ئەیوب 23

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

Y respondió Job, y dijo:

2 «هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە.

Hoy también hablaré con amargura; que es más grave mi llaga que mi gemido.

3 خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی!

¡Quién me diera el saber dónde hallar a Dios! Yo iría hasta su silla.

4 بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە،

Ordenaría juicio delante de él, y llenaría mi boca de argumentos.

5 هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت.

Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.

6 ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات.

¿Por ventura pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No; antes él la pondría en mí.

7 لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم.

Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre del que me condena.

8 «بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم.

He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; y al occidente, y no lo percibiré.

9 کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم.

Si al norte él obrare, yo no lo veré; al mediodía se esconderá, y no lo veré.

10 بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم.

Mas él conoció mi camino; me probó, y salí como oro.

11 پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا.

Mis pies tomaron su rastro; guardé su camino, y no me aparté.

12 لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە.

Del mandamiento de sus labios nunca me separé; guardé las palabras de su boca más que mi comida.

13 «بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات.

Pero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, e hizo.

14 فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای.

Por tanto él acabará lo que me es necesario; y muchas cosas como éstas hay en él.

15 لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم.

Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro; consideraré, y lo temeré.

16 خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند.

Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.

17 لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات.

¿Por qué no fui yo cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?