< ئەیوب 22 >

ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: 1
Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
«ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟ 2
Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟ 3
Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
«ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟ 4
Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟ 5
Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە. 6
Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی، 7
Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو. 8
Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند. 9
Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت، 10
En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت. 11
Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
«ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە! 12
Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟ 13
Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“ 14
Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟ 15
Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا. 16
Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“ 17
Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت. 18
Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات: 19
De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“ 20
"Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
«تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت. 21
Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە. 22
Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە، 23
Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان، 24
Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ. 25
Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت. 26
Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت. 27
Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە. 28
Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات. 29
Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.» 30
Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

< ئەیوب 22 >