< ئەیوب 18 >
بیلدەدی شوحیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Bildad von Suah antwortete und sprach:
«هەتا کەی تەڵە بۆ قسە دەنێنەوە؟ تێبگەن ئینجا ئێمە دەتوانین قسە بکەین. | 2 |
Wie lange wollt ihr diese Wortjagd treiben? Kommt zu Verstand, hernach wollen wir reden!
بۆچی بە ئاژەڵ دانراین و لەبەرچاوتان گێل بووین؟ | 3 |
Weswegen werden wir dem Vieh gleichgeachtet, gelten für vernagelt in euren Augen?
ئەی ئەوەی لە ڕقی خۆی، خۆی دەخواتەوە، ئایا لەبەر تۆ زەوی چۆڵ بکرێت و تاشەبەرد لە جێی خۆی بجوڵێت؟ | 4 |
Du, der sich in seinem Grimme selbst zerfleischt, - soll um deinetwillen die Erde entvölkert werden, und der Fels von seiner Stelle rücken?
«بەڵێ چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و گڕی ئاگرەکەی ڕووناکی نابەخشێت. | 5 |
Jawohl erlischt der Gottlosen Licht, und seines Feuers Flamme leuchtet nicht.
لەناو چادرەکەی ڕووناکی تاریک دەبێت و چراکەی تەنیشتی دەکوژێتەوە. | 6 |
Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.
هێزی هەنگاوەکانی کورت دەبن و ڕاوێژەکەی خۆی دەیخات. | 7 |
Seine rüstigen Schritte werden kurz, sein eigner Anschlag stürzt ihn ins Verderben.
بە پێیەکانی خۆی بۆ ناو داو هەنگاو دەنێت، جا لەناو تۆڕدا گیر دەخوات. | 8 |
Denn ins Netz wird er getrieben mit seinen Füßen und über Flechtwerk wandelt er dahin.
تەڵە پاژنەی پێی دەگرێت و فاقە توند دەیگرێت. | 9 |
Die Ferse packt ein Fallstrick, fest hält ihn die Schlinge.
داوەکانی لە زەوی شاردراونەتەوە و تەڵەکەی لەسەر ڕێگایە. | 10 |
An der Erde ist der Strick für ihn versteckt, und die Falle für ihn auf dem Pfade.
بەڵاکان لە هەموو لایەکەوە دەیتۆقێنن و هەنگاوبەهەنگاو دوای کەوتوون. | 11 |
Ringsum ängstigen ihn Schrecknisse und scheuchen ihn auf Schritt und Tritt.
برسیێتی بڕستی لێ بڕی و کارەسات چاوەڕێی کەوتنی دەکات. | 12 |
Es hungert nach ihm das Unheil, und das Verderben klammert sich an seine Seite.
نەخۆشی پارچەکانی پێستەکەی دەخوات، یەکەم بەری مەرگ ئەندامەکانی لەشی دەخوات. | 13 |
Es frißt die Glieder seines Leibes, es frißt seine Glieder der Erstgeborene des Todes.
لە ئارامی ناو چادرەکەی خۆی دەڕفێنرێت، بەرەو لای پاشای بەڵاکان پەلکێش دەکرێت. | 14 |
Er wird herausgerissen aus seinem Zelt, auf das er vertraute: es treibt ihn hin zum Könige der Schrecken.
ئەوەی هی ئەو نییە لەناو چادرەکەی نیشتەجێ دەبێت، گۆگرد بەسەر جێی مانەوەی پەخش دەکرێت. | 15 |
In seinem Zelte wohnt, was ihm nicht angehört, auf seine Wohnstätte wird Schwefel gestreut.
لە ژێرەوە ڕەگوڕیشەی وشک دەبێت و لە سەرەوەش لقەکانی سیس دەبن. | 16 |
Unten verdorren seine Wurzeln, und oben verwelkt sein Gezweig.
یادەوەری لە زەوی نامێنێت و لەسەر ڕووی وشکانیش هیچ ناوێکی نییە. | 17 |
Sein Gedächtnis verschwindet von der Erde, und kein Name bleibt ihm auf der Flur.
لە ڕووناکییەوە پاڵ دەدرێت بۆ تاریکی و لە جیهان دەردەکرێت. | 18 |
Man stößt ihn aus dem Licht in Finsternis und treibt ihn weg vom Erdenrund.
نە نەوە و نە وەچەی لەنێو گەلەکەی دەبێت، نە دەربازبوو لەنێو چادرەکانی. | 19 |
Nicht Sproß bleibt ihm noch Schoß in seinem Volk, und kein Entronnener ist in seiner Behausung.
خەڵکی ڕۆژئاوا لە ڕۆژی حوکمدان لەسەر ئەودا دەحەپەسێن، گەلانی ڕۆژهەڵات مووچڕکەیان پێدا دێت. | 20 |
Oba seines Verhängnistags erstarren die im Westen, und Schauder packt, die im Osten wohnen.
ئەوە نشینگەی بەدکارانە و ئەمە شوێنی ئەوانەیە کە خودا ناناسن.» | 21 |
Ja, so ergeht's der Wohnung des Frevlers, und so der Stätte dessen, der sich um Gott nicht kümmerte!