ئەیوب 13

1 «چاوەکانم هەموو ئەمانەی بینیوە، گوێیەکانم بیستوویانە و تێیان گەیشتووم.

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

2 وەک زانینی ئێوە منیش زانیومە؛ من لە ئێوە کەمتر نیم.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

3 بەڵام من لەگەڵ توانادارەکە قسە دەکەم، دەمەوێت لەلای خودا دادگایی بکرێم.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

4 بەڵام ئێوە درۆم بۆ هەڵدەبەستن، هەمووتان پزیشکی بێ کەڵکن.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

5 خۆزگە بە تەواوی بێدەنگ دەبوون! ئەوە بۆتان دەبوو بە دانایی.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

6 ئێستا گوێ لە بەهانەم بگرن و بۆ سکاڵای لێوەکانم گوێ شل بکەن.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

7 ئایا بە درۆ بەرگری لە خودا دەکەن؟ ئایا بە دەم خوداوە درۆ دەکەن؟

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

8 ئایا لایەنگری دەکەن، یان بۆ خودا مشتومڕ دەکەن؟

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

9 ئەگەر تاقیتان بکاتەوە، ئایا دەردەچن یان دەتانەوێت وەک مرۆڤ هەڵیبخەڵەتێنن؟

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

10 بێگومان سەرزەنشتتان دەکات ئەگەر بە نهێنی لایەنگری بکەن.

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

11 ئایا شکۆمەندییەکەی ناتانترسێنێت و ترسی ئەو دەستتان بەسەردا ناکێشێت؟

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

12 یادەوەری و پەندەکانتان تەنها خۆڵەمێشە و بەرگرییەکانتان بەرگرییە لە قوڕ.

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

13 «لێم بێدەنگ بن، من قسە دەکەم و ئەوەی بەسەرم دێت با بێت!

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

14 بۆچی من کێشە بۆ خۆم دروستبکەم، ژیانی خۆم بخەمە مەترسییەوە؟

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

15 ئەگەر بشمکوژێت هەر پشتی پێ دەبەستم، لەبەردەمیدا تەنها مشتومڕ لەسەر هەڵسوکەوتم دەکەم.

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

16 هەروەها ئەمە بۆ ڕزگاریمە، کە خوانەناس نایەتە بەردەمی.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

17 بە تەواوی گوێ لە قسەکانم بگرن و ئەوەی ڕایدەگەیەنم با گوێتان لێی بێت.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

18 ئەوەتا من بە باشی سکاڵای خۆمم خستووەتە ڕوو، دەزانم ئەستۆپاک دەردەچم.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

19 کێیە ئەوەی مشتومڕم لەگەڵ دەکات، تاکو هەر ئێستا بێدەنگ بم و ڕۆح بەدەستەوە بدەم؟

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

20 «ئەی خودا، تەنها بەم دوو کارە پشتگیریم بکە، ئیتر لەبەردەمت ون نابم.

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

21 دەستت لێم دووربخەوە و با سامی تۆ نەمترسێنێت.

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

22 ئینجا بانگم بکە و من وەڵام دەدەمەوە، یان من قسە دەکەم و تۆ وەڵامم بدەوە.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

23 چەند تاوان و گوناهم هەیە؟ یاخیبوون و گوناهەکەی خۆمم پێ بناسێنە.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

24 بۆچی ڕووی خۆت دەشاریتەوە و بە دوژمنی خۆت دامدەنێیت؟

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

25 ئایا گەڵایەکی هەڵوەریو پان دەکەیتەوە؟ ئایا بەدوای پووشی وشکدا ڕادەکەیت؟

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

26 تۆ بە تاڵی لە دژم دەنووسیت و لەسەر تاوانەکانی لاویێتیم سزام دەدەیت.

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

27 جا پێیەکانی منت خستووەتە ناو کۆتەوە و چاوت بڕیوەتە هەموو ڕێڕەوەکانم و شوێن پێیەکانم دەپشکنیت.

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

28 «وەک دارێکی کلۆر لەناو دەچم، وەک جلێک کە مۆرانە لێی دابێت.

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.