ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
آنگاه ایوب پاسخ داد: |
«چۆن یارمەتی ئەوەت دا کە هێزی نییە! چۆن بازووی بێ توانات گرت و ڕزگار کرد! | 2 |
چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! |
چۆن ڕاوێژت کرد بۆ ئەوەی دانایی نییە! چۆن زانینی زۆرت دەرخست! | 3 |
چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانهای زدید! |
بە یارمەتی کێ وتەکانت ڕاگەیاند و ڕۆحی کێ لە زارتەوە قسەی کرد؟ | 4 |
چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ |
«تارماییەکان لە جیهانی مردوواندا لە سامناکی خودا دەلەرزن. | 5 |
ارواح مردگان میلرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. |
جیهانی مردووان لەبەردەم خودا ئاشکرایە، شوێنی لەناوچوون شاردراوە نییە. (Sheol h7585) | 6 |
هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol h7585) |
ئاسمانی باکوور بەسەر بۆشاییدا لێک دەکێشێت و زەوی لەسەر هیچ هەڵدەواسێت. | 7 |
خدا آسمان شمالی را بر خلاء میگستراند و زمین را بر نیستی میآویزد. |
ئاو لەناو هەورەکانی دەپێچێتەوە و هەور لەژێری نادڕێت. | 8 |
او آب را در ابرهای خود قرار میدهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمیدارند. |
ڕووی مانگی چواردە شەوە دەشارێتەوە، هەوری خۆی بەسەردا بڵاو دەکاتەوە. | 9 |
خدا تخت خود را با ابرهایش میپوشاند. |
ئاسۆی لەسەر ڕووی ئاوەکان کێشاوە وەک سنوور لەنێوان ڕووناکی و تاریکی. | 10 |
او برای اقیانوس حد میگذارد و برای روز و شب مرز قرار میدهد. |
کۆڵەکەکانی ئاسمان دەلەرزن و لە سەرزەنشتکردنەکەی دەتۆقن. | 11 |
ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در میآیند. |
بە هێزی خۆی دەریا دەهەژێنێت و بە تێگەیشتنی خۆی زەبر لە ڕەهەڤ دەوەشێنێت. | 12 |
او با قدرت خویش دریا را مهار میکند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم میشکند. |
بە هەناسەی ئەو ئاسمان ساماڵە و دەستی ئەو مارە هەڵاتووەکەی پێکا. | 13 |
دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف میسازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ میکند. |
بێگومان ئەمانە شتە دەرەکییەکانی کارەکانی ئەون. هەواڵەکانی بە چرپە دێنە بەر گوێمان! ئیتر کێ لە هەورەتریشقەی هێزی تێدەگات؟» | 14 |
اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمهای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟ |