ئەیوب 13
| «چاوەکانم هەموو ئەمانەی بینیوە، گوێیەکانم بیستوویانە و تێیان گەیشتووم. | 1 |
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
| وەک زانینی ئێوە منیش زانیومە؛ من لە ئێوە کەمتر نیم. | 2 |
hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
| بەڵام من لەگەڵ توانادارەکە قسە دەکەم، دەمەوێت لەلای خودا دادگایی بکرێم. | 3 |
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,
| بەڵام ئێوە درۆم بۆ هەڵدەبەستن، هەمووتان پزیشکی بێ کەڵکن. | 4 |
mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
| خۆزگە بە تەواوی بێدەنگ دەبوون! ئەوە بۆتان دەبوو بە دانایی. | 5 |
Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!
| ئێستا گوێ لە بەهانەم بگرن و بۆ سکاڵای لێوەکانم گوێ شل بکەن. | 6 |
Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!
| ئایا بە درۆ بەرگری لە خودا دەکەن؟ ئایا بە دەم خوداوە درۆ دەکەن؟ | 7 |
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
| ئایا لایەنگری دەکەن، یان بۆ خودا مشتومڕ دەکەن؟ | 8 |
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
| ئەگەر تاقیتان بکاتەوە، ئایا دەردەچن یان دەتانەوێت وەک مرۆڤ هەڵیبخەڵەتێنن؟ | 9 |
Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
| بێگومان سەرزەنشتتان دەکات ئەگەر بە نهێنی لایەنگری بکەن. | 10 |
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
| ئایا شکۆمەندییەکەی ناتانترسێنێت و ترسی ئەو دەستتان بەسەردا ناکێشێت؟ | 11 |
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?
| یادەوەری و پەندەکانتان تەنها خۆڵەمێشە و بەرگرییەکانتان بەرگرییە لە قوڕ. | 12 |
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
| «لێم بێدەنگ بن، من قسە دەکەم و ئەوەی بەسەرم دێت با بێت! | 13 |
Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!
| بۆچی من کێشە بۆ خۆم دروستبکەم، ژیانی خۆم بخەمە مەترسییەوە؟ | 14 |
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;
| ئەگەر بشمکوژێت هەر پشتی پێ دەبەستم، لەبەردەمیدا تەنها مشتومڕ لەسەر هەڵسوکەوتم دەکەم. | 15 |
se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.
| هەروەها ئەمە بۆ ڕزگاریمە، کە خوانەناس نایەتە بەردەمی. | 16 |
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
| بە تەواوی گوێ لە قسەکانم بگرن و ئەوەی ڕایدەگەیەنم با گوێتان لێی بێت. | 17 |
Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
| ئەوەتا من بە باشی سکاڵای خۆمم خستووەتە ڕوو، دەزانم ئەستۆپاک دەردەچم. | 18 |
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
| کێیە ئەوەی مشتومڕم لەگەڵ دەکات، تاکو هەر ئێستا بێدەنگ بم و ڕۆح بەدەستەوە بدەم؟ | 19 |
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!
| «ئەی خودا، تەنها بەم دوو کارە پشتگیریم بکە، ئیتر لەبەردەمت ون نابم. | 20 |
Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:
| دەستت لێم دووربخەوە و با سامی تۆ نەمترسێنێت. | 21 |
Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
| ئینجا بانگم بکە و من وەڵام دەدەمەوە، یان من قسە دەکەم و تۆ وەڵامم بدەوە. | 22 |
Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
| چەند تاوان و گوناهم هەیە؟ یاخیبوون و گوناهەکەی خۆمم پێ بناسێنە. | 23 |
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
| بۆچی ڕووی خۆت دەشاریتەوە و بە دوژمنی خۆت دامدەنێیت؟ | 24 |
Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?
| ئایا گەڵایەکی هەڵوەریو پان دەکەیتەوە؟ ئایا بەدوای پووشی وشکدا ڕادەکەیت؟ | 25 |
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,
| تۆ بە تاڵی لە دژم دەنووسیت و لەسەر تاوانەکانی لاویێتیم سزام دەدەیت. | 26 |
at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
| جا پێیەکانی منت خستووەتە ناو کۆتەوە و چاوت بڕیوەتە هەموو ڕێڕەوەکانم و شوێن پێیەکانم دەپشکنیت. | 27 |
lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!
| «وەک دارێکی کلۆر لەناو دەچم، وەک جلێک کە مۆرانە لێی دابێت. | 28 |
Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,
