< ئەیوب 22 >

ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: 1
Then Eliphaz the Thaemanite answered and said,
«ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟ 2
Is it not the Lord that teaches understanding and knowledge?
ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟ 3
For what matters it to the Lord, if thou wert blameless in [thy] works? or is it profitable that thou shouldest perfect thy way?
«ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟ 4
Wilt thou maintain and plead thine own cause? and will he enter into judgment with thee?
ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟ 5
Is not thy wickedness abundant, and thy sins innumerable?
بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە. 6
And thou hast taken security of thy brethren for nothing, and hast taken away the clothing of the naked.
ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی، 7
Neither hast thou given water to the thirsty to drink, but hast taken away the morsel of the hungry.
هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو. 8
And thou hast accepted the persons of some; and thou hast established those [that were already settled] on the earth.
بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند. 9
But thou hast sent widows away empty, and has afflicted orphans.
لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت، 10
Therefore snares have compassed thee, and disastrous war has troubled thee.
لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت. 11
The light has proved darkness to thee, and water has covered thee on thy lying down.
«ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە! 12
Does not he that dwells in the high places observe? and has he not brought down the proud?
بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟ 13
And thou has said, What does the Mighty One know? does he judge in the dark?
هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“ 14
A cloud is his hiding-place, and he shall not be seen; and he passes through the circle of heaven.
ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟ 15
Wilt thou [not] mark the old way, which righteous men have trodden?
ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا. 16
who were seized before their time: their foundations [are as] an overflowing stream.
ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“ 17
Who say, What will the Lord do to us? or what will the Almighty bring upon us?
بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت. 18
Yet he filled their houses with good things: but the counsel for the wicked is far from him.
ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات: 19
The righteous have seen [it], and laughed, and the blameless one has derided [them].
”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“ 20
Verily their substance has been utterly destroyed, and the fire shall devour what is left of their [property].
«تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت. 21
Be firm, I pray thee, if thou canst endure; then thy fruit shall prosper.
تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە. 22
And receive a declaration from his mouth, and lay up his words in thine heart.
ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە، 23
And if thou shalt turn and humble thyself before the Lord, thou hast [thus] removed unrighteousness far from thy habitation.
ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان، 24
Thou shalt lay up for thyself [treasure] in a heap on the rock; and Sophir [shall be] as the rock of the torrent.
ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ. 25
So the Almighty shall be thy helper from enemies, and he shall bring thee forth pure as silver that has been tried by fire.
بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت. 26
Then shalt thou have boldness before the Lord, looking up cheerfully to heaven.
نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت. 27
And he shall hear thee when thou prayest to him, and he shall grant thee [power] to pay thy vows.
بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە. 28
And he shall establish to thee again a habitation of righteousness and there shall be light upon thy paths.
کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات. 29
Because thou hast humbled thyself; and thou shalt say, [Man] has behaved proudly, but he shall save him that is of lowly eyes.
تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.» 30
He shall deliver the innocent, and do thou save thyself by thy pure hands.

< ئەیوب 22 >