ئەیوب 20

1 چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:

Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:

2 «لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە.

C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:

3 گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە.

J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.

4 «ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟

Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,

5 هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە.

L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?

6 هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات،

Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,

7 بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“

Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?

8 وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت.

Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.

9 چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت.

L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.

10 کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە.

Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].

11 ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت.

Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.

12 «کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە،

Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,

13 دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد،

S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,

14 بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی.

Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.

15 سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت.

Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

16 ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت.

Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.

17 جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ.

Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.

18 بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت.

Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.

19 لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو.

Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.

20 «بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات.

Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.

21 خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت.

Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.

22 لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر.

Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.

23 لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت.

Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.

24 لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت.

S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.

25 تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛

Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.

26 هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات.

Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.

27 ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت.

Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.

28 لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات.

Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.

29 ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.»

Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.