ئەیوب 27

1 ئەیوب دیسان بە هەمان شێوە قسەی کردەوە و گوتی:

Moreover Job continued his parable, and said,

2 «بە گیانی خودا کە مافی خۆمی لێم داماڵیوە، سوێند بە توانادارەکە کە ناخی منی تاڵکردووە،

As God liveth, who hath taken away my judgment; and the Almighty, who hath afflicted my soul;

3 هەتا ئەو کاتەی کە ژیانم لەبەر بێت، هەناسەی خودا لە لووتمدا بێت،

All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils;

4 لێوەکانم بە خراپە نادوێن و زمانم بە فێڵ ناگەڕێت.

My lips shall not speak wickedness, nor my tongue utter deceit.

5 لە من بەدوور بێت بڵێم کە ڕاستییەکەی لای ئێوەیە، هەتا ئەو کاتەی ژیان بەدەستەوە دەدەم دروستی لە خۆم دانابڕم.

Far be it from me that I should justify you: till I die I will not remove my integrity from me.

6 دەستم بە ڕاستودروستی خۆمەوە گرتووە و شلی ناکەم، بە درێژایی ژیانم ویژدانم سەرزەنشتم ناکات.

My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart shall not reproach me so long as I live.

7 «با دوژمنم وەک بەدکار بێت و بەرهەڵستکارم وەک زۆردار بێت.

Let my enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.

8 خوانەناس کە دەبڕدرێتەوە چ هیوایەکی هەیە، کاتێک خودا ژیانی دەڕفێنێت؟

For what is the hope of the hypocrite, though he hath gained, when God taketh away his soul?

9 ئایا خودا گوێی لە هاواری دەبێت کە تەنگانەی بەسەردا دێت؟

Will God hear his cry when trouble cometh upon him?

10 یان ئایا بە توانادارەکە دڵخۆش دەبێت؟ ئایا هەموو کاتێک داوا لە خودا دەکات؟

Will he delight himself in the Almighty? will he always call upon God?

11 «من توانای خوداتان پێ دەناسێنم؛ کارەکانی توانادارەکە لە ئێوە ناشارمەوە.

I will teach you by the hand of God: that which is with the Almighty will I not conceal.

12 ئەوەتا ئێوە هەمووتان بینیتان، ئیتر بۆچی بە پووچی دەدوێن؟

Behold, all ye yourselves have seen it; why then are ye thus altogether vain?

13 «ئەمە بەشی کەسی بەدکارە لەلایەن خوداوە، میراتی ستەمکارە کە لە توانادارەکەوە وەریدەگرن.

This is the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, which they shall receive of the Almighty.

14 ئەگەر کوڕانی زۆر بوون ئەوا بۆ شمشێرن و نەوەکەشی تێر نان نابن.

If his children are multiplied, it is for the sword: and his offspring shall not be satisfied with bread.

15 دەرد پاشماوەکەی دەخاتە ناو گۆڕ و بێوەژنەکانیان ناگرین.

Those that remain of him shall be buried in death: and his widows shall not weep.

16 ئەگەر زیو وەک خۆڵ و جلوبەرگ وەک قوڕ کەڵەکە بکات،

Though he should heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay;

17 ئەوەی ئامادەی دەکات ڕاستودروست لەبەری دەکات، بێتاوان زیوەکەی دابەش دەکات.

He may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.

18 وەک قۆزاخەی مۆرانە ماڵەکەی خۆی بنیاد دەنێت و وەک کەپرێک چاودێر دروستی بکات.

He buildeth his house as a moth, and as a booth that the keeper maketh.

19 بە دەوڵەمەندی ڕادەکشێت، بەڵام جارێکی دیکە نایکات؛ کە چاوی دەکاتەوە هیچی نەماوە.

The rich man shall lie down, but he shall not be gathered: he openeth his eyes, and he is not.

20 کارەساتەکان وەک لافاو پێی دەگەن، ڕەشەبایەک بە شەو دەیڕفێنێت.

Terrors take hold on him as waters, a tempest stealeth him away in the night.

21 بای ڕۆژهەڵات هەڵیدەگرێت و دەڕوات، لە شوێنی خۆی ڕایدەماڵێت.

The east wind carrieth him away, and he departeth: and as a storm hurleth him out of his place.

22 لەبەردەم با بەهێزەکە هەڵدێت، بایەکەش بەبێ بەزەیی لێی دەدات.

For God shall cast upon him, and not spare: he would long to flee out of his hand.

23 بە گاڵتەپێکردنەوە چەپڵەی بۆ لێدەدات، بە فیکەلێدان لە جێی خۆیەوە دەریدەکات.»

Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.