< ئەیوب 3 >

دوای ئەمە ئەیوب دەمی کردەوە و نەفرەتی لەو ڕۆژە کرد کە تێیدا لەدایک بووە. 1
After this time Job opened his mouth, and cursed his day.
ئەیوب دەستی بە قسە کرد و گوتی: 2
And Job commenced, and said,
«با لەناوبچێت ئەو ڕۆژەی تێیدا لەدایک بووم، ئەو شەوەش کە گوترا:”کوڕێک لەدایک بوو!“ 3
Oh that the day whereon I was born might perish, and the night when it was said, There hath been a male child conceived.
با ئەو ڕۆژە تاریک بێت، نە خودا لە سەرەوە بایەخی پێ بدات و نە ڕۆژی بەسەردا هەڵبێت. 4
May that day be [covered with] darkness; may not God from above inquire for it, and may no light beam upon it.
با تاریکی و سێبەری مەرگ لەسەری بێت، با هەور دایبگرێت، با ڕۆژ تاریک دابێت و بیتۆقێنێت. 5
Oh that darkness and the shadow of death might defile it; may a cloud rest upon it; may the blackness of the day terrify it.
ئەو شەوە، با شەوەزەنگ بیگرێت، لەناو ڕۆژانی ساڵ دڵخۆش نەبێت نەیەتە ناو ژمارەی مانگەکان. 6
Yon night — let darkness seize upon it; let it not be united to the days of the year; let it not come into the number of the [periods lighted by the] moon.
با ئەو شەوە نەزۆک بێت، هاواری خۆشی تێدا نەبێت. 7
Lo, may that night be solitary, let no song of joy occur thereon.
بەر نەفرەتی ئەوانە بکەوێت کە نەفرەت لە ڕۆژگار دەکەن، ئەوانەی ئامادەن لیڤیاتان بەئاگا بهێنن. 8
Let those denounce it that curse the day, who are ready to raise up their mourning cry.
با ئەستێرەکانی بەرەبەیان تاریک دابێن، چاوەڕوانی ڕووناکی بێت و نەیەت، با گزنگی بەیان نەبینێت، 9
Let the stars of its twilight be darkened; let it hope for light, and there be none; and let it not behold the eyelids of the morning-dawn;
چونکە دەرگاکانی سکی لەسەر من دانەخست و چەرمەسەری لە چاوەکانم نەشاردەوە. 10
Because God closed not against me the doors of the womb, and thus concealed trouble from my eyes.
«بۆ لە بار دایکم نەچووم، کە لەدایک بووم، بۆ ڕۆحم بەدەستەوە نەدا؟ 11
Why did I not die [the moment I issued] from the womb, and [why] was I not born merely to perish at once?
بۆچی ئەژنۆکان هەڵیانگرتم، بۆ مەمک هەبوو تاکو شیر بدرێم؟ 12
Wherefore were knees ready to receive me? and for what purpose were breasts there that I might suck?
چونکە ئێستا ڕاکشابووم و بێدەنگ ببووم، ئەو کاتە بە ئاسوودەیی دەخەوتم، 13
For now should I be lying still and be quiet; I should sleep: then would I be at rest,
لەگەڵ پاشایان و ڕاوێژکارانی زەوی، ئەوانەی ئەو کۆشکانەیان بۆ خۆیان بنیاد نا کە ئێستا بوونەتە کەلاوە، 14
With kings and counsellors of the earth, who build up ruined places for themselves;
یان لەگەڵ میران کە زێڕیان هەیە، ئەوانەی ماڵەکانیان لە زیو پڕکردووە، 15
Or with princes possessing gold, who fill their houses with silver;
یان وەک لەبارچووێکی لەخاکنراو، ئینجا نەدەبووم، وەک کۆرپەیەک ڕووناکی نەبینیوە. 16
Or as an untimely birth, hidden [from view] I should not exist; as infants that never have seen the light;
لەوێ خراپەکاران لە ئاژاوەنانەوە دەوەستن لەوێ ماندووان پشوو دەدەن، 17
There [where] the wicked cease from troubling; and where the exhausted weary are at rest;
دیلەکان تێکڕا ئاسوودە دەبن، گوێیان لە دەنگی سەرکار نابێت، 18
[Where] the prisoners repose together, [and] they hear no more the taskmaster's voice.
لەوێ بچووک وەک گەورە وایە، کۆیلەش ئازادە لە دەستی گەورەکەی. 19
The small with the great is there, and the servant free from his master.
«بۆ ڕووناکی دەدرێتە ڕەنجدەران و ژیانیش بۆ ئەوەی تاڵاوی تێدایە، 20
Wherefore giveth He now light to the labor-laden, and life unto the bitter in soul?
ئەوانەی چاوەڕوانی مردن دەکەن و نییە، لە گەنجینە زیاتر بەدوایدا دەگەڕێن، 21
Who wait for death, which [cometh] not; and who dig for it sooner than for hidden treasures;
هەتا ئەوپەڕی شادمانی دڵخۆشن، دڵشادن کە گۆڕێک دەبیننەوە؟ 22
Who would rejoice even to exulting, who would be glad could they but find a grave?
بۆ ژیان دەدرێتە پیاوێک کە ڕێگای شاردراوەتەوە، خوداش بە چواردەوریدا پەرژینی لێ داوە؟ 23
[Why is light given] to a man whose way is hidden, and around whom God hath placed a fence?
لەبەر ئەوەی ئاخ هەڵکێشانم بووەتە نانی ڕۆژانەم، هەنسکیشم وەک ئاو دەڕژێت. 24
For before my food cometh my groaning, and like the water are poured forth my loud complaints.
ئەوەی دەمتۆقێنێت هاتە سەر ڕێگام، ئەوەی لێی دەترسام بەسەرم هات. 25
Because what I greatly dreaded is come upon me, and what I apprehended is come unto me.
ئاسوودە نەبووم و بێدەنگ نەبووم، پشووم نەدا و ئاژاوە هات.» 26
I have had no safety, and no quiet, and no rest; and [now] harrowing trouble is come.

< ئەیوب 3 >