< ئەیوب 13 >
«چاوەکانم هەموو ئەمانەی بینیوە، گوێیەکانم بیستوویانە و تێیان گەیشتووم. | 1 |
Siehe, dies alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich gemerkt;
وەک زانینی ئێوە منیش زانیومە؛ من لە ئێوە کەمتر نیم. | 2 |
was ihr wisset, weiß ich auch; ich stehe nicht hinter euch zurück.
بەڵام من لەگەڵ توانادارەکە قسە دەکەم، دەمەوێت لەلای خودا دادگایی بکرێم. | 3 |
Doch will ich nun zum Allmächtigen reden; mit Gott zu rechten, gelüstet mich.
بەڵام ئێوە درۆم بۆ هەڵدەبەستن، هەمووتان پزیشکی بێ کەڵکن. | 4 |
Ihr streicht ja doch nur Lügenpflaster und seid nichts als Quacksalber.
خۆزگە بە تەواوی بێدەنگ دەبوون! ئەوە بۆتان دەبوو بە دانایی. | 5 |
O daß ihr doch schweigen könntet, das würde euch als Weisheit angerechnet!
ئێستا گوێ لە بەهانەم بگرن و بۆ سکاڵای لێوەکانم گوێ شل بکەن. | 6 |
So höret nun meine Rechtfertigung und achtet auf die Verteidigung meiner Lippen!
ئایا بە درۆ بەرگری لە خودا دەکەن؟ ئایا بە دەم خوداوە درۆ دەکەن؟ | 7 |
Wollt ihr Gott zuliebe Unrechtes reden und zu seinen Gunsten lügen?
ئایا لایەنگری دەکەن، یان بۆ خودا مشتومڕ دەکەن؟ | 8 |
Wollt ihr seine Person ansehen oder Gottes Sachwalter spielen?
ئەگەر تاقیتان بکاتەوە، ئایا دەردەچن یان دەتانەوێت وەک مرۆڤ هەڵیبخەڵەتێنن؟ | 9 |
Würde es gut sein, wenn er euch erforschte? Könnt ihr ihn täuschen, wie man Menschen täuscht?
بێگومان سەرزەنشتتان دەکات ئەگەر بە نهێنی لایەنگری بکەن. | 10 |
Nein, strafen wird er euch, wenn ihr im Geheimen die Person ansehet!
ئایا شکۆمەندییەکەی ناتانترسێنێت و ترسی ئەو دەستتان بەسەردا ناکێشێت؟ | 11 |
Wird nicht seine Majestät euch schrecken und seine Furcht euch überfallen?
یادەوەری و پەندەکانتان تەنها خۆڵەمێشە و بەرگرییەکانتان بەرگرییە لە قوڕ. | 12 |
Eure Denksprüche sind Aschensprüche, und eure Schutzwehren sind von Lehm.
«لێم بێدەنگ بن، من قسە دەکەم و ئەوەی بەسەرم دێت با بێت! | 13 |
Schweiget vor mir und laßt mich reden; es gehe über mich, was da wolle!
بۆچی من کێشە بۆ خۆم دروستبکەم، ژیانی خۆم بخەمە مەترسییەوە؟ | 14 |
Warum sollte ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben in meine Hand legen?
ئەگەر بشمکوژێت هەر پشتی پێ دەبەستم، لەبەردەمیدا تەنها مشتومڕ لەسەر هەڵسوکەوتم دەکەم. | 15 |
Siehe, er soll mich töten; ich habe keine Hoffnung; nur will ich meine Wege ihm ins Angesicht verteidigen.
هەروەها ئەمە بۆ ڕزگاریمە، کە خوانەناس نایەتە بەردەمی. | 16 |
Auch das schon wird mir zur Rettung dienen; denn kein Gottloser kommt vor ihn.
بە تەواوی گوێ لە قسەکانم بگرن و ئەوەی ڕایدەگەیەنم با گوێتان لێی بێت. | 17 |
Höret, höret meine Rede, und meine Erklärung dringe in eure Ohren!
ئەوەتا من بە باشی سکاڵای خۆمم خستووەتە ڕوو، دەزانم ئەستۆپاک دەردەچم. | 18 |
Gebt acht, ich habe die Verteidigung gerüstet, ich weiß, daß ich Recht bekommen werde.
کێیە ئەوەی مشتومڕم لەگەڵ دەکات، تاکو هەر ئێستا بێدەنگ بم و ڕۆح بەدەستەوە بدەم؟ | 19 |
Wer will noch mit mir rechten? Denn dann wollte ich verstummen und verscheiden.
«ئەی خودا، تەنها بەم دوو کارە پشتگیریم بکە، ئیتر لەبەردەمت ون نابم. | 20 |
Nur zweierlei tue nicht an mir, dann will ich mich vor deinem Angesicht nicht verbergen:
دەستت لێم دووربخەوە و با سامی تۆ نەمترسێنێت. | 21 |
Tue deine Hand von mir und erschrecke mich nicht mit deiner Furcht!
ئینجا بانگم بکە و من وەڵام دەدەمەوە، یان من قسە دەکەم و تۆ وەڵامم بدەوە. | 22 |
Dann rufe Du, und ich will antworten, oder ich will reden, und Du erwidere mir!
چەند تاوان و گوناهم هەیە؟ یاخیبوون و گوناهەکەی خۆمم پێ بناسێنە. | 23 |
Wie groß ist meine Sündenschuld? Tue mir meine Übertretungen und Missetaten kund!
بۆچی ڕووی خۆت دەشاریتەوە و بە دوژمنی خۆت دامدەنێیت؟ | 24 |
Warum verbirgst du dein Angesicht und hältst mich für deinen Feind?
ئایا گەڵایەکی هەڵوەریو پان دەکەیتەوە؟ ئایا بەدوای پووشی وشکدا ڕادەکەیت؟ | 25 |
Verscheuchst du ein verwehtes Blatt und verfolgst einen dürren Halm?
تۆ بە تاڵی لە دژم دەنووسیت و لەسەر تاوانەکانی لاویێتیم سزام دەدەیت. | 26 |
Denn du verschreibst mir Bitteres und lässest mich erben die Sünden meiner Jugend;
جا پێیەکانی منت خستووەتە ناو کۆتەوە و چاوت بڕیوەتە هەموو ڕێڕەوەکانم و شوێن پێیەکانم دەپشکنیت. | 27 |
du legst meine Füße in den Stock und lauerst auf alle meine Schritte und zeichnest dir meine Fußspuren auf,
«وەک دارێکی کلۆر لەناو دەچم، وەک جلێک کە مۆرانە لێی دابێت. | 28 |
da ich doch wie Moder vergehe, wie ein Kleid, das die Motten fressen!