< ئەیوب 27 >

ئەیوب دیسان بە هەمان شێوە قسەی کردەوە و گوتی: 1
Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:
«بە گیانی خودا کە مافی خۆمی لێم داماڵیوە، سوێند بە توانادارەکە کە ناخی منی تاڵکردووە، 2
"Så sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:
هەتا ئەو کاتەی کە ژیانم لەبەر بێت، هەناسەی خودا لە لووتمدا بێت، 3
Så længe jeg drager Ånde og har Guds Ånde i Næsen,
لێوەکانم بە خراپە نادوێن و زمانم بە فێڵ ناگەڕێت. 4
skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!
لە من بەدوور بێت بڵێم کە ڕاستییەکەی لای ئێوەیە، هەتا ئەو کاتەی ژیان بەدەستەوە دەدەم دروستی لە خۆم دانابڕم. 5
Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udånder, opgiver jeg ikke min Uskyld.
دەستم بە ڕاستودروستی خۆمەوە گرتووە و شلی ناکەم، بە درێژایی ژیانم ویژدانم سەرزەنشتم ناکات. 6
Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.
«با دوژمنم وەک بەدکار بێت و بەرهەڵستکارم وەک زۆردار بێت. 7
Som den gudløse gå det min Fjende, min Modstander som den lovløse!
خوانەناس کە دەبڕدرێتەوە چ هیوایەکی هەیە، کاتێک خودا ژیانی دەڕفێنێت؟ 8
Thi hvad er den vanhelliges Håb, når Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?
ئایا خودا گوێی لە هاواری دەبێت کە تەنگانەی بەسەردا دێت؟ 9
Hører mon Gud hans Skrig, når Angst kommer over ham?
یان ئایا بە توانادارەکە دڵخۆش دەبێت؟ ئایا هەموو کاتێک داوا لە خودا دەکات؟ 10
Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, når han påkalder ham?
«من توانای خوداتان پێ دەناسێنم؛ کارەکانی توانادارەکە لە ئێوە ناشارمەوە. 11
Jeg vil lære jer om Guds Hånd, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;
ئەوەتا ئێوە هەمووتان بینیتان، ئیتر بۆچی بە پووچی دەدوێن؟ 12
se, selv har I alle set det, hvi har I så tomme Tanker?
«ئەمە بەشی کەسی بەدکارە لەلایەن خوداوە، میراتی ستەمکارە کە لە توانادارەکەوە وەریدەگرن. 13
Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd får fra den Almægtige:
ئەگەر کوڕانی زۆر بوون ئەوا بۆ شمشێرن و نەوەکەشی تێر نان نابن. 14
Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;
دەرد پاشماوەکەی دەخاتە ناو گۆڕ و بێوەژنەکانیان ناگرین. 15
de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.
ئەگەر زیو وەک خۆڵ و جلوبەرگ وەک قوڕ کەڵەکە بکات، 16
Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler
ئەوەی ئامادەی دەکات ڕاستودروست لەبەری دەکات، بێتاوان زیوەکەی دابەش دەکات. 17
han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;
وەک قۆزاخەی مۆرانە ماڵەکەی خۆی بنیاد دەنێت و وەک کەپرێک چاودێر دروستی بکات. 18
han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;
بە دەوڵەمەندی ڕادەکشێت، بەڵام جارێکی دیکە نایکات؛ کە چاوی دەکاتەوە هیچی نەماوە. 19
han lægger sig rig, men for sidste ang, han slår Øjnene op, og er det ej mer;
کارەساتەکان وەک لافاو پێی دەگەن، ڕەشەبایەک بە شەو دەیڕفێنێت. 20
Rædsler når ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;
بای ڕۆژهەڵات هەڵیدەگرێت و دەڕوات، لە شوێنی خۆی ڕایدەماڵێت. 21
løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.
لەبەردەم با بەهێزەکە هەڵدێت، بایەکەش بەبێ بەزەیی لێی دەدات. 22
Skånselsløst skyder han på ham, i Hast må han fly fra hans Hånd;
بە گاڵتەپێکردنەوە چەپڵەی بۆ لێدەدات، بە فیکەلێدان لە جێی خۆیەوە دەریدەکات.» 23
man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!

< ئەیوب 27 >