< ئەیوب 15 >

ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: 1
Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
«ئایا کەسی دانا بە نەزانی وەڵام دەداتەوە و مێشکی بە شتی هیچوپووچ پڕ دەکات؟ 2
Svarer vel en vis mann med en kunnskap som bare er vind, og fyller han sitt indre med stormvær?
ئایا بە قسەی بێ سوود بەڵگە دێنێتەوە و بەو لێدوانانەی قازانجی لێ ناکات؟ 3
Vil han vel forsvare sin sak med ord som ikke nytter, og med tale hvormed han intet utretter?
بەڵام تۆ لەخواترسی پێشێل دەکەیت و خەڵک لە خواپەرستی دوور دەخەیتەوە. 4
Du nedbryter endog gudsfrykten og svekker andakten for Guds åsyn;
بێگومان گوناهەکانت دەمت فێر دەکەن و زمانی تەڵەکەبازی هەڵدەبژێریت. 5
for din synd legger ordene i din munn, og du velger falske menns tale.
زمانی خۆت تاوانبارت دەکات، نەک من، لێوەکانت لە دژت شایەتی دەدەن. 6
Din egen munn domfeller dig, ikke jeg; dine leber vidner mot dig.
«ئایا تۆ یەکەم مرۆڤ بوویت لەدایک بوویت؟ یان لەپێش گردەکانەوە دروستبوویت؟ 7
Blev du født først av alle mennesker, eller kom du til verden før alle haugene var til?
ئایا لە ئەنجومەنی خودا گوێت گرتبوو؟ ئایا داناییت بە باڵای خۆتدا بڕیوە؟ 8
Har du vært tilhører i Guds lønnlige råd og der tilranet dig visdom?
چی دەزانیت کە ئێمە نایزانین، چی تێدەگەیت کە لەلای ئێمە نەبێت؟ 9
Hvad vet du som vi ikke vet? Hvad forstår du som er ukjent for oss?
پیر و ڕیش سپی وامان لەناودایە، تەمەنی لە باوکت زیاترە. 10
Det er blandt oss en som er både gammel og gråhåret, rikere på dager enn din far.
ئایا دڵنەواییەکانی خودا و بە نەرمی قسەکردن لەگەڵت کەمە؟ 11
Er Guds trøsteord for lite for dig, og et ord som er talt i saktmodighet til dig?
بۆچی دڵت دەتبات و بۆچی چاوەکانت دەبریسکێنەوە، 12
Hvorfor lar du dig rive med av ditt hjerte, og hvorfor gnistrer dine øine? -
بۆ ئەوەی ڕۆحت لە دژی خودا وەربگێڕیت و قسەی وا لە دەمت بهێنیتە دەرەوە؟ 13
siden du vender din vrede mot Gud og lar ordene strømme fra din munn.
«مرۆڤ کێیە هەتا بێگەرد بێت و لەدایکبوو لە ژن کێیە هەتا ڕاستودروست بێت؟ 14
Hvad er et menneske, at han skulde være ren, og en som er født av en kvinne, at han skulde være rettferdig?
ئەگەر خودا متمانە بە پیرۆزەکانی خۆی ناکات، کەواتە ئاسمان لەبەرچاوی بێگەرد نییە، 15
Endog på sine hellige stoler han ikke, og himlene er ikke rene i hans øine,
ئیتر مرۆڤ کە ناڕەوایی وەک ئاو دەخواتەوە دەبێت چەند قێزەون و گەندەڵ بێت؟ 16
langt mindre da en vederstyggelig, en fordervet, en mann som drikker urett som vann.
«من پێت دەڵێم گوێم لێ بگرە، باسی ئەوە دەکەم کە بینیم، 17
Jeg vil kunngjøre dig noget, hør på mig! Hvad jeg har sett, det vil jeg fortelle,
ئەوەی دانایان لە باوباپیرانیانەوە پێیان ڕاگەیەنراوە و ئەوانیش نەیانشاردووەتەوە، 18
det som vise menn forkynner og ikke har dulgt, det som de mottok fra sine fedre,
ئەوانەی خاکەکە تەنها بەوان دراوە و هیچ نامۆیەک بەناویاندا تێنەپەڕیوە. 19
til hvem landet alene var gitt, og blandt hvem ingen fremmed hadde draget igjennem.
بەدکار ڕۆژانە دەتلێتەوە، ژمارەی ساڵانی ستەمکاریش دیاریکراوە. 20
En ugudelig lever i angst alle sine dager, og få i tall er de år som er gjemt for voldsmannen.
دەنگێکی ترسناک لە گوێیەکانیەتی و لە ساتی ئاشتیدا تێکدەر بۆی دێت. 21
Redselstoner lyder i hans ører; midt i freden kommer ødeleggeren over ham.
لەو باوەڕەدا نییە لە تاریکی دەگەڕێتەوە؛ چاوەڕوانی شمشێرە. 22
Han tror ikke han skal komme tilbake fra mørket, og han er utsett til å falle for sverdet.
ئەو وێڵە و دەبێتە نێچیری سیسارکە کەچەڵ، دەزانێت کە ڕۆژی تاریکی نزیکە. 23
Han flakker om efter brød og spør: Hvor er det å finne? Han vet at en mørkets dag står ferdig ved hans side.
تەنگانە و ئازار دەیتۆقێنن و بەسەریدا زاڵن وەک پاشایەکی ئامادە بۆ پەلاماردان، 24
Nød og trengsel forferder ham; den overvelder ham, lik en stridsrustet konge,
چونکە بە تووڕەییەوە دەستی لە خودا ڕادەوەشێنێت، لە دژی خودای هەرە بەتوانا پاڵەوانیێتی نواند، 25
fordi han rakte ut sin hånd mot Gud og våget å trosse den Allmektige,
بە کەللەڕەقییەوە بەرەو ئەو ڕایکرد بە قەڵغانە ئەستوور و بەهێزەکەیەوە. 26
stormet frem mot ham med opreist nakke, med sine skjolds tette tak,
«هەرچەندە دەموچاوی بە چەوری داپۆشی و ناوقەدی خۆی بە پیو ئەستوور کرد، 27
fordi han dekket sitt ansikt med sin fedme og la fett på sin lend
بەڵام لە شارۆچکەی کاولبوو نیشتەجێ دەبێت، لەو ماڵانەی کەسی تێدا ناژیێت و خەریکن دەبنە کەلاوە. 28
og bodde i ødelagte byer, i hus hvor ingen skulde bo, og som var bestemt til å bli grusdynger.
لەمەودوا دەوڵەمەند نابێت و سامانەکەی جێگیر نابێت، دەستکەوتی لەناو زەویدا بەرفراوان نابێت. 29
Han blir ikke rik, og hans gods varer ikke ved, og hans grøde luter ikke mot jorden.
لە تاریکی دەرباز نابێت، کڵپەی گڕێک پۆپکەکانی وشک دەکات و بە فووێکی دەمی نامێنێت. 30
Han slipper ikke ut av mørket; ildslue skal tørke hans kvister, og han skal komme bort ved hans munns ånde.
جێی باوەڕ نابێت بە شتی پووچ وێڵ دەبێت، چونکە شتی پووچ دەبێت بە کرێیەکەی. 31
Ei sette han sin lit til det som forgjengelig er! Da narrer han sig selv, for bare forgjengelighet blir hans vederlag.
پێش ئەوەی ڕۆژی خۆی تەواو بێت، دەفەوتێت و گەڵاکەی سەوز نابێت. 32
Før hans dag kommer, blir det opfylt, og hans gren grønnes ikke.
وەک ترێ پەسیرەکانی دەکەوێت و وەک زەیتوون گوڵەکەی هەڵدەوەرێت. 33
Han blir som et vintre som mister sine druer før de er modne, og som et oljetre som feller sine blomster;
کۆمەڵی خوانەناسان چۆڵوهۆڵ دەبێت، ئاگریش ڕەشماڵی بەرتیلخۆران دەسووتێنێت. 34
for den gudløses hus er ufruktbart, og ild fortærer deres telter som lar sig underkjøpe.
بە ئاژاوە دووگیان بوون و خراپەیان بۆ لەدایک دەبێت، سکیان پیلانی فێڵ و درۆ پێکدەهێنێت.» 35
De undfanger ulykke og føder nød, og deres morsliv fostrer svik.

< ئەیوب 15 >