ئەیوب 14
| «مرۆڤی لەدایکبوو لە ژن ڕۆژگاری کەمە و چەرمەسەری زۆرە. | 1 |
Man that is borne of woman, is of short continuance, and full of trouble.
| وەک گوڵ دەپشکوێت و پاشان سیس دەبێت، وەک سێبەر دەڕوات و ناوەستێت. | 2 |
He shooteth foorth as a flowre, and is cut downe: he vanisheth also as a shadowe, and continueth not.
| ئایا چاوت لەسەر کەسێکی وەکو ئەم دەبێت؟ ئێستاش ئەوت هێناوەتە بەردەم خۆت بۆ دادگایی؟ | 3 |
And yet thou openest thine eyes vpon such one, and causest me to enter into iudgement with thee.
| کێ دەتوانێت پاکێک لە گڵاوێک دەربهێنێت؟ بێگومان کەس! | 4 |
Who can bring a cleane thing out of filthinesse? there is not one.
| جا ئەگەر ڕۆژانی هەرکەسێک دیاریکراو بێت و ژمارەی مانگەکانی لای تۆ بێت و کاتێکت بۆ دیاریکردبێت کە لێی تێنەپەڕێت، | 5 |
Are not his dayes determined? the nober of his moneths are with thee: thou hast appointed his boundes, which he can not passe.
| ئیتر لێیگەڕێ با پشوو بدات، هەتا وەک ڕەنجدەرێک دڵخۆش بێت بە تەواوبوونی ڕۆژەکەی. | 6 |
Turne from him that he may cease vntill his desired day, as an hyreling.
| «لانی کەم دار ئومێدی ئەوەی هەیە کە ئەگەر بڕایەوە چەکەرە بکاتەوە و دووبارە شین بێتەوە و لقوپۆپی تازە دەربکات. | 7 |
For there is hope of a tree, if it bee cut downe, that it will yet sproute, and the branches thereof will not cease.
| ئەگەر ڕەگەکەی لەناو زەویدا کۆنیش بێت و بنەدارەکەی لەناو خۆڵدا بمرێت، | 8 |
Though the roote of it waxe olde in the earth, and the stocke thereof be dead in ye ground,
| هەر کاتێک بۆنی ئاو بکات چەکەرە دەکات و وەک ڕووەکێکی نوێ لق دەردەکات. | 9 |
Yet by the sent of water it will bud, and bring foorth boughes like a plant.
| بەڵام پیاو دەمرێت و لەناودەچێت؛ مرۆڤ ڕۆح بەدەستەوە دەدات و بوونی نابێت. | 10 |
But man is sicke, and dyeth, and man perisheth, and where is he?
| هەروەک ئاوەکان لەناو دەریاچە نامێنن و ڕووبار ئاوی تێدا نامێنێت و وشک دەبێت، | 11 |
As the waters passe from the sea, and as the flood decayeth and dryeth vp,
| هەروەها مرۆڤیش ڕادەکشێت و هەڵناستێتەوە، لە خەوەکەی خەبەری نابێتەوە و بەئاگا نایەت هەتا ئاسمان نامێنێت. | 12 |
So man sleepeth and riseth not: for hee shall not wake againe, nor be raised from his sleepe till the heauen be no more.
| «خۆزگە لەناو جیهانی مردووان لەچاو ونت دەکردم و دەتشاردمەوە هەتا تووڕەییەکەت دادەمرکایەوە! خۆزگە کاتێکت بۆ دیاری دەکردم و بەبیرت دەهاتمەوە! (Sheol h7585) | 13 |
Oh that thou wouldest hide me in the graue, and keepe me secret, vntill thy wrath were past, and wouldest giue me terme, and remember me. (Sheol h7585)
| ئەگەر پیاوێک بمرێت، ئایا زیندوو دەبێتەوە؟ هەموو ڕۆژانم تێکۆشانە، ئارام دەگرم هەتا دەرووم لێ دەکرێتەوە. | 14 |
If a man die, shall he liue againe? All the dayes of mine appointed time will I waite, till my changing shall come.
| بانگم دەکەیت من وەڵامت دەدەمەوە، تامەزرۆ دەبیت بۆ ئەو بوونەوەرەی کە دروستت کرد. | 15 |
Thou shalt call me, and I shall answere thee: thou louest the worke of thine own hands.
| بێگومان ئەو کاتە چاودێری هەنگاوەکانم دەکەیت، بەڵام تێبینی گوناهەکەم ناکەیت. | 16 |
But nowe thou nombrest my steppes, and doest not delay my sinnes.
| یاخیبوونەکەم گرێی لێدراوە لەناو بوخچەیەک، تاوانەکەم دەشاریتەوە. | 17 |
Mine iniquitie is sealed vp, as in a bagge, and thou addest vnto my wickednesse.
| «هەروەک چۆن کە چیا بکەوێت پارچەپارچە دەبێت و تاشەبەرد لە جێی خۆی دەلەقێت، | 18 |
And surely as the mountaine that falleth, commeth to nought, and the rocke that is remooued from his place:
| ئاو بەرد دەسووێنێت و لافاو خۆڵی زەوی ڕادەماڵێت، بەو جۆرە تۆش هیوای مرۆڤ لەناودەبەیت. | 19 |
As the water breaketh the stones, when thou ouerflowest the things which growe in the dust of ye earth: so thou destroyest ye hope of man.
| بۆ هەتاهەتایە بەسەریدا زاڵ دەبیت و کۆتایی پێ دێت، ڕووی دەگۆڕیت و دەریدەکەیت. | 20 |
Thou preuailest alway against him, so that he passeth away: he changeth his face when thou castest him away.
| ئەگەر کوڕەکانی ڕێزیان لێ بگیرێت، پێی نازانێت، ئەگەر لە پلەوپایەشیان نزم بکرێتەوە، ئاگای لێ نییە. | 21 |
And he knoweth not if his sonnes shall be honourable, neither shall he vnderstand concerning them, whether they shalbe of lowe degree,
| تەنها هەست بە ئازاری خۆی دەکات و داخ بۆ حاڵی خۆی دەخوات.» | 22 |
But while his flesh is vpon him, he shall be sorowfull, and while his soule is in him, it shall mourne.
