< ئەیوب 12 >

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: 1
Então Job respondeu, e disse:
«ڕاستە ئێوە گەلێکن، بە مردنتان داناییش دەمرێت، 2
Na verdade, que só vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.
بەڵام منیش وەک ئێوە تێگەیشتنم هەیە، من لە ئێوە کەمتر نیم. ئایا ئەوەی تۆ دەیڵێیت لای هەموو کەسێک نەزانراوە؟ 3
Também eu tenho um coração como vós, e não vos sou inferior: e quem não sabe tais coisas como estas?
«لە خودا پاڕامەوە و ئەویش وەڵامی دایەوە، بەڵام بووم بە گاڵتەجاڕی هاوڕێیەکانم، هەرچەندە پیاوێکی ڕاستودروست و بێ کەموکوڕیم، بوومە مایەی گاڵتەجاڕی! 4
Eu sou irrisão aos meus amigos; eu, que invoco a Deus, e ele me responde; o justo e o reto servem de irrisão.
کەسێکی دڵنیا گاڵتە بە شکستی پێ هەڵخلیسکاو دەکات. 5
Tocha desprezível é na opinião do que está descançado, aquele que está pronto a tropeçar com os pés.
چادری تێکدەران ئارامە و ئاسوودەییش بۆ ئەوانەی خودا تووڕە دەکەن، بۆ ئەوانەی بە دەستی خۆیان بتەکانیان دەهێنن. 6
As tendas dos assoladores tem descanço, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.
«بەڵام پرسیار لە ئاژەڵان بکە، ئەوان فێرت دەکەن، هەروەها پرسیار لە باڵندەی ئاسمانیش بکە، ئەوان پێت ڕادەگەیەنن؛ 7
Mas, pergunta agora às bestas, e cada uma delas to ensinará: e às aves dos céus, e elas to farão saber;
یان لەگەڵ زەوی بدوێ، فێرت دەکات، ماسی دەریاش بۆت باس دەکەن. 8
Ou fala com a terra, e ela to ensinará: até os peixes do mar to contarão.
کام لەمانە نازانێت کە دەستی خودا ئەمەی ئەنجام داوە؟ 9
Quem não entende por todas estas coisas que a mão do Senhor faz isto?
ئەوەی ژیانی هەموو زیندووێک و ڕۆحی هەموو مرۆڤێکی لەناو دەستدایە؟ 10
Em cuja mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda a carne humana.
ئایا گوێ قسەکان تاقی ناکاتەوە و مەڵاشوو تامی خواردن ناکات؟ 11
Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar gosta as comidas?
لە ڕیش سپیێتی دانایی و لە تەمەن درێژیش تێگەیشتن. 12
Com os idosos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.
«دانایی و تواناداری لەلای خوداوەیە، ڕاوێژ و تێگەیشتن هی ئەون. 13
Com ele está a sabedoria e a força: conselho e entendimento tem.
ئەوەی دەڕووخێنێت بنیاد نانرێتەوە، ئەگەر دەرگای لەسەر کەسێک داخست لێی ناکرێتەوە. 14
Eis que ele derriba, e não se reedificará: encerra o homem, e não se lhe abrirá.
ڕێ لە ئاو دەگرێت، وشکەساڵی دێت، بەڕەڵای دەکات زەوی سەرەوژێر دەکات. 15
Eis que ele retém as águas, e se secam; e as larga, e transtornam a terra.
هێز و دانایی لەلای ئەوە، چەواشەکار و چەواشەکراو هی ئەون. 16
Com ele está a força e a sabedoria: seu é o errante e o que o faz errar.
ڕاوێژکاران بە پێ خاوسی دەبات، دادوەران تووشی شێتی دەکات. 17
Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.
کۆتی پاشاکان دەکاتەوە و ناوقەدیان بە پشتێن دەبەستێتەوە. 18
Solta a atadura dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.
کاهینەکان بە پێ خاوسی دەبات و پتەوەکان سەرەوژێر دەکات. 19
Aos príncipes leva despojados, aos poderosos transtorna.
ڕێگری گفتوگۆ لە شارەزایان دەکات، ژیری لە پیران دەستێنێتەوە. 20
Aos acreditados tira a fala, e toma o entendimento aos velhos.
سووکایەتی بەسەر پایەداراندا دەبارێنێت و پشتێنی بەهێزان شل دەکاتەوە. 21
Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos violentos.
قووڵاییەکان لە تاریکی ئاشکرا دەکات و سێبەری مەرگ بۆ ڕووناکی دەردەخات. 22
As profundezas das trevas manifesta, e a sombra da morte traz à luz.
نەتەوەکان مەزن دەکات و لەناویان دەبات، نەتەوەکان بەرفراوان دەکات و پەرتەوازەیان دەکات. 23
Multiplica as gentes e as faz perecer; espalha as gentes, e as guia.
مێشک لە سەرکردەکانی گەلی زەوی دەستێنێتەوە و لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا وێڵیان دەکات. 24
Tira o coração aos chefes das gentes da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
لە تاریکیدا بە پەلەکوتێ دەڕۆن و ڕووناکی نییە، وەک سەرخۆش بە ئەملا و ئەولادا دەکەون. 25
Nas trevas andam às apalpadelas, sem terem luz, e os faz desatinar como ébrios.

< ئەیوب 12 >