ئەیوب 31

1 «پەیمانم لەگەڵ چاوەکانم بەست، ئیتر چۆن تەماشای پاکیزەیەک بکەم؟

I made a covenant with mine eyes; why then should I look upon a maid?

2 بەشی ئێمە لە خودا لە سەرەوە چییە، چ میراتێکمان هەیە لە توانادارەکەی ئاسمان؟

For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?

3 ئایا کارەسات بۆ بەدکار و بەڵا بۆ خراپەکار نییە؟

Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?

4 ئایا ئەو تەماشای ڕێگای من ناکات و هەموو هەنگاوەکانم ناژمێرێت؟

Doth not he see my ways, and count all my steps?

5 «ئەگەر لەگەڵ درۆ ملی ڕێم گرتبێتەبەر یان پێیەکانم پەلەیان کردبێت بەرەو فێڵ،

If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;

6 با خودا لە تەرازووی ڕاستودروستیدا بمکێشێت و بزانێت کە کەموکوڕیم نییە.

Let me be weighed in an even balance, that God may know mine integrity.

7 ئەگەر هەنگاوەکانم لە ڕێچکە لایانداوە، ئەگەر دڵم بەدوای چاوم کەوتووە، یان ئەگەر کردەوەکانم دەستەکانی منیان گڵاو کردووە،

If my step hath turned out of the way, and mine heart walked after mine eyes, and if any blot hath cleaved to mine hands;

8 ئەوا ئەوەی من چاندم با کەسانی دیکە بیخۆن، با لقەکانم ڕیشەکێش بکرێن.

Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.

9 «ئەگەر دڵم بەلای ژنێکدا فریوی خواردووە، یان لە بەردەرگای دراوسێکەم بۆسەم داناوە،

If mine heart have been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour’s door;

10 با ژنەکەم دانەوێڵەی پیاوێکی دیکە بهاڕێت و با خەڵکانی دیکە بەسەریدا بچەمێنەوە.

Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.

11 لەبەر ئەوەی ئەمە بێ ناموسییە، تاوانە و پێویستە دادگایی بکرێت.

For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.

12 ئاگرێکە هەتا لەناوچوون دەخوات و هەموو دروێنەکەم ڕیشەکێش دەکات.

For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all mine increase.

13 «ئەگەر مافی خزمەتکار و کارەکەرەکەم ڕەت کردووەتەوە کاتێک لە دژی من سکاڵایان کردووە،

If I did despise the cause of my manservant or of my maidservant, when they contended with me;

14 ئەو کاتە چی بکەم لە کاتی ڕووبەڕووبوونەوەم لەگەڵ خودا؟ ئەگەر لێکۆڵینەوەم لەگەڵ بکرێت بە چی وەڵامی بدەمەوە؟

What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?

15 ئایا دروستکەری من لە سکدا دروستکەری ئەوانیش نییە؟ ئایا شێوەکێشمان لە سکی دایک یەک نییە؟

Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?

16 «ئەگەر هەژارانم لە مرازی خۆیان قەدەغە کردبێت یان چاوی بێوەژنم فەوتاندبێت،

If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;

17 یان پارووەکەی خۆم بە تەنها خواردبێت، کە هەتیو لێی نەخواردبێت،

Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof;

18 بەڵام لە گەنجیمەوە وەک باوک بە هەتیوی بەخێوم کردووە و لە سکی دایکمەوە ڕێنمایی بێوەژنم کردووە.

( For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother’s womb; )

19 ئەگەر فەوتاوێکم بینیبێت لەبەر نەبوونی جل یان نەدارێکی بێ بەرگ،

If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;

20 کە بە کەوڵی مەڕەکەم خۆیان گەرم نەکردووەتەوە ئیتر لە دڵیانەوە داوای بەرەکەتیان بۆ نەکردووم،

If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;

21 ئەگەر پەیوەندیم لەگەڵ کاربەدەستانم بەکارهێناوە بۆ ئەوەی دەستدرێژی بکەمە سەر هەتیو،

If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:

22 با شانم لە ئەستۆم بەربێتەوە و با قۆڵم لە جومگەکەیەوە بشکێت.

Then let mine arm fall from my shoulder blade, and mine arm be broken from the bone.

23 لەبەر ئەوەی کارەسات لە خوداوە بەلامەوە تۆقێنەرە و لە ترسی شکۆیەکەی نەمتوانی شتی وا بکەم.

For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.

24 «ئەگەر پشتم بە زێڕی خۆم بەستووە و ئەگەر بە زێڕی بێگەردم گوت:”تۆ پاڵپشتی منی،“

If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;

25 ئەگەر دڵخۆش بووم کە سامانەکەم زۆر بوو و لەبەر ئەوەی زۆریان بەدەستهێناوە،

If I rejoiced because my wealth was great, and because mine hand had gotten much;

26 ئەگەر تەماشای ڕووناکی خۆرم کردووە کاتێک درەوشاوەتەوە، یان مانگ کاتێک بە جوانییەوە دەڕوات

If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;

27 تاوەکو دڵم بە نهێنی فریودراو و دەستم دەمی داپۆشی،

And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:

28 ئەوا ئەمانەش تاوان دەبن و دەدرێن بە دادگا، چونکە ئەگەر شتی وام بکردایە ناپاک دەبووم بەرامبەر بە خودا لە سەرەوە.

This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.

29 «ئەگەر بە بەڵای ناحەزەکەم دڵخۆش بووم یان بزەم گرت کە تووشی خراپە بوو،

If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or lifted up myself when evil found him:

30 بەڵکو نەمهێشت مەڵاشووم گوناه بکات بەوەی کە بە نەفرەتەوە داوای ژیانی ئەو بکات؛

Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.

31 ئەگەر کەسانی ناو چادرەکەم هەرگیز نەیانگوتایە،”کێ یەکێک دەهێنێت لە خواردنەکەی ئەیوب تێری نەخواردبێت؟“

If the men of my tabernacle said not, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.

32 ئاوارەیەک لە دەرەوە شەوی بەسەرنەبرد، دەرگای ماڵەکەم بۆ ڕێبوار کردەوە.

The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.

33 ئەگەر وەک خەڵکی دیکە یاخیبوونی خۆم داپۆشیوە، بە شاردنەوەی تاوانەکانم لە باوەشی خۆم،

If I covered my transgressions as Adam, by hiding mine iniquity in my bosom:

34 بەهۆی ئەوەی لە قسەی خەڵک ترساوم، لە سووکایەتی پێکردنی خێڵەکان تۆقیوم، لەبەر ئەوەیە کە بێدەنگم و لە ماڵەوە دانیشتووم.

Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?

35 «خۆزگە یەکێک دەبوو گوێی لێم دەگرت! ئەوەتا مۆری من، با خودای هەرە بەتوانا وەڵامم پێ بداتەوە؛ ئەوەی سکاڵا لە من دەکات با سکاڵانامەکەی پێشکەش بکات.

Oh that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that mine adversary had written a book.

36 بێگومان لەسەر شانم هەڵمدەگرت، دەمبەست وەک تاج بەسەرمەوە.

Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.

37 ژمارەی هەنگاوەکانی خۆم پێی دەگوت، پێشکەشیشم دەکرد وەک بۆ فەرمانڕەوایەک.

I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.

38 «ئەگەر زەوییەکەم هاواری کردووە لە دژی من و هەموو هێڵی جووتەکانی بە فرمێسک تەڕ دەبێت،

If my land cry against me, or that the furrows likewise thereof complain;

39 ئەگەر بەروبوومەکەی ئەوم بەبێ پارە خواردووە یان گیانی کرێچییەکانیم کوژاندووەتەوە،

If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the owners thereof to lose their life:

40 با لە جێی گەنم دڕک بڕووێت و لە جێی جۆ زیوان.» وشەکانی ئەیوب تەواو بوون.

Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.