ئەیوب 30
| «بەڵام ئێستا ئەوانەی لە من منداڵترن گاڵتەم پێ دەکەن، ئەوانەی بێزم نەدەهات باوکیان لەگەڵ سەگەکانی ناو ڕانەکەم دابنێم. | 1 |
But now they who are younger than I in years laugh at me, whose fathers I scorned to put as equals with the dogs of my flocks.
| دەبێت هێزی دەستیان چ سوودێکی بۆ من هەبێت؟ لەبەر ئەوەی سست بوون و لە کەڵک کەوتوون. | 2 |
Yea, what possible use can the strength of their hands be unto me, over whom old age hath passed fruitlessly?
| لە دەستکورتی و لە برسیێتیدا لەڕ بوون؛ بە شەو بەناو زەوی وشکدا دەگەڕان، کە وێران و کاول بوون. | 3 |
Who suffer for want and famine in solitude; who flee into the wilderness [where all is] darkness, ruin, and desolation;
| ئەوانەی وشترالووک و گەڵایان لە دەوەنەکانەوە دەهێنا، ڕەگی دار گەز خۆراکیان بوو. | 4 |
Who crop off mallows by the bushes, and have broom-bush roots as their bread;
| لەنێو کۆمەڵەی خەڵک دەردەکران، هاواریان بەسەردا دەکردن وەک بەسەر دزدا هاوار بکەن. | 5 |
Who are driven forth from among [men], who are shouted after as though they were thieves,
| لەناو دۆڵە وشکەکان نیشتەجێ بوون، لە ئەشکەوت و لەناو تاشەبەردەکان. | 6 |
To dwell in the caverns of the valleys, in holes of the earth, and on naked cliffs.
| لەنێو دەوەنەکان زەڕین و لەژێر گەزگەزەکان خۆیان مات کرد. | 7 |
Among the bushes they shriek; under briers they are huddled together,
| نەوەی گێلی، هەروەها نەوەی ئەوانەی بێ ناو بوون، لە خاکەکە تێهەڵدراون. | 8 |
The children of the worthless, yea, the children of the nameless, who were outcasts from the land.
| «بەڵام ئێستا ئەو گەنجانە بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن؛ پەندم بەسەردا دەڵێن. | 9 |
But now I am become their song, and I am become a byword unto them.
| قێزم لێ دەکەنەوە، دوورەپەرێزیم لێ دەگرن؛ لە تفەکانیان ڕووی من ناپارێزن. | 10 |
They loathe me, they keep themselves far from me, and from my face they withhold not their spittle.
| خودا پەتی کەوانەکەی منی بەرداوە و منی چەماندووەتەوە، جڵەوی لغاوەکەم بەدەستیانەوەیە، | 11 |
Because he hath loosened the cord of my bow, and afflicted me, they have also cast off the bridle before me.
| لەلای ڕاستم گەنجە لاسارەکان هێرش دەکەنە سەرم، پاشقولم لێ دەگرن و سەنگەر لە دژی من لێ دەدەن. | 12 |
Against my right hand rise up this swarm of worthless youths: they push away my feet, and they level against me their calamity-bringing paths.
| ڕێگاکانم لێ تێکدەدەن، بۆ ژێرکەوتنم هاوکاری یەکتر دەکەن، کەس نییە پشتگیری من بکات. | 13 |
They destroy my footpath, they help forward my downfall, without any one to aid them.
| ئەوان دێن هەروەک لە کەلێنێکی فراوانەوە بێن، لەژێر وێرانیەوە خلۆر دەبنەوە. | 14 |
As [through] a broad breach they come: amidst a loud noise they rolled themselves along.
| نەهامەتی بەسەرمدا وەرگەڕا، هەروەکو با ڕێزی منی برد، ئاسوودەییم وەک هەور تێپەڕی. | 15 |
Terrors have turned their face against me; they chase like the wind my glory: and like a cloud is my happiness passed away.
| «بە هێواشی ژیانم بەرە و کۆتایی دەچێت، کەوتمە ڕۆژانی زەلیلییەوە. | 16 |
And now my soul is poured out over me; the days of affliction have seized on me;
| شەوگار ئێسکەکانم لەناومدا کلۆر دەکات، ئازارەکانم پشوو نادەن. | 17 |
All night it holloweth out my bones out of my body; and my pursuers take no rest.
| خودا بە زۆری هێزەکەی منی بە جلەکانم گرت و شێوەی گۆڕیم، وەک یەخەی کراسەکەم، منی پێچایەوە. | 18 |
Through the Almlghty's power is my garment made unknown: like the opening of my coat hath he enclosed me.
| فڕێیدامە ناو قوڕەوە، ڕەنگی خۆڵ و خۆڵەمێشم لێ نیشت. | 19 |
He hath cast me into the mire, and I am become like dust and ashes.
| «ئەی خودا هاوارت بۆ دەهێنم و وەڵامم نادەیتەوە؛ ڕادەوەستم و ئاوڕم لێ نادەیتەوە. | 20 |
I cry aloud unto thee, but thou answerest me not: I stand up, and thou fixest thy regard against me.
| لەگەڵ مندا توند دەجوڵێیتەوە، بە توانای دەستەکانت دژایەتیم دەکەیت. | 21 |
Thou art changed into a cruel master toward me: with the strength of thy hand thou assailest me.
| دەمڕفێنیت و دەمدەیتە دەست ڕەشەبا؛ فڕێمدەدەیتە ناو زریانەوە. | 22 |
Thou liftest me up to the wind; thou causest me to pass away, and dissolvest in me all wise counsel.
| دەزانم بۆ مردن دەمگەڕێنیتەوە، بۆ ماڵی چاوەڕوانکراوی هەموو زیندووێک. | 23 |
For I know that thou wilt bring me back to death, and to the house of assembly for all the living.
| «بێگومان کەس دەستدرێژی ناکاتە سەر مرۆڤێکی تێکشکاو، کاتێک لە تەنگانەیدا هاوار دەکات. | 24 |
But doth not a man stretch out his hand among ruins? or doth one not cry out therefrom [for help] when he meeteth his downfall?
| ئایا بۆ لێقەوماوان نەگریام؟ ئایا بۆ نەدار گیانم خەمبار نەبوو؟ | 25 |
Did I not weep for him that was hard pressed by misfortune? was not my soul grieved for the needy?
| لەگەڵ ئەوەشدا، کە ئاواتەخوازی چاکە بووم، خراپە هات؛ چاوەڕوانی ڕووناکی بووم، تاریکی هات. | 26 |
That I hoped for good, but there came evil; and I waited for light, and there came darkness!
| هەناوم گڕی گرتووە و ناوەستێت، ڕۆژانی زەلیلی بەرەوپیرم دێن. | 27 |
My bowels heave, and rest not: the days of affliction have overcome me.
| ڕەش هەڵگەڕام بەڵام بەبێ خۆر؛ لەناو کۆمەڵ هەستام هاوارم کرد. | 28 |
I walk about mournfully without sunlight: when I rise up, in the assembly, I cry with pain.
| بووم بە برای چەقەڵەکان و هاوڕێی کوندەپەپووەکان. | 29 |
I am a brother to [howling] monsters, and a companion to ostriches.
| پێستم ڕەش و هەڵوەری لەبەرم، لەشم لەبەر تایەکی توند دەسووتێت. | 30 |
My skin hangeth down black from me, and my bones are burnt from heat.
| قیسارەکەم بۆ لاوانەوەیە و شمشاڵەکەم بۆ دەنگی گریاوەکانە. | 31 |
And thus is changed to mourning my harp, and my pipe to the sound of weeping.
