ئەیوب 32

1 ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی.

And his three friends also ceased any longer to answer Job: for Job was righteous before them.

2 بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد.

Then Elius the son of Barachiel, the Buzite, of the kindred of Ram, of the country of Ausis, was angered: and he was very angry with Job, because he justified himself before the Lord.

3 لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد.

And he was also very angry with [his] three friends, because they were not able to return answers to Job, yet set him down for an ungodly man.

4 ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون.

But Elius had forborne to give an answer to Job, because they were older than he.

5 کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو.

And Elius saw that there was no answer in the mouth of the three men; and he was angered in his wrath.

6 ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم.

And Elius the Buzite the son of Barachiel answered and said, I am younger in age, and you are elder, therefore I kept silence, fearing to declare to you my own knowledge.

7 گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“

And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:

8 بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت.

but there is a spirit in mortals; and the inspiration of the Almighty is that which teaches.

9 تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن.

The long-lived are not wise [as such]; neither do the aged know judgment.

10 «لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم.

Therefore I said, Hear me, and I will tell you what I know.

11 ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە

Listen to my words; for I will speak in your hearing, until you shall have tried [the matter] with words:

12 لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە.

and I shall understand as far as you; and, behold, there was no one of you that answered Job his words in argument,

13 لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“

lest you should say, We have found that we have added wisdom to the Lord.

14 ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە.

And you have commissioned a man to speak such words.

15 «واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا.

They were afraid, they answered no longer; they gave up their speaking.

16 ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟

I waited, (for I had not spoken, ) because they stood still, they answered not.

17 ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم،

And Elius continued, and said, I will again speak,

18 چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛

for I am full of words, for the spirit of my belly destroys me.

19 ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت.

And my belly is as a skin of sweet wine, bound up [and] ready to burst; or as a brazier's laboring bellows.

20 قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە.

I will speak, that I may open my lips and relieve myself.

21 لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛

For truly I will not be awed because of man, nor indeed will I be confounded before a mortal.

22 چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات.

For I know not how to respect persons: and if otherwise, even the moths would eat me.