< ئەیوب 29 >

ئەیوب سەرلەنوێ دەستی بە قسە کردەوە و گوتی: 1
Ještě dále Job vedl řeč svou, a řekl:
«خۆزگەم بە مانگەکانی ڕابردوو، بەو ڕۆژانەی کە خودا منی پاراست، 2
Ó bych byl jako za časů předešlých, za dnů, v nichž mne Bůh zachovával,
کاتێک چراکەی خۆی لە سەرم هەڵکرد و بە ڕووناکی ئەو بەناو تاریکیدا دەڕۆیشتم! 3
Dokudž svítil svící svou nad hlavou mou, při jehož světle chodíval jsem v temnostech,
خۆزگە بەو ڕۆژانەی کە لە هەڕەتی هێز و توانادا بووم، هاوڕێیەتییە گیانی بەگیانییەکەم لەگەڵ خودا چادرەکەی منی بەرەکەتدار کردبوو، 4
Tak jako jsem byl za dnů mladosti své, dokudž přívětivost Boží byla v stanu mém,
خودای هەرە بەتوانا هێشتا لەگەڵم بوو و منداڵەکانیشم لە چواردەورم بوون، 5
Dokudž ještě Všemohoucí byl se mnou, a všudy vůkol mne dítky mé,
کاتێک پێیەکانم بە شیر دەشوشت، تاشەبەردیش جۆگەکانی زەیتی بۆ هەڵدەقوڵاندم. 6
Když šlepěje mé máslem oplývaly, a skála vylévala mi prameny oleje,
«کاتێک بۆ لای دەروازەی شارەکە دەچووم و لە گۆڕەپانەکەدا دیوەخانی خۆم ئامادە دەکرد، 7
Když jsem vycházel k bráně skrze město, a na ulici strojíval sobě stolici svou.
گەنجەکان کە منیان دەبینی خۆیان دەشاردەوە، پیرانیش لەبەرم هەڵدەستان و ڕادەوەستان؛ 8
Jakž mne spatřovali mládenci, skrývali se, starci pak povstávali a stáli.
پیاوە گەورەکان نەیاندەویست قسە بکەن، دەستیان دەخستە سەر دەمی خۆیان؛ 9
Knížata choulili se v řečech, anobrž ruku kladli na ústa svá.
پیاوماقوڵان دەنگیان لێ دەبڕا و زمانیان بە مەڵاشوویانەوە دەنووسا. 10
Hlas vývod se tratil, a jazyk jejich lnul k dásním jejich.
ئەوەی گوێی لێم دەبوو ستایشی دەکردم، ئەو چاوەی کە دەیبینی شایەتی بۆ دەدام، 11
Nebo ucho slyše, blahoslavilo mne, a oko vida, posvědčovalo mi,
چونکە ئەو هەژارانەی کە هاواریان بۆ دەهێنام و ئەو هەتیوانەی کە بێکەس بوون ڕزگارم دەکردن. 12
Že vysvobozuji chudého volajícího, a sirotka, i toho, kterýž nemá spomocníka.
ئەوانەی لە سەرەمەرگدا بوون بەرەکەتیان دەدامێ و دڵی بێوەژنم دەهێنایە قریوە. 13
Požehnání hynoucího přicházelo na mne, a srdce vdovy k plésání jsem vzbuzoval.
ڕاستودروستیم لەبەر دەکرد و دەمپۆشی؛ دادپەروەری کەوا و مێزەرەکەم بوو. 14
V spravedlnost jsem se obláčel, a ona ozdobovala mne; jako plášť a koruna byl soud můj.
دەبووم بە چاو بۆ نابینایان و بە قاچ بۆ شەلان. 15
Místo očí býval jsem slepému, a místo noh kulhavému.
من بۆ نەداران باوکێک دەبووم و بەرگریم لە کەسێک دەکرد کە پێی ئاشنا نەبووم. 16
Byl jsem otcem nuzných, a na při, jíž jsem nebyl povědom, vyptával jsem se.
کەڵبەی ستەمکارم وردوخاش دەکرد و لەنێو ددانەکانی نێچیرم دەڕفاند. 17
A tak vylamoval jsem třenovní zuby nešlechetníka, a z zubů jeho vyrážel jsem loupež.
«جا گوتم:”لەناو لانەکەی خۆم ڕۆح بەدەستەوە دەدەم و وەک لم ڕۆژگارم زۆر دەبێت. 18
A protož jsem říkal: V hnízdě svém umru, a jako písek rozmnožím dny.
ڕەگم بەرەو ئاوەکان درێژ دەبێتەوە، بە درێژایی شەو شەونم بەسەر چڵەکانمەوە دەبێت. 19
Kořen můj rozloží se při vodách, a rosa nocovati bude na ratolestech mých.
شکۆمەندیم بە هەمیشەیی لەگەڵم دەبێت، کەوانەکەم لە دەستم نوێ دەبێتەوە.“ 20
Sláva má mladnouti bude při mně, a lučiště mé v ruce mé obnovovati se.
«گوێیان لە من دەگرت و چاوەڕێیان دەکرد لە کاتی ڕاوێژکردنم گوێیان بۆم شل دەکرد. 21
Poslouchajíce, čekali na mne, a přestávali na radě mé.
لەدوای قسەکانم هیچیان لە دەم نەدەهاتە دەرەوە؛ قسەکانم دڵۆپەی بەسەریاندا کرد. 22
Po slovu mém nic neměnili, tak na ně dštila řeč má.
چاوەڕێیان دەکردم وەک چاوەڕێی نمە باران بکەن و دەمیان دەکردەوە وەک بۆ بارانی بەهار. 23
Nebo očekávali mne jako deště, a ústa svá otvírali jako k přívalu žádostivému.
کاتێک لەگەڵیان ڕووخۆش دەبووم، باوەڕیان نەدەکرد؛ کاتێک ڕەزامەندیم پیشان دەدا، چاوەڕێی ئەوەیان نەدەکرد. 24
Žertoval-li jsem s nimi, nevěřili; pročež u vážnosti mne míti neoblevovali.
ڕێگام بۆیان هەڵدەبژارد و وەک سەرۆک دادەنیشتم؛ وەک پاشایەک لەناو سوپا نیشتەجێ دەبووم، وەک ئەوەی دڵنەوایی شیوەنگێڕان دەداتەوە. 25
Přišel-li jsem kdy k nim, sedal jsem na předním místě, a tak bydlil jsem jako král v vojště, když smutných potěšuje.

< ئەیوب 29 >