< ئەیوب 21 >
Da tok Job til orde og sa:
«بە گوێگرتن گوێ لە قسەکانم بگرن؛ با ئەمە ببێتە دڵنەواییتان. | 2 |
Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!
بەرگەم بگرن کە قسە دەکەم و پاش قسەکانم گاڵتە بکەن. | 3 |
Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.
«ئایا من سکاڵاکەم لە مرۆڤە؟ بۆچی ئارامیم لێ نەبڕێت؟ | 4 |
Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?
ڕووم لێ بکەن، واقتان وڕبمێنێت و دەست بخەنە سەر دەمتان. | 5 |
Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!
کاتێک بەبیرم دێتەوە دەتۆقم؛ موچڕکە بە لەشمدا دێت. | 6 |
Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.
بۆچی بەدکاران دەژین و پیر دەبن، هەروەها بە هێزەوە زاڵ دەبن؟ | 7 |
Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?
نەوەیان لەبەردەمیان لەگەڵیان ڕاوەستاوە، وەچەیان لەبەرچاویانە. | 8 |
De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.
ماڵەکانیان لە ترس دڵنیایە؛ کوتەکی خودا بەسەریانەوە نییە. | 9 |
Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.
گایەکەیان دەپەڕێت و هەڵە ناکات؛ مانگاکەیان ئاوس دەبێت و لە باری ناچێت. | 10 |
Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.
منداڵەکانیان وەک مەڕ بەڕەڵا دەکرێن؛ شیرەخۆرەکانیان سەما دەکەن. | 11 |
De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.
دەف و قیسارە بەدەستەوە دەگرن؛ بە دەنگی دووزەلە دڵخۆش دەبن. | 12 |
De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.
ڕۆژگاریان بە خێروخۆشی بەسەردەبەن و بە ئارامییەوە بۆ ناو جیهانی مردووان شۆڕ دەبنەوە. (Sheol ) | 13 |
De lever sine dager i lykke, og i et øieblikk farer de ned til dødsriket. (Sheol )
لەگەڵ ئەوەشدا بە خودا دەڵێن:”لێمان دوور بکەوە! دڵخۆش نابین بە ناسینی ڕێگاکانت. | 14 |
Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.
توانادارەکە کێیە هەتا خزمەتی بکەین؟ سوودی چی دەبینین کە لێی بپاڕێینەوە؟“ | 15 |
Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?
بەڵام خێروخۆشییان لە دەستی خۆیان نییە، با ڕاوێژی بەدکاران لێم دوور بێت. | 16 |
Ja, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker.
«چەند کەم چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و کارەساتیان بەسەردێت، یان خودا لە تووڕەیی خۆیدا ئازاری کردووە بە بەشیان؟ | 17 |
Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?
یان وەک کا بن لەبەردەم با و وەک ئەو سەرکۆزەرەی ڕەشەبا بردوویەتی؟ | 18 |
Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?
دەگوترێت:”خودا تاوانی بەدکاران بۆ کوڕەکانیان هەڵدەگرێت.“با سزای گیانی خۆیان بدات تاوەکو بزانن! | 19 |
Men Gud gjemmer hans straff til hans barn. - Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det.
با چاوەکانیان لەناوچوونەکەیان ببینن، لە جامی تووڕەیی خودای هەرە بەتوانا بخۆنەوە، | 20 |
Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.
چونکە لەدوای ئەوان، کە ژمارەی مانگەکانیان تەواو دەبێت، ئایا گوێ بە کەسوکاریان دەدەن؟ | 21 |
For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?
«ئایا خودا فێری زانین دەکرێت، ئەو کە دادوەری پایەدارەکان دەکات؟ | 22 |
Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste?
کەسانێک هەن لەوپەڕی تەندروستیدا دەمرن، کاتێک بە تەواوی دڵنیا و ئارامن، | 23 |
Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;
لەشیان ساغن و مۆخی ناو ئێسکەکانیان هێشتا تەڕە. | 24 |
hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.
کەسانێکی دیکەش بە پەژارەوە دەمرن و تامی خێروخۆشییان نەکردووە. | 25 |
Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.
هەردووکیان پێکەوە لەناو گڵ ڕادەکشێن و کرم دایاندەپۆشێت. | 26 |
Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.
«بیرکردنەوەی ئێوە باش دەزانم و ئەو پیلانانەی بۆ ستەملێکردنم داتانناوە، | 27 |
Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;
چونکە دەڵێن:”کوا ماڵی گەورە پیاوەکە؟ کوا چادری نشینگەی خراپەکاران؟“ | 28 |
for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?
ئایا پرسیارتان لە ڕێبواران نەکردووە و سەرنجتان نەداوەتە هەواڵەکانیان؟ | 29 |
Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,
بەدکار لە ڕۆژی کارەسات هەڵدێت، ئایا لە ڕۆژی تووڕەیی دەرباز دەبێت؟ | 30 |
at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.
کێ بەرەو ڕوو لەسەر ڕەفتارەکەی سەرزەنشتی دەکات؟ کێ سزای دەدات لەسەر ئەوەی کردوویەتی؟ | 31 |
Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?
ئەو بەرەو گۆڕەکان دەبردرێت و لەسەر گۆڕستان شەوارە دەگرێت. | 32 |
Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.
قوڕی دۆڵەکە شیرینە بۆ ئەو؛ هەموو مرۆڤ بەدوایەوە دەڕۆن و لەپێشیشیەوە بەبێ ژمارە. | 33 |
Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.
«ئیتر چۆن بە قسەی پڕوپووچ دڵنەواییم دەدەنەوە؟ لە وەڵامەکانتان تەنها بێوەفایی دەبینم!» | 34 |
Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.