ئەیوب 20
| چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Daarop nam Sofar van Naäma het woord en sprak:
| «لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە. | 2 |
Mijn inzicht dwingt mij tot antwoord, Omdat het in mij stormt,
| گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە. | 3 |
Nu ik een grievend verwijt moet horen, En domme bluf mij antwoord geeft.
| «ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟ | 4 |
Weet ge dan niet, dat van de vroegste tijd af, Sinds de mens op de aarde werd geplaatst,
| هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە. | 5 |
Het gejuich van den boze slechts korte tijd duurt, De vreugde van den goddeloze een ogenblik?
| هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات، | 6 |
Al verheft zijn gestalte zich hemelhoog, En reikt zijn hoofd tot de wolken:
| بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“ | 7 |
Als zijn eigen drek verdwijnt hij voor immer, Die hem zagen, roepen: Waar is hij?
| وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت. | 8 |
Spoorloos vervluchtigt hij als een droom, Wordt weggevaagd als een nachtgezicht;
| چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت. | 9 |
Het oog, dat hem zag, bespeurt hem niet langer, De plaats, waar hij woonde, aanschouwt hem niet meer.
| کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە. | 10 |
Zijn zonen bedelen bij armen, Zijn kinderen geven zijn rijkdom af;
| ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت. | 11 |
En al is zijn gebeente vol jeugdige kracht, Het legt zich neer bij hem in het graf.
| «کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە، | 12 |
Hoe zoet het slechte in zijn mond mag smaken, Hoe hij het onder zijn tong ook verbergt,
| دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد، | 13 |
Hoe hij het smekt en niet doorslikt, En het tegen zijn gehemelte houdt:
| بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی. | 14 |
Toch verschaalt zijn spijs in zijn ingewanden, Wordt in zijn binnenste adderengif;
| سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت. | 15 |
Hij slokt schatten in, maar braakt ze uit, God drijft ze weer uit zijn buik.
| ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت. | 16 |
Adderengif moet hij drinken, Een slangentong zal hem doden;
| جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ. | 17 |
Hij zal geen beken van olie genieten, Geen stromen van honing en boter.
| بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت. | 18 |
Zijn winst geeft hij terug, en slokt ze niet door, Verheugt zich niet in de vrucht van zijn handel;
| لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو. | 19 |
Want hij heeft de armen verdrukt en verlaten, Hun huis geroofd, niet gebouwd.
| «بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات. | 20 |
Omdat hij voor zijn buik geen verzadiging vond, Niets aan zijn eetlust ontsnapte,
| خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت. | 21 |
En niets aan zijn vraatzucht ontging: Daarom houdt zijn voorspoed geen stand!
| لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر. | 22 |
Op het toppunt van zijn geluk wordt het hem bang, Wordt hij door al de slagen van rampspoed getroffen;
| لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت. | 23 |
Terwijl hij zijn buik vult, laat God zijn ziedende toorn op hem los, Laat schichten regenen op zijn ingewanden.
| لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت. | 24 |
Als hij vlucht voor de ijzeren wapenrusting, Doorboort hem de koperen boog,
| تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛ | 25 |
Puilt de schicht uit zijn rug, De bliksemende pijl uit zijn gal. Dan overvalt hem de doodschrik,
| هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات. | 26 |
De diepste duisternis houdt hem omvangen; Een vuur verslindt hem, dat niet is ontstoken, Vreet weg wat nog leeft in zijn tent.
| ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت. | 27 |
De hemelen openbaren zijn schuld, En de aarde staat tegen hem op;
| لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات. | 28 |
Een stortvloed spoelt zijn woning weg, Een vloedgolf op de dag van zijn toorn!
| ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.» | 29 |
Dit is het lot van den boze, door God hem bedeeld, Het erfdeel, dat de Godheid hem toewijst!
