ئەیوب 20

1 چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:

Alors Sophar de Naama prit la parole et dit:

2 «لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە.

C'est pourquoi mes pensées me suggèrent une réponse, et, à cause de mon agitation, j'ai hâte de la donner.

3 گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە.

J'ai entendu des reproches qui m'outragent; dans mon intelligence, mon esprit trouvera la réplique.

4 «ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟

Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l'homme a été placé sur la terre,

5 هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە.

le triomphe des méchants a été court, et la joie de l'impie d'un moment?

6 هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات،

Quand il porterait son orgueil jusqu'au ciel, et que sa tête toucherait aux nues,

7 بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“

comme son ordure, il périt pour toujours; ceux qui le voyaient disent: « Où est-il? »

8 وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت.

Il s'envole comme un songe, et on ne le trouve plus; il s'efface comme une vision de la nuit.

9 چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت.

L'œil qui le voyait ne le découvre plus; sa demeure ne l'apercevra plus.

10 کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە.

Ses enfants imploreront les pauvres, de ses propres mains il restituera ses rapines.

11 ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت.

Ses os étaient pleins de ses iniquités cachées; elles dormiront avec lui dans la poussière.

12 «کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە،

Parce que le mal a été doux à sa bouche, qu'il l'a caché sous sa langue,

13 دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد،

qu'il l'a savouré sans l'abandonner, et l'a retenu au milieu de son palais:

14 بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی.

sa nourriture tournera en poison dans ses entrailles, elle deviendra dans son sein le venin de l'aspic.

15 سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت.

Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les retirera de son ventre.

16 ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت.

Il a sucé le venin de l'aspic, la langue de la vipère le tuera.

17 جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ.

Il ne verra jamais couler les fleuves, les torrents de miel et de lait.

18 بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت.

Il rendra ce qu'il a gagné et ne s'en gorgera pas, dans la mesure de ses profits, et il n'en jouira pas.

19 لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو.

Car il a opprimé et délaissé les pauvres, il a saccagé leur maison, et ne l'a point rétablie:

20 «بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات.

son avidité n'a pu être rassasiée, il n'emportera pas ce qu'il a de plus cher.

21 خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت.

Rien n'échappait à sa voracité; aussi son bonheur ne subsistera pas.

22 لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر.

Au sein de l'abondance, il tombe dans la disette; tous les coups du malheur viennent sur lui.

23 لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت.

Voici pour lui remplir le ventre: Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, elle pleuvra sur lui jusqu'en ses entrailles.

24 لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت.

S'il échappe aux armes de fer, l'arc d'airain le transperce.

25 تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛

Il arrache le trait, il sort de son corps, l'acier sort étincelant de son foie; les terreurs de la mort tombent sur lui.

26 هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات.

Une nuit profonde engloutit ses trésors; un feu que l'homme n'a pas allumé le dévore, et consume tout ce qui restait dans sa tente.

27 ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت.

Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s'élèvera contre lui.

28 لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات.

L'abondance de sa maison sera dispersée, elle disparaîtra au jour de la colère.

29 ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.»

Telle est la part que Dieu réserve au méchant, et l'héritage que lui destine Dieu.