دەمەوێ قسە بکەم؟ ئایا مرۆڤ قسە دەکات بۆ ئەوەی خۆی بە قووتدان بدات؟ 20
Shall it be told him that I speak? if a man speak, surely he shall be swallowed up.
ئێستاش کەس ناتوانێت تەماشای خۆر بکات کە لە ئاسماندا دەدرەوشێتەوە دوای ئەوەی با هەڵیکرد و ئاسمانی بێگەرد کرد. 21
And now men see not the bright light which is in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.
لە باکوورەوە بە شکۆمەندییەکی زێڕین دێت، خودای شکۆدار و سامناک دێت. 22
Fair weather cometh out of the north: with God is terrible majesty.
ئێمە پەی بە خودای هەرە بەتوانای باڵادەست نابەین، کە لەبەر دادپەروەرییە مەزنەکەی و ڕاستودروستییە زۆرەکەی ستەم ناکات. 23
Touching the Almighty, we cannot find him out: he is excellent in power, and in judgment, and in plenty of justice: he will not afflict.
لەبەر ئەمە خەڵکی لێی دەترسن، چونکە ئاوڕ دەداتەوە لەوانەی کە بە دڵیان دانان.» 24
Men do therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.

< ئەیوب 37 >