< ئەیوب 32 >
ئیتر ئەو سێ پیاوە وازیان لە وەڵامدانەوەی ئەیوب هێنا، چونکە ئەو خۆی بە ڕاست دەزانی. | 1 |
Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,
بەڵام ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی لە هۆزی ڕام لە ئەیوب تووڕە بوو. تووڕەیی جۆشا، چونکە ئەیوب خۆی بە بێتاوان دادەنا و گلەیی لە خودا دەکرد. | 2 |
blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. Paa Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,
لە سێ هاوڕێکەشی تووڕە بوو، چونکە لەگەڵ ئەوەی نەیاندەتوانی بە هیچ شێوەیەک بەرپەرچی ئەیوب بدەنەوە، ئەیوبیان تاوانبار کرد. | 3 |
og paa hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.
ئەلیهوش لەسەر ئەیوب ئارامی گرت، چونکە ئەوان لەو بە تەمەنتر بوون. | 4 |
Elihu havde ventet, saa længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;
کاتێک ئەلیهو بینی هیچ وەڵامێک لە دەمی ئەو سێ پیاوەدا نییە، تووڕە بوو. | 5 |
men da han saa, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;
ئیتر ئەلیهوی کوڕی بەرەخێلی بووزی وەڵامی دایەوە: «من تەمەنم کەمە و ئێوەش پیرن؛ لەبەر ئەوە نەوێرام و ترسام بیروڕای خۆمتان پێ بڵێم. | 6 |
og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;
گوتم:”با تەمەن قسە بکات و با زۆری ساڵان دانایی ڕابگەیەنن.“ | 7 |
jeg tænkte: »Lad Alderen tale og Aarenes Mængde kundgøre Visdom!«
بەڵام ڕۆحی مرۆڤ هەناسەی خودای هەرە بەتوانایە، ئەوە کە تێگەیشتن بە مرۆڤ دەبەخشێت. | 8 |
Dog Aanden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Aande giver dem Indsigt;
تەنها ئەوانەی تەمەن درێژن دانا نین و تەنها پیران نین کە لە دادوەری تێدەگەن. | 9 |
de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;
«لەبەر ئەوە دەڵێم: گوێم لێ بگرن؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم. | 10 |
derfor siger jeg: Hør mig, lad ogsaa mig komme frem med min Viden!
ئەوەتا من ئارامم گرت لەسەر قسەکانتان، گوێم شل کرد بۆ بەهانەکانتان؛ هەتا قسەکانتان تاقی کردەوە | 11 |
Jeg biede paa, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;
لێتان وردبوومەوە. بەڵام کەستان بەڵگەتان لە دژی بەهانەی ئەیوب نەهێنایەوە و وەڵامی بەهانەکانی ئەوتان نەدایەوە. | 12 |
jeg agtede nøje paa eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar paa hans Ord.
لەبەر ئەوە مەڵێن:”داناییمان دۆزییەوە؛ با خودا بەرپەرچی ئەیوب بداتەوە، نەک مرۆڤ.“ | 13 |
Sig nu ikke: »Vi stødte paa Visdom, Gud maa fælde ham, ikke et Menneske!«
ئەیوب قسەکانی ئاراستەی من نەکردووە و منیش بە قسەکانی ئێوە وەڵامی نادەمەوە. | 14 |
Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.
«واقیان وڕماوە و هیچ وەڵامیش نادەنەوە؛ قسەیان لێ داماڵرا. | 15 |
De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.
ئێستا کە بێدەنگن، ئایا دەبێت چاوەڕێ بکەم، کە لەوێ ڕادەوەستن بەبێ وەڵام؟ | 16 |
Skal jeg tøve, fordi de tier og staar der uden at svare et Ord?
ئێستا منیش بەشی خۆم وەڵام دەدەمەوە؛ منیش بیروڕای خۆم ڕادەگەیەنم، | 17 |
Ogsaa jeg vil svare min Del, ogsaa jeg vil frem med min Viden!
چونکە پڕم لە قسەکردن و ڕۆحی ناخم تەنگاوم دەکات؛ | 18 |
Thi jeg er fuld af Ord, Aanden i mit Bryst trænger paa;
ئەوەتا ناخم وەک شەرابێکە سەرەکەی نەکرابێتەوە، وەک مەشکەیەکی نوێیە خەریکە بدڕێت. | 19 |
som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;
قسە دەکەم با ئاهێکم بەبەردا بێتەوە؛ لێوەکانم دەکەمەوە و وەڵام دەدەمەوە. | 20 |
tale vil jeg for at faa Luft, aabne mine Læber og svare.
لایەنگری کەس ناکەم و مەرایی هیچ کەسێکیش ناکەم؛ | 21 |
Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;
چونکە زمانلووسی نازانم جارێ دروستکەرەکەم نامبات. | 22 |
thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!