ئەیوب 21
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Saa tog Job til Orde og svarede:
| «بە گوێگرتن گوێ لە قسەکانم بگرن؛ با ئەمە ببێتە دڵنەواییتان. | 2 |
Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
| بەرگەم بگرن کە قسە دەکەم و پاش قسەکانم گاڵتە بکەن. | 3 |
Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
| «ئایا من سکاڵاکەم لە مرۆڤە؟ بۆچی ئارامیم لێ نەبڕێت؟ | 4 |
Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
| ڕووم لێ بکەن، واقتان وڕبمێنێت و دەست بخەنە سەر دەمتان. | 5 |
Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
| کاتێک بەبیرم دێتەوە دەتۆقم؛ موچڕکە بە لەشمدا دێت. | 6 |
Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
| بۆچی بەدکاران دەژین و پیر دەبن، هەروەها بە هێزەوە زاڵ دەبن؟ | 7 |
De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
| نەوەیان لەبەردەمیان لەگەڵیان ڕاوەستاوە، وەچەیان لەبەرچاویانە. | 8 |
Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
| ماڵەکانیان لە ترس دڵنیایە؛ کوتەکی خودا بەسەریانەوە نییە. | 9 |
deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
| گایەکەیان دەپەڕێت و هەڵە ناکات؛ مانگاکەیان ئاوس دەبێت و لە باری ناچێت. | 10 |
ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
| منداڵەکانیان وەک مەڕ بەڕەڵا دەکرێن؛ شیرەخۆرەکانیان سەما دەکەن. | 11 |
de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
| دەف و قیسارە بەدەستەوە دەگرن؛ بە دەنگی دووزەلە دڵخۆش دەبن. | 12 |
de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
| ڕۆژگاریان بە خێروخۆشی بەسەردەبەن و بە ئارامییەوە بۆ ناو جیهانی مردووان شۆڕ دەبنەوە. (Sheol h7585) | 13 |
de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol h7585)
| لەگەڵ ئەوەشدا بە خودا دەڵێن:”لێمان دوور بکەوە! دڵخۆش نابین بە ناسینی ڕێگاکانت. | 14 |
skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
| توانادارەکە کێیە هەتا خزمەتی بکەین؟ سوودی چی دەبینین کە لێی بپاڕێینەوە؟“ | 15 |
Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
| بەڵام خێروخۆشییان لە دەستی خۆیان نییە، با ڕاوێژی بەدکاران لێم دوور بێت. | 16 |
Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
| «چەند کەم چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و کارەساتیان بەسەردێت، یان خودا لە تووڕەیی خۆیدا ئازاری کردووە بە بەشیان؟ | 17 |
Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
| یان وەک کا بن لەبەردەم با و وەک ئەو سەرکۆزەرەی ڕەشەبا بردوویەتی؟ | 18 |
saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
| دەگوترێت:”خودا تاوانی بەدکاران بۆ کوڕەکانیان هەڵدەگرێت.“با سزای گیانی خۆیان بدات تاوەکو بزانن! | 19 |
Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
| با چاوەکانیان لەناوچوونەکەیان ببینن، لە جامی تووڕەیی خودای هەرە بەتوانا بخۆنەوە، | 20 |
lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
| چونکە لەدوای ئەوان، کە ژمارەی مانگەکانیان تەواو دەبێت، ئایا گوێ بە کەسوکاریان دەدەن؟ | 21 |
Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
| «ئایا خودا فێری زانین دەکرێت، ئەو کە دادوەری پایەدارەکان دەکات؟ | 22 |
Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
| کەسانێک هەن لەوپەڕی تەندروستیدا دەمرن، کاتێک بە تەواوی دڵنیا و ئارامن، | 23 |
En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
| لەشیان ساغن و مۆخی ناو ئێسکەکانیان هێشتا تەڕە. | 24 |
hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
| کەسانێکی دیکەش بە پەژارەوە دەمرن و تامی خێروخۆشییان نەکردووە. | 25 |
med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
| هەردووکیان پێکەوە لەناو گڵ ڕادەکشێن و کرم دایاندەپۆشێت. | 26 |
de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
| «بیرکردنەوەی ئێوە باش دەزانم و ئەو پیلانانەی بۆ ستەملێکردنم داتانناوە، | 27 |
Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
| چونکە دەڵێن:”کوا ماڵی گەورە پیاوەکە؟ کوا چادری نشینگەی خراپەکاران؟“ | 28 |
naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
| ئایا پرسیارتان لە ڕێبواران نەکردووە و سەرنجتان نەداوەتە هەواڵەکانیان؟ | 29 |
Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
| بەدکار لە ڕۆژی کارەسات هەڵدێت، ئایا لە ڕۆژی تووڕەیی دەرباز دەبێت؟ | 30 |
Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
| کێ بەرەو ڕوو لەسەر ڕەفتارەکەی سەرزەنشتی دەکات؟ کێ سزای دەدات لەسەر ئەوەی کردوویەتی؟ | 31 |
Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
| ئەو بەرەو گۆڕەکان دەبردرێت و لەسەر گۆڕستان شەوارە دەگرێت. | 32 |
Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
| قوڕی دۆڵەکە شیرینە بۆ ئەو؛ هەموو مرۆڤ بەدوایەوە دەڕۆن و لەپێشیشیەوە بەبێ ژمارە. | 33 |
i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
| «ئیتر چۆن بە قسەی پڕوپووچ دڵنەواییم دەدەنەوە؟ لە وەڵامەکانتان تەنها بێوەفایی دەبینم!» | 34 |
Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
