ئەیوب 17
| ڕۆحم شکا، ڕۆژگارم کوژایەوە، گۆڕ چاوەڕێی منە. | 1 |
“Mi aliento se agota, mis días se apagan, y (me aguarda) el sepulcro.
| بێگومان گاڵتەجاڕان لە دەورمدان و ناچار تەماشای کێشمەکێشیان بکەم. | 2 |
¿No son mofadores los que me rodean? ¿No veo sin cesar sus provocaciones?
| «تکایە لەلای خۆت ببە پشتگیرم، بێجگە لە تۆ کێ هەیە ببێتە کەفیلم؟ | 3 |
(Oh Dios), sé Tú mi fiador; ¿quién podría entonces apretarme?
| تێگەیشتنت لە مێشکیان شاردووەتەوە، لەبەر ئەوە بەرزیان ناکەیتەوە. | 4 |
Pues cerraste su corazón a la sabiduría; no permitas que se ensalcen.
| ئەوەی لە پێناوی پارە پەنجەی تاوان بۆ هاوڕێیەکانی ڕادەکێشێت، نەبوونی چاوی منداڵەکانی دەپوکێنێتەوە. | 5 |
Prometen la presa a sus amigos, en tanto se consumirán los ojos de sus mismos hijos.
| «منی کردە پەندی گەلان و بووم بەوەی تف لە ڕووم بکرێت. | 6 |
Soy la fábula de las gentes, y como un hombre a quien se escupe en la cara.
| چاوەکانم لەبەر خەم کز بوون، هەموو ئەندامەکانم زۆر لاواز بوون. | 7 |
Mis ojos pierden la vista a causa de aflicción, y mis miembros todos no son más que una sombra.
| ئەوانەی ڕاستن بەمە سەرسام دەبن و بێتاوان بەسەر خوانەناسدا ڕادەپەڕێت. | 8 |
Los rectos se pasman de ello, y el inocente se alza contra el impío.
| کەسی ڕاستودروست ڕێگای خۆی دەگرێت و ئەوەی دەست پاکە هێزی بۆ زیاد دەکرێت. | 9 |
Con todo, el justo sigue su camino, y el que tiene limpias las manos se hace cada vez más fuerte.
| «ئێستا وەرنەوە، دووبارە هەوڵ بدەن، بەڵام من هیچ دانایەکتان تێدا نادۆزمەوە. | 10 |
Vosotros, volved todos, venid aquí, que no hallaré entre vosotros un solo sabio.
| ڕۆژگارم بەسەرچوو، مەبەستەکانم هەڵکەنران. لەگەڵ ئەوەشدا ئارەزووەکانی دڵم | 11 |
Pasaron mis días, están desbaratados mis proyectos, los deseos de mi corazón.
| شەو دەکەن بە ڕۆژ، لە تاریکیدا ڕووناکی بە نزیک دەبینن. | 12 |
Me convierten la noche en día, y en medio de las tinieblas (dicen) que la luz está cerca.
| ئەگەر هیوا بخوازم جیهانی مردووان ببێت بە ماڵم و لە تاریکیدا نوێنەکەم ڕابخەم، (Sheol h7585) | 13 |
Por más que espere, el sepulcro es mi morada, en las tinieblas tengo mi lecho. (Sheol h7585)
| ئەگەر بە گۆڕم گوت:”تۆ باوکی منیت،“بە کرمیش:”تۆ دایکی منیت“یان”خوشکی منیت،“ | 14 |
A la fosa he dicho: «Tú eres mi padre»; y a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!»
| ئیتر ئومێدم کوا؟ کێ تەماشای ئومێدم دەکات؟ | 15 |
¿Dónde, pues, está mi esperanza? Mi dicha, ¿quién la verá?
