< ئەیوب 32 >
ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی. | 1 |
Assim, estes três homens deixaram de responder a Jó, porque ele era justo a seus próprios olhos.
بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد. | 2 |
Então a ira de Elihu, filho de Barachel, o Buzita, da família de Ram, foi acesa contra Jó. Sua ira foi acesa porque ele se justificava a si mesmo e não a Deus.
لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد. | 3 |
Também sua ira foi acesa contra seus três amigos, porque eles não encontraram resposta, e ainda assim condenaram Jó.
ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون. | 4 |
Agora Elihu havia esperado para falar com Jó, porque eles eram mais velhos do que ele.
کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو. | 5 |
Quando Elihu viu que não havia resposta na boca desses três homens, sua ira se acendeu.
ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم. | 6 |
Elihu, filho de Barachel, o Buzita, respondeu, “Eu sou jovem e você é muito velho”. Portanto, retive-me e não me atrevi a mostrar minha opinião.
گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“ | 7 |
Eu disse: 'Os dias devem falar', e multidão de anos deve ensinar sabedoria'.
بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت. | 8 |
Mas há um espírito no homem, e o Espírito do Todo-Poderoso lhes dá compreensão.
تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن. | 9 |
Não são os grandes que são sábios, nem os idosos que entendem de justiça.
«لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم. | 10 |
Por isso eu disse: 'Escute-me'; Também vou mostrar minha opinião”.
ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە | 11 |
“Contemplei, esperei por suas palavras, e escutei por seu raciocínio, enquanto você procurava o que dizer.
لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە. | 12 |
Sim, eu lhe dei toda a minha atenção, mas não houve ninguém que convenceu Job, ou quem respondeu às suas palavras, entre vocês.
لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“ | 13 |
Cuidado para não dizer: 'Nós encontramos a sabedoria'. Deus pode refutá-lo, não o homem;'
ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە. | 14 |
pois ele não dirigiu suas palavras contra mim; nem lhe responderei com seus discursos.
«واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا. | 15 |
“Eles estão maravilhados. Eles não respondem mais. Eles não têm uma palavra a dizer.
ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟ | 16 |
Devo esperar, porque eles não falam, porque eles ficam parados, e não respondem mais?
ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم، | 17 |
Também vou responder minha parte, e também vou mostrar minha opinião.
چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛ | 18 |
Pois eu estou cheio de palavras. O espírito dentro de mim me constrange.
ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت. | 19 |
Eis que meu peito é como um vinho que não tem respiradouro; como odres novos, está pronto para explodir.
قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە. | 20 |
I falará, para que eu possa ser refrescado. Vou abrir meus lábios e responder.
لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛ | 21 |
Por favor, não me deixe respeitar a pessoa de nenhum homem, nem vou dar títulos lisonjeiros a nenhum homem.
چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات. | 22 |
Pois eu não sei como dar títulos lisonjeiros, ou então meu Criador logo me levaria embora.