< ئەیوب 28 >
زیو کانی هەیە و بۆ زێڕیش شوێنێک هەیە بۆ پاڵاوتنی. | 1 |
Na verdade, há veia de onde se tira a prata, e para o ouro lugar em que o derretem.
ئاسن لە خۆڵ دەردەهێنرێت، مسیش لە توانەوەی بەرد. | 2 |
O ferro se toma do pó, e da pedra se funde o metal.
مرۆڤ کۆتایی بە تاریکی دەهێنێت؛ لەناو تاریکی سێبەری مەرگ بۆ بەردی کانزایی دوورترین کون و کەلەبەرەکان دەپشکنن. | 3 |
Ele pôs fim às trevas, e toda a extremidade ele esquadrinha, a pedra da escuridão e da sombra da morte.
کانێکی لێدا دوور لە خەڵکی، لە شوێنێکی لەبیرکراو لەلایەن ڕێبوارانەوە؛ شۆڕ کرانەوە و دوور لە خەڵکی جۆلانەیان پێکرا. | 4 |
Trasborda o ribeiro junto ao que habita ali, de maneira que se não possa passar a pé: então se esgota do homem, e as águas se vão.
زەوی ئەوەی کە نانی لێوە دەردەهێنرێت، لە ژێرەوە دەگۆڕدرێت بە چەشنی ئاگر؛ | 5 |
Da terra procede o pão, e debaixo dela se converte como em fogo.
بەردەکانی یاقووتی شینی تێدایە و لە خۆڵەکەیدا زێڕ هەیە. | 6 |
As suas pedras são o lugar da safira, e tem pozinhos de ouro.
ڕێگایەک کە مەلە گۆشتخۆرەکان پێی نازانن و چاوی هەڵۆ نایبینێت. | 7 |
Vereda que ignora a ave de rapina, e que não viu os olhos da gralha.
ئاژەڵە دڕندەکان پێیدا نەڕۆیشتوون، شێر پێیدا تێنەپەڕیوە. | 8 |
Nunca a pisaram filhos de animais altivos, nem o feroz leão passou por ela.
مرۆڤ دەستدرێژی دەکاتە سەر بەرد، بنکەی چیاکان دەردەخات. | 9 |
Estendeu a sua mão contra o rochedo, e transtorna os montes desde as suas raízes.
لە تاشەبەردەکان تونێل دەکات؛ چاوەکانی هەموو شتێکی گرانبەها دەبینێت. | 10 |
Dos rochedos faz sair rios, e o seu olho viu tudo o que há precioso.
ئاودزی ڕووبارەکان دەپشکنێت و ئەوەی شاراوەیە دەیخاتە بەر ڕووناکی. | 11 |
Os rios tapa, e nem uma gota sai deles, e tira à luz o que estava escondido.
بەڵام دانایی لەکوێ دەدۆزرێتەوە و تێگەیشتن لەکوێ نیشتەجێیە؟ | 12 |
Porém de onde se achará a sabedoria? e onde está o lugar da inteligência?
مرۆڤ نرخەکەی نازانێت و لە خاکی زیندوواندا نادۆزرێتەوە. | 13 |
O homem não sabe a sua valia, e não se acha na terra dos viventes.
قووڵایی ژێر زەوی دەڵێت: «لەناو مندا نییە،» دەریا دەڵێت: «لەلای من نییە.» | 14 |
O abismo diz: Não está em mim: e o mar diz: ela não está comigo.
دانایی نە زێڕی بێگەرد لە جیاتی دەدرێت و نە بە زیویش نرخەکەی دەکێشرێت. | 15 |
Não se dará por ela ouro fino, nem se pesará prata em câmbio dela.
نە بە زێڕی ئۆفیر و نە بە بەردی عاشقبەندی گرانبەها و نە بە یاقووتی شین دەکێشرێت. | 16 |
Nem se pode comprar por ouro fino de Ophir, nem pelo precioso onyx, nem pela safira.
نە زێڕ و نە بلور هاوتایەتی، نە بە دەفرێکی زێڕی بێگەرد دەگۆڕدرێتەوە. | 17 |
Com ela se não pode comparar o ouro nem o cristal; nem se dá em troca dela jóia de ouro fino.
لە پاڵ ئەودا نە مەرجان و نە یەشب باسیان ناکرێت و نرخی دانایی لە یاقووت بەهادارترە. | 18 |
Não se fará menção de coral nem de pérolas; porque o desejo da sabedoria é melhor que o dos rubins.
یاقووتی زەردی کوش هاوتای نابێت و بە زێڕی بێگەرد ناکێشرێت. | 19 |
Não se lhe igualará o topázio de Cus, nem se pode comprar por ouro puro.
ئیتر دانایی لەکوێ دەدۆزرێتەوە و تێگەیشتن لەکوێ نیشتەجێیە؟ | 20 |
De onde pois vem a sabedoria? e onde está o lugar da inteligência?
لەبەرچاوی هەموو زیندووێک شاراوەیە و لەبەرچاوی باڵندەکانی ئاسمان داپۆشراوە. | 21 |
Porque está encoberta aos olhos de todo o vivente, e oculta às aves do céu.
لەناوچوون و مردن دەڵێن: «بە گوێی خۆمان هەواڵی ئەومان بیست.» | 22 |
A perdição e a morte dizem: Ouvimos com os nossos ouvidos a sua fama.
خودا ڕێگاکەی تێدەگات و ئەو شوێنەکەی پێ دەزانێت. | 23 |
Deus entende o seu caminho, e ele sabe o seu lugar.
لەبەر ئەوەی ئەو تەماشای ئەوپەڕی زەوی دەکات و هەموو ژێر ئاسمان دەبینێت. | 24 |
Porque ele vê as extremidades da terra; e vê tudo o que há debaixo dos céus:
کاتێک کێشی بۆ با دروستکرد و ئاوەکانی بە پێوانە پێوا، | 25 |
Dando peso ao vento, e tomando a medida das águas.
کاتێک بۆ باران یاسای دانا و بۆ دەنگی هەورەتریشقەش ڕێگا، | 26 |
Prescrevendo lei para a chuva e caminho para o relâmpago dos trovões.
ئەو کاتە دانایی بینی و باسی کرد، ئامادەی کرد و هەروەها تاقی کردەوە. | 27 |
Então a viu e relatou, a preparou, e também a esquadrinhou.
بە مرۆڤی فەرموو: «بێگومان دانایی لە لەخواترسییەوەیە و لە خراپە لادانیش لە تێگەیشتنەوەیە.» | 28 |
Porém disse ao homem: Eis que o temor do Senhor é a sabedoria, e apartar-se do mal, a inteligência.