ئەیوب 13

1 «چاوەکانم هەموو ئەمانەی بینیوە، گوێیەکانم بیستوویانە و تێیان گەیشتووم.

Voilà que mon œil a vu tout cela, mon oreille l’a entendu et compris.

2 وەک زانینی ئێوە منیش زانیومە؛ من لە ئێوە کەمتر نیم.

Ce que vous savez, moi aussi je le sais, je ne vous suis en rien inférieur.

3 بەڵام من لەگەڵ توانادارەکە قسە دەکەم، دەمەوێت لەلای خودا دادگایی بکرێم.

Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider ma cause avec Dieu.

4 بەڵام ئێوە درۆم بۆ هەڵدەبەستن، هەمووتان پزیشکی بێ کەڵکن.

Car vous n’êtes que des charlatans, vous êtes tous des médecins inutiles.

5 خۆزگە بە تەواوی بێدەنگ دەبوون! ئەوە بۆتان دەبوو بە دانایی.

Que ne gardiez-vous le silence! Il vous eût tenu lieu de sagesse.

6 ئێستا گوێ لە بەهانەم بگرن و بۆ سکاڵای لێوەکانم گوێ شل بکەن.

Ecoutez, je vous prie, ma défense, soyez attentifs au plaidoyer de mes lèvres.

7 ئایا بە درۆ بەرگری لە خودا دەکەن؟ ئایا بە دەم خوداوە درۆ دەکەن؟

Parlerez-vous mensonge en faveur de Dieu, pour lui, parlerez-vous tromperie?

8 ئایا لایەنگری دەکەن، یان بۆ خودا مشتومڕ دەکەن؟

Ferez-vous pour Dieu acception de personnes, vous constituerez-vous avocats?

9 ئەگەر تاقیتان بکاتەوە، ئایا دەردەچن یان دەتانەوێت وەک مرۆڤ هەڵیبخەڵەتێنن؟

Vous en saura-t-il gré, s’il sonde vos cœurs? Le tromperez-vous comme on trompe un homme?

10 بێگومان سەرزەنشتتان دەکات ئەگەر بە نهێنی لایەنگری بکەن.

Certainement il vous condamnera, si vous faites en secret acception de personnes.

11 ئایا شکۆمەندییەکەی ناتانترسێنێت و ترسی ئەو دەستتان بەسەردا ناکێشێت؟

Oui, sa majesté vous épouvantera, ses terreurs tomberont sur vous.

12 یادەوەری و پەندەکانتان تەنها خۆڵەمێشە و بەرگرییەکانتان بەرگرییە لە قوڕ.

Vos arguments sont des raisons de poussière, vos forteresses sont des forteresses d’argile.

13 «لێم بێدەنگ بن، من قسە دەکەم و ئەوەی بەسەرم دێت با بێت!

Taisez-vous, laissez-moi, je veux parler; il m’en arrivera ce qu’il pourra.

14 بۆچی من کێشە بۆ خۆم دروستبکەم، ژیانی خۆم بخەمە مەترسییەوە؟

Je veux prendre ma chair entre les dents, je veux mettre mon âme dans ma main.

15 ئەگەر بشمکوژێت هەر پشتی پێ دەبەستم، لەبەردەمیدا تەنها مشتومڕ لەسەر هەڵسوکەوتم دەکەم.

Quand il me tuerait, que je n’aurais rien à espérer, je défendrai devant lui ma conduite.

16 هەروەها ئەمە بۆ ڕزگاریمە، کە خوانەناس نایەتە بەردەمی.

Mais il sera mon salut, car l’impie ne saurait paraître en sa présence.

17 بە تەواوی گوێ لە قسەکانم بگرن و ئەوەی ڕایدەگەیەنم با گوێتان لێی بێت.

Ecoutez donc mes paroles, prêtez l’oreille à mon discours.

18 ئەوەتا من بە باشی سکاڵای خۆمم خستووەتە ڕوو، دەزانم ئەستۆپاک دەردەچم.

Voici que j’ai préparé ma cause, je sais que je serai justifié.

19 کێیە ئەوەی مشتومڕم لەگەڵ دەکات، تاکو هەر ئێستا بێدەنگ بم و ڕۆح بەدەستەوە بدەم؟

Est-il quelqu’un qui veuille plaider contre moi? A l’instant même je veux me taire et mourir.

20 «ئەی خودا، تەنها بەم دوو کارە پشتگیریم بکە، ئیتر لەبەردەمت ون نابم.

Seulement épargne-moi deux choses, ô Dieu, et je ne me cacherai pas devant ta face:

21 دەستت لێم دووربخەوە و با سامی تۆ نەمترسێنێت.

éloigne ta main de dessus moi, et que tes terreurs ne m’épouvantent plus.

22 ئینجا بانگم بکە و من وەڵام دەدەمەوە، یان من قسە دەکەم و تۆ وەڵامم بدەوە.

Après cela, appelle, et je répondrai; ou bien je parlerai d’abord, et tu me répondras.

23 چەند تاوان و گوناهم هەیە؟ یاخیبوون و گوناهەکەی خۆمم پێ بناسێنە.

Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître mes transgressions et mes offenses.

24 بۆچی ڕووی خۆت دەشاریتەوە و بە دوژمنی خۆت دامدەنێیت؟

Pourquoi cacher ainsi ton visage, et me regarder comme ton ennemi!

25 ئایا گەڵایەکی هەڵوەریو پان دەکەیتەوە؟ ئایا بەدوای پووشی وشکدا ڕادەکەیت؟

Veux-tu donc effrayer une feuille agitée par le vent, poursuivre une paille desséchée,

26 تۆ بە تاڵی لە دژم دەنووسیت و لەسەر تاوانەکانی لاویێتیم سزام دەدەیت.

pour que tu écrives contre moi des choses amères, pour que tu m’imputes les fautes de ma jeunesse,

27 جا پێیەکانی منت خستووەتە ناو کۆتەوە و چاوت بڕیوەتە هەموو ڕێڕەوەکانم و شوێن پێیەکانم دەپشکنیت.

pour que tu mettes mes pieds dans les ceps, que tu observes toutes mes démarches, que tu traces une limite à la plante de mes pieds,

28 «وەک دارێکی کلۆر لەناو دەچم، وەک جلێک کە مۆرانە لێی دابێت.

alors que mon corps se consume comme un bois vermoulu, comme un vêtement que dévore la teigne.