< ئەیوب 23 >
«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە. | 2 |
Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.
خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی! | 3 |
¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.
بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە، | 4 |
Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.
هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت. | 5 |
Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات. | 6 |
¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم. | 7 |
Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.
«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم. | 8 |
He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.
کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم. | 9 |
Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.
بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم. | 10 |
Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.
پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا. | 11 |
Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.
لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە. | 12 |
Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.
«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات. | 13 |
Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.
فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای. | 14 |
Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.
لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم. | 15 |
Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.
خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند. | 16 |
Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات. | 17 |
¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?