< ئەیوب 30 >

«بەڵام ئێستا ئەوانەی لە من منداڵترن گاڵتەم پێ دەکەن، ئەوانەی بێزم نەدەهات باوکیان لەگەڵ سەگەکانی ناو ڕانەکەم دابنێم. 1
"But now those who are younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to put with my sheep dogs.
دەبێت هێزی دەستیان چ سوودێکی بۆ من هەبێت؟ لەبەر ئەوەی سست بوون و لە کەڵک کەوتوون. 2
Of what use is the strength of their hands to me, men in whom ripe age has perished?
لە دەستکورتی و لە برسیێتیدا لەڕ بوون؛ بە شەو بەناو زەوی وشکدا دەگەڕان، کە وێران و کاول بوون. 3
They are gaunt from lack and famine. They gnaw the dry ground, in the gloom of waste and desolation.
ئەوانەی وشترالووک و گەڵایان لە دەوەنەکانەوە دەهێنا، ڕەگی دار گەز خۆراکیان بوو. 4
They pluck salt herbs by the bushes. The roots of the broom are their food.
لەنێو کۆمەڵەی خەڵک دەردەکران، هاواریان بەسەردا دەکردن وەک بەسەر دزدا هاوار بکەن. 5
They are driven out from the midst of men. They cry after them as after a thief;
لەناو دۆڵە وشکەکان نیشتەجێ بوون، لە ئەشکەوت و لەناو تاشەبەردەکان. 6
So that they dwell in frightful valleys, and in holes of the earth and of the rocks.
لەنێو دەوەنەکان زەڕین و لەژێر گەزگەزەکان خۆیان مات کرد. 7
Among the bushes they bray; and under the nettles they are gathered together.
نەوەی گێلی، هەروەها نەوەی ئەوانەی بێ ناو بوون، لە خاکەکە تێهەڵدراون. 8
They are children of fools, yes, children of base men. They were flogged out of the land.
«بەڵام ئێستا ئەو گەنجانە بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن؛ پەندم بەسەردا دەڵێن. 9
"Now I have become their song. Yes, I am a byword to them.
قێزم لێ دەکەنەوە، دوورەپەرێزیم لێ دەگرن؛ لە تفەکانیان ڕووی من ناپارێزن. 10
They abhor me, they keep their distance from me, and do not hesitate to spit in my face.
خودا پەتی کەوانەکەی منی بەرداوە و منی چەماندووەتەوە، جڵەوی لغاوەکەم بەدەستیانەوەیە، 11
For he has untied his cord, and afflicted me; and they have thrown off restraint before me.
لەلای ڕاستم گەنجە لاسارەکان هێرش دەکەنە سەرم، پاشقولم لێ دەگرن و سەنگەر لە دژی من لێ دەدەن. 12
On my right hand rise the rabble. They thrust aside my feet, They cast up against me their ways of destruction.
ڕێگاکانم لێ تێکدەدەن، بۆ ژێرکەوتنم هاوکاری یەکتر دەکەن، کەس نییە پشتگیری من بکات. 13
They mar my path, They set forward my calamity, without anyone's help.
ئەوان دێن هەروەک لە کەلێنێکی فراوانەوە بێن، لەژێر وێرانیەوە خلۆر دەبنەوە. 14
As through a wide breach they come, in the midst of the ruin they roll themselves in.
نەهامەتی بەسەرمدا وەرگەڕا، هەروەکو با ڕێزی منی برد، ئاسوودەییم وەک هەور تێپەڕی. 15
Terrors have turned on me. They chase my honor as the wind. My welfare has passed away as a cloud.
«بە هێواشی ژیانم بەرە و کۆتایی دەچێت، کەوتمە ڕۆژانی زەلیلییەوە. 16
"Now my soul is poured out within me. Days of affliction have taken hold on me.
شەوگار ئێسکەکانم لەناومدا کلۆر دەکات، ئازارەکانم پشوو نادەن. 17
In the night season my bones are pierced in me, and the pains that gnaw me take no rest.
خودا بە زۆری هێزەکەی منی بە جلەکانم گرت و شێوەی گۆڕیم، وەک یەخەی کراسەکەم، منی پێچایەوە. 18
By great force is my garment disfigured. It binds me about as the collar of my coat.
فڕێیدامە ناو قوڕەوە، ڕەنگی خۆڵ و خۆڵەمێشم لێ نیشت. 19
He has cast me into the mire. I have become like dust and ashes.
«ئەی خودا هاوارت بۆ دەهێنم و وەڵامم نادەیتەوە؛ ڕادەوەستم و ئاوڕم لێ نادەیتەوە. 20
I cry to you, and you do not answer me. I stand up, and you gaze at me.
لەگەڵ مندا توند دەجوڵێیتەوە، بە توانای دەستەکانت دژایەتیم دەکەیت. 21
You have turned to be cruel to me. With the might of your hand you persecute me.
دەمڕفێنیت و دەمدەیتە دەست ڕەشەبا؛ فڕێمدەدەیتە ناو زریانەوە. 22
You lift me up to the wind, and drive me with it. You dissolve me in the storm.
دەزانم بۆ مردن دەمگەڕێنیتەوە، بۆ ماڵی چاوەڕوانکراوی هەموو زیندووێک. 23
For I know that you will bring me to death, To the house appointed for all living.
«بێگومان کەس دەستدرێژی ناکاتە سەر مرۆڤێکی تێکشکاو، کاتێک لە تەنگانەیدا هاوار دەکات. 24
"However doesn't one stretch out a hand in his fall? Or in his calamity therefore cry for help?
ئایا بۆ لێقەوماوان نەگریام؟ ئایا بۆ نەدار گیانم خەمبار نەبوو؟ 25
Did I not weep for him who was in trouble? Wasn't my soul grieved for the needy?
لەگەڵ ئەوەشدا، کە ئاواتەخوازی چاکە بووم، خراپە هات؛ چاوەڕوانی ڕووناکی بووم، تاریکی هات. 26
When I looked for good, then evil came; When I waited for light, there came darkness.
هەناوم گڕی گرتووە و ناوەستێت، ڕۆژانی زەلیلی بەرەوپیرم دێن. 27
My heart is troubled, and doesn't rest. Days of affliction have come on me.
ڕەش هەڵگەڕام بەڵام بەبێ خۆر؛ لەناو کۆمەڵ هەستام هاوارم کرد. 28
I go mourning without the sun. I stand up in the assembly, and cry for help.
بووم بە برای چەقەڵەکان و هاوڕێی کوندەپەپووەکان. 29
I am a brother to jackals, and a companion to ostriches.
پێستم ڕەش و هەڵوەری لەبەرم، لەشم لەبەر تایەکی توند دەسووتێت. 30
My skin grows black and peels from me. My bones are burned with heat.
قیسارەکەم بۆ لاوانەوەیە و شمشاڵەکەم بۆ دەنگی گریاوەکانە. 31
Therefore my harp has turned to mourning, and my pipe into the voice of those who weep.

< ئەیوب 30 >