< ئەیوب 21 >

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: 1
Så tog Job til Orde og svarede:
«بە گوێگرتن گوێ لە قسەکانم بگرن؛ با ئەمە ببێتە دڵنەواییتان. 2
"Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
بەرگەم بگرن کە قسە دەکەم و پاش قسەکانم گاڵتە بکەن. 3
Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
«ئایا من سکاڵاکەم لە مرۆڤە؟ بۆچی ئارامیم لێ نەبڕێت؟ 4
Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
ڕووم لێ بکەن، واقتان وڕبمێنێت و دەست بخەنە سەر دەمتان. 5
Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
کاتێک بەبیرم دێتەوە دەتۆقم؛ موچڕکە بە لەشمدا دێت. 6
Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
بۆچی بەدکاران دەژین و پیر دەبن، هەروەها بە هێزەوە زاڵ دەبن؟ 7
De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
نەوەیان لەبەردەمیان لەگەڵیان ڕاوەستاوە، وەچەیان لەبەرچاویانە. 8
Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
ماڵەکانیان لە ترس دڵنیایە؛ کوتەکی خودا بەسەریانەوە نییە. 9
deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
گایەکەیان دەپەڕێت و هەڵە ناکات؛ مانگاکەیان ئاوس دەبێت و لە باری ناچێت. 10
ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
منداڵەکانیان وەک مەڕ بەڕەڵا دەکرێن؛ شیرەخۆرەکانیان سەما دەکەن. 11
de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
دەف و قیسارە بەدەستەوە دەگرن؛ بە دەنگی دووزەلە دڵخۆش دەبن. 12
de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
ڕۆژگاریان بە خێروخۆشی بەسەردەبەن و بە ئارامییەوە بۆ ناو جیهانی مردووان شۆڕ دەبنەوە. (Sheol h7585) 13
de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol h7585)
لەگەڵ ئەوەشدا بە خودا دەڵێن:”لێمان دوور بکەوە! دڵخۆش نابین بە ناسینی ڕێگاکانت. 14
skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
توانادارەکە کێیە هەتا خزمەتی بکەین؟ سوودی چی دەبینین کە لێی بپاڕێینەوە؟“ 15
Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
بەڵام خێروخۆشییان لە دەستی خۆیان نییە، با ڕاوێژی بەدکاران لێم دوور بێت. 16
Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
«چەند کەم چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و کارەساتیان بەسەردێت، یان خودا لە تووڕەیی خۆیدا ئازاری کردووە بە بەشیان؟ 17
Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
یان وەک کا بن لەبەردەم با و وەک ئەو سەرکۆزەرەی ڕەشەبا بردوویەتی؟ 18
så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
دەگوترێت:”خودا تاوانی بەدکاران بۆ کوڕەکانیان هەڵدەگرێت.“با سزای گیانی خۆیان بدات تاوەکو بزانن! 19
Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
با چاوەکانیان لەناوچوونەکەیان ببینن، لە جامی تووڕەیی خودای هەرە بەتوانا بخۆنەوە، 20
lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
چونکە لەدوای ئەوان، کە ژمارەی مانگەکانیان تەواو دەبێت، ئایا گوێ بە کەسوکاریان دەدەن؟ 21
Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
«ئایا خودا فێری زانین دەکرێت، ئەو کە دادوەری پایەدارەکان دەکات؟ 22
Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
کەسانێک هەن لەوپەڕی تەندروستیدا دەمرن، کاتێک بە تەواوی دڵنیا و ئارامن، 23
En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
لەشیان ساغن و مۆخی ناو ئێسکەکانیان هێشتا تەڕە. 24
hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
کەسانێکی دیکەش بە پەژارەوە دەمرن و تامی خێروخۆشییان نەکردووە. 25
med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
هەردووکیان پێکەوە لەناو گڵ ڕادەکشێن و کرم دایاندەپۆشێت. 26
de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
«بیرکردنەوەی ئێوە باش دەزانم و ئەو پیلانانەی بۆ ستەملێکردنم داتانناوە، 27
Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
چونکە دەڵێن:”کوا ماڵی گەورە پیاوەکە؟ کوا چادری نشینگەی خراپەکاران؟“ 28
når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
ئایا پرسیارتان لە ڕێبواران نەکردووە و سەرنجتان نەداوەتە هەواڵەکانیان؟ 29
Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
بەدکار لە ڕۆژی کارەسات هەڵدێت، ئایا لە ڕۆژی تووڕەیی دەرباز دەبێت؟ 30
Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
کێ بەرەو ڕوو لەسەر ڕەفتارەکەی سەرزەنشتی دەکات؟ کێ سزای دەدات لەسەر ئەوەی کردوویەتی؟ 31
Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
ئەو بەرەو گۆڕەکان دەبردرێت و لەسەر گۆڕستان شەوارە دەگرێت. 32
Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
قوڕی دۆڵەکە شیرینە بۆ ئەو؛ هەموو مرۆڤ بەدوایەوە دەڕۆن و لەپێشیشیەوە بەبێ ژمارە. 33
i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
«ئیتر چۆن بە قسەی پڕوپووچ دڵنەواییم دەدەنەوە؟ لە وەڵامەکانتان تەنها بێوەفایی دەبینم!» 34
Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!

< ئەیوب 21 >