ئەیوب 21
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Job prit la parole et dit:
| «بە گوێگرتن گوێ لە قسەکانم بگرن؛ با ئەمە ببێتە دڵنەواییتان. | 2 |
Écoutez, écoutez mes paroles, Donnez-moi seulement cette consolation.
| بەرگەم بگرن کە قسە دەکەم و پاش قسەکانم گاڵتە بکەن. | 3 |
Laissez-moi parler, je vous prie; Et, quand j’aurai parlé, tu pourras te moquer.
| «ئایا من سکاڵاکەم لە مرۆڤە؟ بۆچی ئارامیم لێ نەبڕێت؟ | 4 |
Est-ce contre un homme que se dirige ma plainte? Et pourquoi mon âme ne serait-elle pas impatiente?
| ڕووم لێ بکەن، واقتان وڕبمێنێت و دەست بخەنە سەر دەمتان. | 5 |
Regardez-moi, soyez étonnés, Et mettez la main sur la bouche.
| کاتێک بەبیرم دێتەوە دەتۆقم؛ موچڕکە بە لەشمدا دێت. | 6 |
Quand j’y pense, cela m’épouvante, Et un tremblement saisit mon corps.
| بۆچی بەدکاران دەژین و پیر دەبن، هەروەها بە هێزەوە زاڵ دەبن؟ | 7 |
Pourquoi les méchants vivent-ils? Pourquoi les voit-on vieillir et accroître leur force?
| نەوەیان لەبەردەمیان لەگەڵیان ڕاوەستاوە، وەچەیان لەبەرچاویانە. | 8 |
Leur postérité s’affermit avec eux et en leur présence, Leurs rejetons prospèrent sous leurs yeux.
| ماڵەکانیان لە ترس دڵنیایە؛ کوتەکی خودا بەسەریانەوە نییە. | 9 |
Dans leurs maisons règne la paix, sans mélange de crainte; La verge de Dieu ne vient pas les frapper.
| گایەکەیان دەپەڕێت و هەڵە ناکات؛ مانگاکەیان ئاوس دەبێت و لە باری ناچێت. | 10 |
Leurs taureaux sont vigoureux et féconds, Leurs génisses conçoivent et n’avortent point.
| منداڵەکانیان وەک مەڕ بەڕەڵا دەکرێن؛ شیرەخۆرەکانیان سەما دەکەن. | 11 |
Ils laissent courir leurs enfants comme des brebis, Et les enfants prennent leurs ébats.
| دەف و قیسارە بەدەستەوە دەگرن؛ بە دەنگی دووزەلە دڵخۆش دەبن. | 12 |
Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, Ils se réjouissent au son du chalumeau.
| ڕۆژگاریان بە خێروخۆشی بەسەردەبەن و بە ئارامییەوە بۆ ناو جیهانی مردووان شۆڕ دەبنەوە. (Sheol h7585) | 13 |
Ils passent leurs jours dans le bonheur, Et ils descendent en un instant au séjour des morts. (Sheol h7585)
| لەگەڵ ئەوەشدا بە خودا دەڵێن:”لێمان دوور بکەوە! دڵخۆش نابین بە ناسینی ڕێگاکانت. | 14 |
Ils disaient pourtant à Dieu: Retire-toi de nous; Nous ne voulons pas connaître tes voies.
| توانادارەکە کێیە هەتا خزمەتی بکەین؟ سوودی چی دەبینین کە لێی بپاڕێینەوە؟“ | 15 |
Qu’est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerons-nous à lui adresser nos prières?
| بەڵام خێروخۆشییان لە دەستی خۆیان نییە، با ڕاوێژی بەدکاران لێم دوور بێت. | 16 |
Quoi donc! Ne sont-ils pas en possession du bonheur? Loin de moi le conseil des méchants!
| «چەند کەم چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و کارەساتیان بەسەردێت، یان خودا لە تووڕەیی خۆیدا ئازاری کردووە بە بەشیان؟ | 17 |
Mais arrive-t-il souvent que leur lampe s’éteigne, Que la misère fonde sur eux, Que Dieu leur distribue leur part dans sa colère,
| یان وەک کا بن لەبەردەم با و وەک ئەو سەرکۆزەرەی ڕەشەبا بردوویەتی؟ | 18 |
Qu’ils soient comme la paille emportée par le vent, Comme la balle enlevée par le tourbillon?
| دەگوترێت:”خودا تاوانی بەدکاران بۆ کوڕەکانیان هەڵدەگرێت.“با سزای گیانی خۆیان بدات تاوەکو بزانن! | 19 |
Est-ce pour les fils que Dieu réserve le châtiment du père? Mais c’est lui que Dieu devrait punir, pour qu’il le sente;
| با چاوەکانیان لەناوچوونەکەیان ببینن، لە جامی تووڕەیی خودای هەرە بەتوانا بخۆنەوە، | 20 |
C’est lui qui devrait contempler sa propre ruine, C’est lui qui devrait boire la colère du Tout-Puissant.
| چونکە لەدوای ئەوان، کە ژمارەی مانگەکانیان تەواو دەبێت، ئایا گوێ بە کەسوکاریان دەدەن؟ | 21 |
Car, que lui importe sa maison après lui, Quand le nombre de ses mois est achevé?
| «ئایا خودا فێری زانین دەکرێت، ئەو کە دادوەری پایەدارەکان دەکات؟ | 22 |
Est-ce à Dieu qu’on donnera de la science, A lui qui gouverne les esprits célestes?
| کەسانێک هەن لەوپەڕی تەندروستیدا دەمرن، کاتێک بە تەواوی دڵنیا و ئارامن، | 23 |
L’un meurt au sein du bien-être, De la paix et du bonheur,
| لەشیان ساغن و مۆخی ناو ئێسکەکانیان هێشتا تەڕە. | 24 |
Les flancs chargés de graisse Et la mœlle des os remplie de sève;
| کەسانێکی دیکەش بە پەژارەوە دەمرن و تامی خێروخۆشییان نەکردووە. | 25 |
L’autre meurt, l’amertume dans l’âme, Sans avoir joui d’aucun bien.
| هەردووکیان پێکەوە لەناو گڵ ڕادەکشێن و کرم دایاندەپۆشێت. | 26 |
Et tous deux se couchent dans la poussière, Tous deux deviennent la pâture des vers.
| «بیرکردنەوەی ئێوە باش دەزانم و ئەو پیلانانەی بۆ ستەملێکردنم داتانناوە، | 27 |
Je sais bien quelles sont vos pensées, Quels jugements iniques vous portez sur moi.
| چونکە دەڵێن:”کوا ماڵی گەورە پیاوەکە؟ کوا چادری نشینگەی خراپەکاران؟“ | 28 |
Vous dites: Où est la maison de l’homme puissant? Où est la tente qu’habitaient les impies?
| ئایا پرسیارتان لە ڕێبواران نەکردووە و سەرنجتان نەداوەتە هەواڵەکانیان؟ | 29 |
Mais quoi! N’avez-vous point interrogé les voyageurs, Et voulez-vous méconnaître ce qu’ils prouvent?
| بەدکار لە ڕۆژی کارەسات هەڵدێت، ئایا لە ڕۆژی تووڕەیی دەرباز دەبێت؟ | 30 |
Au jour du malheur, le méchant est épargné; Au jour de la colère, il échappe.
| کێ بەرەو ڕوو لەسەر ڕەفتارەکەی سەرزەنشتی دەکات؟ کێ سزای دەدات لەسەر ئەوەی کردوویەتی؟ | 31 |
Qui lui reproche en face sa conduite? Qui lui rend ce qu’il a fait?
| ئەو بەرەو گۆڕەکان دەبردرێت و لەسەر گۆڕستان شەوارە دەگرێت. | 32 |
Il est porté dans un sépulcre, Et il veille encore sur sa tombe.
| قوڕی دۆڵەکە شیرینە بۆ ئەو؛ هەموو مرۆڤ بەدوایەوە دەڕۆن و لەپێشیشیەوە بەبێ ژمارە. | 33 |
Les mottes de la vallée lui sont légères; Et tous après lui suivront la même voie, Comme une multitude l’a déjà suivie.
| «ئیتر چۆن بە قسەی پڕوپووچ دڵنەواییم دەدەنەوە؟ لە وەڵامەکانتان تەنها بێوەفایی دەبینم!» | 34 |
Pourquoi donc m’offrir de vaines consolations? Ce qui reste de vos réponses n’est que perfidie.
