ئەیوب 19
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Wtedy Hiob odpowiedział:
| «هەتا کەی گیانم ئازار دەدەن و بە قسە وردم دەکەن؟ | 2 |
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
| ئەمە دەیەم جارە ڕیسوام دەکەن، بەبێ شەرمی هێرشتان کردە سەرم. | 3 |
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
| گریمان بە ڕاستی گومڕا بووم، گومڕاییەکەم بەسەر خۆم دەشکێتەوە. | 4 |
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
| ئەگەر بەڕاستی ئێوە خۆتان لە من بە گەورەتر دادەنێن و شەرمەزارییەکەی من لە دژی خۆم بەکاردەهێنن، | 5 |
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
| ئەوا با لەلاتان زانراو بێت، خودا خۆی منی خوار کردووەتەوە و تۆڕەکەی بەدەورمدا ڕاکێشا. | 6 |
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
| «هەرچەندە لەبەر ستەم هاوار دەکەم، بەڵام وەڵامم نادرێتەوە، هاوار دەهێنم، بەڵام دادپەروەری نییە. | 7 |
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
| ڕێی لێ گرتم و ناپەڕمەوە، تاریکی خستووەتە سەر ڕێڕەوم. | 8 |
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
| شکۆمەندییەکەمی لێم داماڵی و تاجەکەی سەرمی لێکردەوە. | 9 |
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
| لە هەموو لایەکەوە منی ڕووخاند تاوەکو نەمێنم و هیوای منی وەک دار هەڵکەند. | 10 |
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
| تووڕەیی خۆی بەسەرمدا داگیرساند و بە دوژمنی خۆی دانام. | 11 |
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
| پەلاماردەرەکانی پێکەوە هاتن و سەنگەریان لە دژی من لێدا و لە دەوری چادرەکەم خۆیان دامەزراند. | 12 |
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
| «کەسوکاری منی لێم دوورخستەوە و ناسیاوەکانم لێم بوون بە بێگانە. | 13 |
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
| خزمەکانم وازیان لێ هێنام و ئەوانەی منیان ناسی لەبیریان کردم. | 14 |
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
| میوان و کارەکەرەکانم وەک بیانی دایاننام، وەک نامۆیەک مامەڵەم لەگەڵ دەکەن. | 15 |
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
| بانگی خزمەتکارەکەی خۆمم کرد بەڵام وەڵامی نەدایەوە، هەرچەندە بە دەمی خۆم لێی پاڕامەوە. | 16 |
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
| بۆنم ناخۆش بووە لەلای ژنەکەم و قێزەونم لەلای جگەرگۆشەکانم. | 17 |
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
| تەنانەت منداڵانیش سووکایەتییان پێکردم، کە هەستم، باسی من دەکەن. | 18 |
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
| هەموو دۆستەکانم ڕقیان لێم بووەوە و ئەوانەی خۆشم دەویستن لە دژم هەڵگەڕانەوە. | 19 |
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
| ئێسکم بە پێست و گۆشتمەوە نووساوە و بە خۆم و پووکمەوە دەرباز بووم. | 20 |
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
| «بەزەییتان پێم بێتەوە، بەزەییتان پێم بێتەوە ئەی هاوڕێیان، چونکە دەستی خودا لێی داوم. | 21 |
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
| بۆچی ئێوەش وەک خودا ڕاوم دەنێن؟ لە گۆشتم تێر نابن؟ | 22 |
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
| «خۆزگە وشەکانم دەنووسرانەوە، خۆزگە لەناو تۆمارێکدا وێنەیان دەکێشرا، | 23 |
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
| خۆزگە بە پێنووسی ئاسن لەسەر قورقوشم دەنووسران یان بۆ هەتاهەتایە لەسەر بەرد هەڵدەکۆڵران. | 24 |
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
| بەڵام من زانیم ئەوەی کە دەمکڕێتەوە زیندووە و لە کۆتاییدا لەسەر زەوی ڕاست دەبێتەوە. | 25 |
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
| پاش ئەوەی ئەم پێستەم لەناودەچێت، هەر لە جەستەی خۆم خودا دەبینم. | 26 |
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
| ئەوەی من بۆ خۆم دەیبینم و چاوەکانم تەماشا دەکەن، نەک یەکێکی دیکە، لە ناخمەوە تامەزرۆی ئەوەم! | 27 |
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
| «ئەگەر ئێوە دەڵێن:”چەند ڕاوی دەنێین، چونکە ڕەگی کێشەکە لەلای ئەوە،“ | 28 |
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
| لە خۆتان بترسن لە ڕووی شمشێر، چونکە تووڕەیی سزای شمشێر دەهێنێت، ئیتر دەزانن کە دادوەری هەیە.» | 29 |
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
