< ئەیوب 23 >
Job antwoordde, en sprak:
«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە. | 2 |
Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!
خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی! | 3 |
Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!
بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە، | 4 |
Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;
هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت. | 5 |
Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.
ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات. | 6 |
Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!
لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم. | 7 |
Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!
«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم. | 8 |
Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;
کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم. | 9 |
Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.
بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم. | 10 |
Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:
پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا. | 11 |
Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!
لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە. | 12 |
Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:
«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات. | 13 |
Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!
فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای. | 14 |
Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:
لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم. | 15 |
En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.
خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند. | 16 |
Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;
لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات. | 17 |
Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!