< ئەیوب 15 >
ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Alors Eliphaz de Théman prit la parole et dit:
«ئایا کەسی دانا بە نەزانی وەڵام دەداتەوە و مێشکی بە شتی هیچوپووچ پڕ دەکات؟ | 2 |
Le sage répond-il par une science vaine? Se gonfle-t-il la poitrine de vent?
ئایا بە قسەی بێ سوود بەڵگە دێنێتەوە و بەو لێدوانانەی قازانجی لێ ناکات؟ | 3 |
Se défend-il par de futiles propos, par des discours qui ne servent à rien?
بەڵام تۆ لەخواترسی پێشێل دەکەیت و خەڵک لە خواپەرستی دوور دەخەیتەوە. | 4 |
Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, tu anéantis toute piété envers Dieu.
بێگومان گوناهەکانت دەمت فێر دەکەن و زمانی تەڵەکەبازی هەڵدەبژێریت. | 5 |
Ta bouche révèle ton iniquité, et tu prends le langage les fourbes.
زمانی خۆت تاوانبارت دەکات، نەک من، لێوەکانت لە دژت شایەتی دەدەن. | 6 |
Ce n’est pas moi, c’est ta bouche qui te condamne, ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.
«ئایا تۆ یەکەم مرۆڤ بوویت لەدایک بوویت؟ یان لەپێش گردەکانەوە دروستبوویت؟ | 7 |
Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?
ئایا لە ئەنجومەنی خودا گوێت گرتبوو؟ ئایا داناییت بە باڵای خۆتدا بڕیوە؟ | 8 |
As-tu assisté au conseil de Dieu? As-tu dérobé pour toi seul la sagesse?
چی دەزانیت کە ئێمە نایزانین، چی تێدەگەیت کە لەلای ئێمە نەبێت؟ | 9 |
Que sais-tu, que nous ne sachions? Qu’as-tu appris, qui ne nous soit familier?
پیر و ڕیش سپی وامان لەناودایە، تەمەنی لە باوکت زیاترە. | 10 |
Nous avons aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards plus riches de jours que ton père.
ئایا دڵنەواییەکانی خودا و بە نەرمی قسەکردن لەگەڵت کەمە؟ | 11 |
Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu et les douces paroles que nous t’adressons?
بۆچی دڵت دەتبات و بۆچی چاوەکانت دەبریسکێنەوە، | 12 |
Où ton cœur t’emporte-t-il, et que signifie ce roulement de tes yeux?
بۆ ئەوەی ڕۆحت لە دژی خودا وەربگێڕیت و قسەی وا لە دەمت بهێنیتە دەرەوە؟ | 13 |
Quoi! C’est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que de ta bouche tu fais sortir de tels discours?
«مرۆڤ کێیە هەتا بێگەرد بێت و لەدایکبوو لە ژن کێیە هەتا ڕاستودروست بێت؟ | 14 |
Qu’est-ce que l’homme, pour qu’il soit pur, le fils de la femme, pour qu’il soit juste?
ئەگەر خودا متمانە بە پیرۆزەکانی خۆی ناکات، کەواتە ئاسمان لەبەرچاوی بێگەرد نییە، | 15 |
Voici que Dieu ne se fie pas même à ses saints, et les cieux ne sont pas purs devant lui:
ئیتر مرۆڤ کە ناڕەوایی وەک ئاو دەخواتەوە دەبێت چەند قێزەون و گەندەڵ بێت؟ | 16 |
combien moins cet être abominable et pervers, l’homme qui boit l’iniquité comme l’eau!
«من پێت دەڵێم گوێم لێ بگرە، باسی ئەوە دەکەم کە بینیم، | 17 |
Je vais t’instruire, écoute-moi; je raconterai ce que j’ai vu,
ئەوەی دانایان لە باوباپیرانیانەوە پێیان ڕاگەیەنراوە و ئەوانیش نەیانشاردووەتەوە، | 18 |
ce que les sages enseignent, — ils ne le cachent pas, l’ayant appris de leurs pères;
ئەوانەی خاکەکە تەنها بەوان دراوە و هیچ نامۆیەک بەناویاندا تێنەپەڕیوە. | 19 |
à eux seuls avait été donné le pays, et parmi eux jamais ne passa l’étranger. —
بەدکار ڕۆژانە دەتلێتەوە، ژمارەی ساڵانی ستەمکاریش دیاریکراوە. | 20 |
« Le méchant, durant tous ses jours, est rongé par l’angoisse; un petit nombre d’années sont réservées à l’oppresseur.
دەنگێکی ترسناک لە گوێیەکانیەتی و لە ساتی ئاشتیدا تێکدەر بۆی دێت. | 21 |
Des bruits effrayants retentissent à ses oreilles; au sein de la paix, le dévastateur fond sur lui.
لەو باوەڕەدا نییە لە تاریکی دەگەڕێتەوە؛ چاوەڕوانی شمشێرە. | 22 |
Il n’espère pas échapper aux ténèbres, il sent qu’il est guetté pour le glaive.
ئەو وێڵە و دەبێتە نێچیری سیسارکە کەچەڵ، دەزانێت کە ڕۆژی تاریکی نزیکە. | 23 |
Il erre pour chercher son pain; il sait que le jour des ténèbres est prêt, à ses côtés.
تەنگانە و ئازار دەیتۆقێنن و بەسەریدا زاڵن وەک پاشایەکی ئامادە بۆ پەلاماردان، | 24 |
La détresse et l’angoisse tombent sur lui; elles l’assaillent comme un roi armé pour le combat.
چونکە بە تووڕەییەوە دەستی لە خودا ڕادەوەشێنێت، لە دژی خودای هەرە بەتوانا پاڵەوانیێتی نواند، | 25 |
Car il a levé sa main contre Dieu, il a bravé le Tout-Puissant,
بە کەللەڕەقییەوە بەرەو ئەو ڕایکرد بە قەڵغانە ئەستوور و بەهێزەکەیەوە. | 26 |
il a couru sur lui le cou raide, sous le dos épais de ses boucliers.
«هەرچەندە دەموچاوی بە چەوری داپۆشی و ناوقەدی خۆی بە پیو ئەستوور کرد، | 27 |
Il avait le visage couvert de graisse, et les flancs chargés d’embonpoint.
بەڵام لە شارۆچکەی کاولبوو نیشتەجێ دەبێت، لەو ماڵانەی کەسی تێدا ناژیێت و خەریکن دەبنە کەلاوە. | 28 |
Il occupait des villes qui ne sont plus, des maisons qui n’ont plus d’habitants, vouées à devenir des monceaux de pierre.
لەمەودوا دەوڵەمەند نابێت و سامانەکەی جێگیر نابێت، دەستکەوتی لەناو زەویدا بەرفراوان نابێت. | 29 |
Il ne s’enrichira plus, sa fortune ne tiendra pas, ses possessions ne s’étendront plus sur la terre.
لە تاریکی دەرباز نابێت، کڵپەی گڕێک پۆپکەکانی وشک دەکات و بە فووێکی دەمی نامێنێت. | 30 |
Il n’échappera pas aux ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il sera emporté par le souffle de la bouche de Dieu.
جێی باوەڕ نابێت بە شتی پووچ وێڵ دەبێت، چونکە شتی پووچ دەبێت بە کرێیەکەی. | 31 |
Qu’il n’espère rien du mensonge, il y sera pris; le mensonge sera sa récompense.
پێش ئەوەی ڕۆژی خۆی تەواو بێت، دەفەوتێت و گەڵاکەی سەوز نابێت. | 32 |
Elle arrivera avant que ses jours soient pleins, et son rameau ne verdira plus.
وەک ترێ پەسیرەکانی دەکەوێت و وەک زەیتوون گوڵەکەی هەڵدەوەرێت. | 33 |
Il secouera, comme la vigne, son fruit à peine éclos; il laissera tomber sa fleur, comme l’olivier.
کۆمەڵی خوانەناسان چۆڵوهۆڵ دەبێت، ئاگریش ڕەشماڵی بەرتیلخۆران دەسووتێنێت. | 34 |
Car la maison de l’impie est stérile, et le feu dévore la tente du juge corrompu.
بە ئاژاوە دووگیان بوون و خراپەیان بۆ لەدایک دەبێت، سکیان پیلانی فێڵ و درۆ پێکدەهێنێت.» | 35 |
Il a conçu le mal, et il enfante le malheur, dans son sein mûrit un fruit de déception. »