< ئەیوب 27 >
ئەیوب دیسان بە هەمان شێوە قسەی کردەوە و گوتی: | 1 |
Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
«بە گیانی خودا کە مافی خۆمی لێم داماڵیوە، سوێند بە توانادارەکە کە ناخی منی تاڵکردووە، | 2 |
Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.
هەتا ئەو کاتەی کە ژیانم لەبەر بێت، هەناسەی خودا لە لووتمدا بێت، | 3 |
Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
لێوەکانم بە خراپە نادوێن و زمانم بە فێڵ ناگەڕێت. | 4 |
non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
لە من بەدوور بێت بڵێم کە ڕاستییەکەی لای ئێوەیە، هەتا ئەو کاتەی ژیان بەدەستەوە دەدەم دروستی لە خۆم دانابڕم. | 5 |
Absit a me ut justos vos esse judicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
دەستم بە ڕاستودروستی خۆمەوە گرتووە و شلی ناکەم، بە درێژایی ژیانم ویژدانم سەرزەنشتم ناکات. | 6 |
Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
«با دوژمنم وەک بەدکار بێت و بەرهەڵستکارم وەک زۆردار بێت. | 7 |
Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus.
خوانەناس کە دەبڕدرێتەوە چ هیوایەکی هەیە، کاتێک خودا ژیانی دەڕفێنێت؟ | 8 |
Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus?
ئایا خودا گوێی لە هاواری دەبێت کە تەنگانەی بەسەردا دێت؟ | 9 |
Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia?
یان ئایا بە توانادارەکە دڵخۆش دەبێت؟ ئایا هەموو کاتێک داوا لە خودا دەکات؟ | 10 |
aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
«من توانای خوداتان پێ دەناسێنم؛ کارەکانی توانادارەکە لە ئێوە ناشارمەوە. | 11 |
Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
ئەوەتا ئێوە هەمووتان بینیتان، ئیتر بۆچی بە پووچی دەدوێن؟ | 12 |
Ecce vos omnes nostis: et quid sine causa vana loquimini?
«ئەمە بەشی کەسی بەدکارە لەلایەن خوداوە، میراتی ستەمکارە کە لە توانادارەکەوە وەریدەگرن. | 13 |
Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
ئەگەر کوڕانی زۆر بوون ئەوا بۆ شمشێرن و نەوەکەشی تێر نان نابن. | 14 |
Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane:
دەرد پاشماوەکەی دەخاتە ناو گۆڕ و بێوەژنەکانیان ناگرین. | 15 |
qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
ئەگەر زیو وەک خۆڵ و جلوبەرگ وەک قوڕ کەڵەکە بکات، | 16 |
Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
ئەوەی ئامادەی دەکات ڕاستودروست لەبەری دەکات، بێتاوان زیوەکەی دابەش دەکات. | 17 |
præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet.
وەک قۆزاخەی مۆرانە ماڵەکەی خۆی بنیاد دەنێت و وەک کەپرێک چاودێر دروستی بکات. | 18 |
Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
بە دەوڵەمەندی ڕادەکشێت، بەڵام جارێکی دیکە نایکات؛ کە چاوی دەکاتەوە هیچی نەماوە. | 19 |
Dives, cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
کارەساتەکان وەک لافاو پێی دەگەن، ڕەشەبایەک بە شەو دەیڕفێنێت. | 20 |
Apprehendet eum quasi aqua inopia: nocte opprimet eum tempestas.
بای ڕۆژهەڵات هەڵیدەگرێت و دەڕوات، لە شوێنی خۆی ڕایدەماڵێت. | 21 |
Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
لەبەردەم با بەهێزەکە هەڵدێت، بایەکەش بەبێ بەزەیی لێی دەدات. | 22 |
Et mittet super eum, et non parcet: de manu ejus fugiens fugiet.
بە گاڵتەپێکردنەوە چەپڵەی بۆ لێدەدات، بە فیکەلێدان لە جێی خۆیەوە دەریدەکات.» | 23 |
Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus.