ئەیوب 22

1 ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە:

Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:

2 «ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟

Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.

3 ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟

Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?

4 «ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟

Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?

5 ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟

Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?

6 بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە.

Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.

7 ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی،

Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.

8 هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو.

Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.

9 بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند.

Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.

10 لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت،

Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.

11 لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت.

Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?

12 «ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە!

Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!

13 بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟

Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?

14 هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“

Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.

15 ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟

Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,

16 ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا.

de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;

17 ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“

de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.

18 بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت.

Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.

19 ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات:

De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:

20 ”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“

„Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed”.

21 «تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت.

Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.

22 تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە.

Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!

23 ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە،

Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.

24 ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان،

Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:

25 ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ.

Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.

26 بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت.

Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.

27 نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت.

Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.

28 بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە.

Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.

29 کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات.

Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.

30 تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.»

Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.