< ئەیوب 30 >

«بەڵام ئێستا ئەوانەی لە من منداڵترن گاڵتەم پێ دەکەن، ئەوانەی بێزم نەدەهات باوکیان لەگەڵ سەگەکانی ناو ڕانەکەم دابنێم. 1
Nunc autem derident me juniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
دەبێت هێزی دەستیان چ سوودێکی بۆ من هەبێت؟ لەبەر ئەوەی سست بوون و لە کەڵک کەوتوون. 2
quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni:
لە دەستکورتی و لە برسیێتیدا لەڕ بوون؛ بە شەو بەناو زەوی وشکدا دەگەڕان، کە وێران و کاول بوون. 3
egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate et miseria.
ئەوانەی وشترالووک و گەڵایان لە دەوەنەکانەوە دەهێنا، ڕەگی دار گەز خۆراکیان بوو. 4
Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix juniperorum erat cibus eorum:
لەنێو کۆمەڵەی خەڵک دەردەکران، هاواریان بەسەردا دەکردن وەک بەسەر دزدا هاوار بکەن. 5
qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
لەناو دۆڵە وشکەکان نیشتەجێ بوون، لە ئەشکەوت و لەناو تاشەبەردەکان. 6
In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream:
لەنێو دەوەنەکان زەڕین و لەژێر گەزگەزەکان خۆیان مات کرد. 7
qui inter hujuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant:
نەوەی گێلی، هەروەها نەوەی ئەوانەی بێ ناو بوون، لە خاکەکە تێهەڵدراون. 8
filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
«بەڵام ئێستا ئەو گەنجانە بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن؛ پەندم بەسەردا دەڵێن. 9
Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
قێزم لێ دەکەنەوە، دوورەپەرێزیم لێ دەگرن؛ لە تفەکانیان ڕووی من ناپارێزن. 10
Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
خودا پەتی کەوانەکەی منی بەرداوە و منی چەماندووەتەوە، جڵەوی لغاوەکەم بەدەستیانەوەیە، 11
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
لەلای ڕاستم گەنجە لاسارەکان هێرش دەکەنە سەرم، پاشقولم لێ دەگرن و سەنگەر لە دژی من لێ دەدەن. 12
Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
ڕێگاکانم لێ تێکدەدەن، بۆ ژێرکەوتنم هاوکاری یەکتر دەکەن، کەس نییە پشتگیری من بکات. 13
Dissipaverunt itinera mea; insidiati sunt mihi, et prævaluerunt: et non fuit qui ferret auxilium.
ئەوان دێن هەروەک لە کەلێنێکی فراوانەوە بێن، لەژێر وێرانیەوە خلۆر دەبنەوە. 14
Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
نەهامەتی بەسەرمدا وەرگەڕا، هەروەکو با ڕێزی منی برد، ئاسوودەییم وەک هەور تێپەڕی. 15
Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum, et velut nubes pertransiit salus mea.
«بە هێواشی ژیانم بەرە و کۆتایی دەچێت، کەوتمە ڕۆژانی زەلیلییەوە. 16
Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
شەوگار ئێسکەکانم لەناومدا کلۆر دەکات، ئازارەکانم پشوو نادەن. 17
Nocte os meum perforatur doloribus, et qui me comedunt, non dormiunt.
خودا بە زۆری هێزەکەی منی بە جلەکانم گرت و شێوەی گۆڕیم، وەک یەخەی کراسەکەم، منی پێچایەوە. 18
In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capitio tunicæ succinxerunt me.
فڕێیدامە ناو قوڕەوە، ڕەنگی خۆڵ و خۆڵەمێشم لێ نیشت. 19
Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
«ئەی خودا هاوارت بۆ دەهێنم و وەڵامم نادەیتەوە؛ ڕادەوەستم و ئاوڕم لێ نادەیتەوە. 20
Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
لەگەڵ مندا توند دەجوڵێیتەوە، بە توانای دەستەکانت دژایەتیم دەکەیت. 21
Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
دەمڕفێنیت و دەمدەیتە دەست ڕەشەبا؛ فڕێمدەدەیتە ناو زریانەوە. 22
Elevasti me, et quasi super ventum ponens; elisisti me valide.
دەزانم بۆ مردن دەمگەڕێنیتەوە، بۆ ماڵی چاوەڕوانکراوی هەموو زیندووێک. 23
Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
«بێگومان کەس دەستدرێژی ناکاتە سەر مرۆڤێکی تێکشکاو، کاتێک لە تەنگانەیدا هاوار دەکات. 24
Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
ئایا بۆ لێقەوماوان نەگریام؟ ئایا بۆ نەدار گیانم خەمبار نەبوو؟ 25
Flebam quondam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
لەگەڵ ئەوەشدا، کە ئاواتەخوازی چاکە بووم، خراپە هات؛ چاوەڕوانی ڕووناکی بووم، تاریکی هات. 26
Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
هەناوم گڕی گرتووە و ناوەستێت، ڕۆژانی زەلیلی بەرەوپیرم دێن. 27
Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie: prævenerunt me dies afflictionis.
ڕەش هەڵگەڕام بەڵام بەبێ خۆر؛ لەناو کۆمەڵ هەستام هاوارم کرد. 28
Mœrens incedebam sine furore; consurgens, in turba clamabam.
بووم بە برای چەقەڵەکان و هاوڕێی کوندەپەپووەکان. 29
Frater fui draconum, et socius struthionum.
پێستم ڕەش و هەڵوەری لەبەرم، لەشم لەبەر تایەکی توند دەسووتێت. 30
Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
قیسارەکەم بۆ لاوانەوەیە و شمشاڵەکەم بۆ دەنگی گریاوەکانە. 31
Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.

< ئەیوب 30 >