< ئەیوب 23 >

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: 1
Then answered Job, and said,
«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە. 2
Even now is my complaint bitter: my suffering is heavier than my groans.
خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی! 3
Oh who would grant that I knew where I might find him! that I might attain to his Judgment throne!
بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە، 4
I would put in order before him my cause, and my mouth would I fill with arguments.
هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت. 5
I should know the words which he might answer me, and understand what he might say unto me.
ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات. 6
Would he with his power contend against me? he would truly not lay such doings to my charge.
لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم. 7
There would an upright one argue with him; and I should be allowed to escape for ever by my judge.
«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم. 8
But, lo, I go eastward—and he is not there; and to the west— and I cannot perceive him;
کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم. 9
When he doth great things at the north, I behold him not; he hideth himself in the south—and I see him not.
بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم. 10
But he knoweth the way that I take: were he to probe me, I should come forth as gold.
پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا. 11
On his steps my foot hath held fast: his way have I kept, and swerved not.
لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە. 12
From the commandment of his lips have I also not moved away: as a fixed statute for me have I treasured up the sayings of his mouth.
«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات. 13
But he is unchangeably one, and who can turn him? And what his will desireth, even that he doth.
فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای. 14
For he will bring to completion what hath been destined for me: and like these hath he many other things with him.
لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم. 15
Therefore am I terrified at his presence: I will reflect, and be in dread of him.
خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند. 16
Still God hath made timid my heart, and the Almighty hath terrified me;
لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات. 17
Because I was not destroyed before this darkness, and because he hath not hidden from my face [this] gloom.

< ئەیوب 23 >