ئەیوب 23

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

Then Job answered and said,

2 «هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە.

Yes, I know that pleading is out of my reach; and his hand has been made heavy upon my groaning.

3 خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی!

Who would then know that I might find him, and come to an end [of the matter]?

4 بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە،

And I would plead my own cause, and he would fill my mouth with arguments.

5 هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت.

And I would know the remedies which he would speak to me, and I would perceive what he would tell me.

6 ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات.

Though he should come on me in [his] great strength, then he would not threaten me;

7 لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم.

for truth and reproof are from him; and he would bring forth my judgment to an end.

8 «بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم.

For if I shall go first, and exist no longer, still what do I know [concerning] the latter end?

9 کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم.

When he wrought on the left hand, then I observed [it] not: his right hand shall encompass me but I shall not see [it].

10 بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم.

For he knows already my way; and he has tried me as gold.

11 پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا.

And I will go forth according to his commandments, for I have kept his ways; and I shall not turn aside from his commandments,

12 لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە.

neither shall I transgress; but I have hid his words in my bosom.

13 «بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات.

And if too he has thus judged, who is he that has contradicted, for he has both willed [a thing] and done it.

14 فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای.

15 لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم.

Therefore am I troubled at him; and when I was reproved, I thought of him. Therefore let me take good heed before him: I will consider, and be afraid of him.

16 خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند.

But the Lord has softened my heart, and the Almighty has troubled me.

17 لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات.

For I knew not that darkness would come upon me, and thick darkness has covered [me] before my face.