ئەیوب 20
| چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:
| «لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە. | 2 |
Derfor legger mine tanker mig svaret i munnen, og derfor stormer det i mig;
| گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە. | 3 |
hånende tilrettevisning må jeg høre, og min ånd gir mig svar ut fra min innsikt.
| «ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟ | 4 |
Vet du da ikke at slik har det vært fra evighet, fra den tid mennesker blev satt på jorden,
| هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە. | 5 |
at de ugudeliges jubel er kort, og den gudløses glede bare varer et øieblikk?
| هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات، | 6 |
Stiger enn hans stolthet til himmelen, og når enn hans hode til skyen,
| بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“ | 7 |
så går han dog likesom sitt skarn til grunne for evig; de som så ham, spør: Hvor er han?
| وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت. | 8 |
Som en drøm flyr han bort, og ingen finner ham mere; han jages bort som et nattesyn.
| چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت. | 9 |
Det øie som så ham, ser ham ikke mere, og hans sted skuer ham ikke lenger.
| کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە. | 10 |
Hans barn må søke småfolks yndest, og hans hender må gi hans gods tilbake.
| ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت. | 11 |
Hans ben var fulle av ungdomskraft, men nu ligger den med ham i støvet.
| «کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە، | 12 |
Smaker enn det onde søtt i hans munn, skjuler han det under sin tunge,
| دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد، | 13 |
sparer han på det og slipper det ikke, men holder det tilbake under sin gane,
| بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی. | 14 |
så blir dog hans mat omskapt i hans innvoller og blir til ormegift i hans liv.
| سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت. | 15 |
Han slukte gods, og han må spy det ut igjen; Gud driver det ut av hans buk.
| ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت. | 16 |
Ormegift må han innsuge; huggormens tunge dreper ham.
| جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ. | 17 |
Han skal ikke få se bekker, elver av honning og elver av melk.
| بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت. | 18 |
Han må gi tilbake det han har tjent, og får ikke nyte det; meget gods har han vunnet, men han får liten glede av det.
| لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو. | 19 |
For han knuste småfolk og lot dem ligge der; han rante hus til sig, men får ikke bygge dem om;
| «بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات. | 20 |
han kjente aldri ro i sitt indre; han skal ikke slippe unda med sine skatter.
| خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت. | 21 |
Det var intet som undgikk hans grådighet; derfor varer ikke hans lykke.
| لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر. | 22 |
Midt i hans rikdom blir det trangt for ham; hver nødlidende vender sin hånd mot ham.
| لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت. | 23 |
For å fylle hans buk sender Gud sin brennende vrede mot ham og lar sin mat regne på ham.
| لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت. | 24 |
Flykter han for våben av jern, så gjennemborer en bue av kobber ham.
| تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛ | 25 |
Når han så drar pilen ut av sin rygg, og den lynende odd kommer frem av hans galle, da faller dødsredsler over ham.
| هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات. | 26 |
Alt mørke er opspart for hans vel gjemte skatter; en ild som intet menneske puster til, fortærer ham; den eter det som er igjen i hans telt.
| ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت. | 27 |
Himmelen åpenbarer hans misgjerning, og jorden reiser sig mot ham.
| لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات. | 28 |
Det han har samlet i sitt hus, føres bort, det skylles bort på Guds vredes dag.
| ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.» | 29 |
Dette er den lodd som et ugudelig menneske får av Gud, den arv som er tilkjent ham av den Allmektige.
