ئەیوب 27

1 ئەیوب دیسان بە هەمان شێوە قسەی کردەوە و گوتی:

Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

2 «بە گیانی خودا کە مافی خۆمی لێم داماڵیوە، سوێند بە توانادارەکە کە ناخی منی تاڵکردووە،

Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

3 هەتا ئەو کاتەی کە ژیانم لەبەر بێت، هەناسەی خودا لە لووتمدا بێت،

- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:

4 لێوەکانم بە خراپە نادوێن و زمانم بە فێڵ ناگەڕێت.

Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

5 لە من بەدوور بێت بڵێم کە ڕاستییەکەی لای ئێوەیە، هەتا ئەو کاتەی ژیان بەدەستەوە دەدەم دروستی لە خۆم دانابڕم.

Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

6 دەستم بە ڕاستودروستی خۆمەوە گرتووە و شلی ناکەم، بە درێژایی ژیانم ویژدانم سەرزەنشتم ناکات.

Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

7 «با دوژمنم وەک بەدکار بێت و بەرهەڵستکارم وەک زۆردار بێت.

La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

8 خوانەناس کە دەبڕدرێتەوە چ هیوایەکی هەیە، کاتێک خودا ژیانی دەڕفێنێت؟

For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

9 ئایا خودا گوێی لە هاواری دەبێت کە تەنگانەی بەسەردا دێت؟

Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

10 یان ئایا بە توانادارەکە دڵخۆش دەبێت؟ ئایا هەموو کاتێک داوا لە خودا دەکات؟

Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

11 «من توانای خوداتان پێ دەناسێنم؛ کارەکانی توانادارەکە لە ئێوە ناشارمەوە.

Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

12 ئەوەتا ئێوە هەمووتان بینیتان، ئیتر بۆچی بە پووچی دەدوێن؟

I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

13 «ئەمە بەشی کەسی بەدکارە لەلایەن خوداوە، میراتی ستەمکارە کە لە توانادارەکەوە وەریدەگرن.

Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

14 ئەگەر کوڕانی زۆر بوون ئەوا بۆ شمشێرن و نەوەکەشی تێر نان نابن.

Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

15 دەرد پاشماوەکەی دەخاتە ناو گۆڕ و بێوەژنەکانیان ناگرین.

De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

16 ئەگەر زیو وەک خۆڵ و جلوبەرگ وەک قوڕ کەڵەکە بکات،

Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

17 ئەوەی ئامادەی دەکات ڕاستودروست لەبەری دەکات، بێتاوان زیوەکەی دابەش دەکات.

så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

18 وەک قۆزاخەی مۆرانە ماڵەکەی خۆی بنیاد دەنێت و وەک کەپرێک چاودێر دروستی بکات.

Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

19 بە دەوڵەمەندی ڕادەکشێت، بەڵام جارێکی دیکە نایکات؛ کە چاوی دەکاتەوە هیچی نەماوە.

Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

20 کارەساتەکان وەک لافاو پێی دەگەن، ڕەشەبایەک بە شەو دەیڕفێنێت.

Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

21 بای ڕۆژهەڵات هەڵیدەگرێت و دەڕوات، لە شوێنی خۆی ڕایدەماڵێت.

Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

22 لەبەردەم با بەهێزەکە هەڵدێت، بایەکەش بەبێ بەزەیی لێی دەدات.

Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

23 بە گاڵتەپێکردنەوە چەپڵەی بۆ لێدەدات، بە فیکەلێدان لە جێی خۆیەوە دەریدەکات.»

Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.