ئەیوب 16

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

Job replied,

2 «زۆرم لەمانە گوێ لێ بووە، هەموو دڵنەواییەکەتان بریندارکەرن!

“I've heard all this before. You are comforters who just cause trouble!

3 ئایا قسەی پووچ کۆتایی هەیە؟ یان چی دەتوروژێنێت هەتا وەڵام بدەیتەوە؟

Will your windy speeches never cease? What's bothering you that you have to answer me?

4 منیش وەک ئێوە قسەم دەکرد، ئەگەر ئێوە لە جێی من بوونایە؛ قسەم بۆ دەگێڕانەوە و سەرم لە ئاستتان دەلەقاند.

I could talk like you do if you were in my place, stringing words together to criticize you, ridiculing you with a toss of my head.

5 بەڵام بە دەم هانم دەدان و جوڵەی لێوەکانم ڕایدەگرتن.

I could build you up by my mouth speaking words; the movement of my lips would ease your pain.

6 «ئەگەر قسە بکەم لە خەمۆکیەکەم کەم نابێتەوە، ئەگەر بێدەنگیش بم لێم دوور ناکەوێتەوە.

For me, if I speak it doesn't ease my pain, and if I don't speak the pain is still there.

7 ئەی خودایە، بێگومان تۆ بێزارت کردووم، هەموو کەسوکارەکەی منت لەناوبردووە.

God, you have worn me out. You have destroyed my whole family.

8 سستت کردم، سستییەکەم بووە شایەت، لاوازییەکەم لێم هەستاوە، بەرەوڕوو شایەتیم لەسەر دەدات.

You have made me shrivel up, which is a witness against me; my thin body testifies against me.

9 تووڕەییەکەی پەلاماری دام و منی چەوساندەوە، ددانەکانی لێم جیڕکردەوە، دوژمنەکەم چاوی تێبڕیوم.

He has torn me apart in his anger; in his hostility he has gnashed his teeth at me; my enemy pierces me with his fierce look.

10 خەڵک دەمیان لێ داچەقاندووم، بە گاڵتەپێکردنەوە زللەیان لێدەدام، پێکەوە گەلەکۆمەیان لێکردم.

People stare at me with their mouths wide open, they slap me on my cheeks to mock me, they crowd around me to attack me.

11 خودا منی دایە دەست زۆردار و فڕێیدامە نێو دەستی خراپەکارەوە.

God has handed me over to evil people; he has thrown me into their hands.

12 من ئاسوودە بووم و ئەو جێی لەق کردم، پشتەملی گرتم و وردوخاشی کردم. منی کرد بە نیشانی خۆی؛

I was living in peace and he smashed me to pieces. He grabbed me by the neck and dashed me to pieces. He set me up as his target.

13 تیرهاوێژەکانی دەوریان دام. جەرگی بڕیم و دڵی نەسووتا، زراوی منی بەسەر زەویدا ڕشت.

His archers surround me. His arrows pierce my kidneys without mercy. He pours out my gall on the ground.

14 جار لەدوای جار شەقم دەکات، وەک جەنگاوەرێک هێرش دەکاتە سەرم.

Like a wall he breaks me down, breach upon breach, rushing at me like a warrior.

15 «جلوبەرگی گوشم بە پێستمەوە دووری و خۆڵەمێشم بە سەری خۆمدا کرد.

I have sown sackcloth to cover my skin; my strength lies broken in the dust.

16 دەموچاوم لەبەر گریان سوور هەڵگەڕا و ڕەشی بەسەر پێڵوی چاومدا هات.

My face is red from crying and dark shadows surround my eyes,

17 لەگەڵ ئەوەی زۆرداری لە دەستی مندا نییە و نوێژەکەم بێگەردە.

although I have done nothing wrong and my prayer is pure.

18 «ئەی زەوی، خوێنەکەم دامەپۆشە، با جێیەک نەبێت بۆ هاوارم!

Earth, do not cover up my blood. May my cry find no place to hide.

19 ئەوەتا لە ئێستاوە شایەتەکەم لە ئاسمانە، پارێزگارەکەم لە بەرزاییەکانە،

Look, right now my witness is in heaven; the one who speaks for me is on high.

20 ئەو هاوڕێمە و داکۆکیم لێ دەکات. کاتێک لەبەردەم خودا چاوەکانم فرمێسک دەڕێژن،

My friends scorn me, but my eyes pour out tears to God.

21 ئەو لە پێناوی پیاوێک لە خودا دەپاڕێتەوە، وەک پاڕانەوەی کەسێک بۆ هاوڕێکەی.

I want my witness to speak for me with God as someone does for their friend.

22 «تەمەنم کورتە و بەسەردەچێت، لە ڕێگایەکدا دیلم کە لێی ناگەڕێمەوە.

For in a few short years I shall go down that road from which I shall not return.