< ئەیوب 20 >
چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Отвещав же Софар Минейский, рече:
«لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە. | 2 |
не тако мнех сия тебе рещи противу, и не разумеете паче нежели и аз.
گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە. | 3 |
Наказание срамления моего услышу, и дух от разума отвещавает ми.
«ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟ | 4 |
Еда сих не уразумел еси от века, отнележе положен человек бысть на земли?
هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە. | 5 |
Веселие бо нечестивых падение страшно, обрадование же беззаконных пагуба.
هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات، | 6 |
Аще взыдут на небо дары его, жертва же его облаков коснется:
بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“ | 7 |
егда бо мнится уже утвержден быти, тогда в конец погибнет. Видевшии же его рекут: где есть?
وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت. | 8 |
Якоже сон отлетевый не обрящется, отлете же аки мечтание нощное.
چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت. | 9 |
Око призре, и не приложит, и ктому не познает его место его.
کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە. | 10 |
Сынов его да погубят меншии, и руце его возжгут болезни.
ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت. | 11 |
Кости его наполнишася грехов юности его и с ним на персти уснут.
«کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە، | 12 |
Аще усладится во устех его злоба, скрыет ю под языком своим:
دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد، | 13 |
не пощадит ея, и не оставит ея, и соберет ю посреде гортани своего,
بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی. | 14 |
и не возможет помощи себе: желчь аспидов во чреве его.
سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت. | 15 |
Богатство неправедно собираемо изблюется, из храмины его извлечет его Ангел.
ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت. | 16 |
Ярость же змиеву да ссет, да убиет же его язык змиин.
جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ. | 17 |
Да не узрит отдоения скотов, ниже прибытка меда и масла кравия.
بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت. | 18 |
Вотще и всуе трудися, богатство, от негоже не вкусит, якоже клоки не сожваемы и не поглощаемы.
لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو. | 19 |
Многих бо немощных домы сокруши, жилище же разграби и не постави.
«بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات. | 20 |
Несть спасения имению его, в вожделении своем не спасется.
خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت. | 21 |
Несть останка брашну его, сего ради не процветут ему благая.
لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر. | 22 |
Егда же мнит уже исполнь быти, оскорбится, всяка же беда нань приидет.
لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت. | 23 |
Аще како либо исполнит чрево свое, напустит нань ярость гнева, одождит на него болезни:
لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت. | 24 |
и не спасется от руки железа, да устрелит его лук медян,
تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛ | 25 |
и да пройдет сквозе тело его стрела: звезды же в жилищих его: да приидут нань страси,
هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات. | 26 |
и всяка тма на нем да пребудет: да пояст его огнь нераздеженый, да озлобит же пришлец дом его:
ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت. | 27 |
и да открыет небо беззакония его, и земля да востанет нань:
لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات. | 28 |
да извлечет дом его пагуба до конца, день гнева да приидет нань.
ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.» | 29 |
Сия часть человека нечестиваго от Господа и стяжание имений его от Надзирателя.