ئەیوب 12

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

Da antwortete Hiob und sprach:

2 «ڕاستە ئێوە گەلێکن، بە مردنتان داناییش دەمرێت،

Ja, ihr seid die Leute, mit euch wird die Weisheit sterben!

3 بەڵام منیش وەک ئێوە تێگەیشتنم هەیە، من لە ئێوە کەمتر نیم. ئایا ئەوەی تۆ دەیڵێیت لای هەموو کەسێک نەزانراوە؟

Ich habe so wohl ein Herz als ihr und bin nicht geringer denn ihr; und wer ist, der solches nicht wisse?

4 «لە خودا پاڕامەوە و ئەویش وەڵامی دایەوە، بەڵام بووم بە گاڵتەجاڕی هاوڕێیەکانم، هەرچەندە پیاوێکی ڕاستودروست و بێ کەموکوڕیم، بوومە مایەی گاڵتەجاڕی!

Ich muß von meinem Nächsten verlacht sein, der ich Gott anrief, und er erhörte mich. Der Gerechte und Fromme muß verlacht sein

5 کەسێکی دڵنیا گاڵتە بە شکستی پێ هەڵخلیسکاو دەکات.

und ist ein verachtet Lichtlein vor den Gedanken der Stolzen, steht aber, daß sie sich daran ärgern.

6 چادری تێکدەران ئارامە و ئاسوودەییش بۆ ئەوانەی خودا تووڕە دەکەن، بۆ ئەوانەی بە دەستی خۆیان بتەکانیان دەهێنن.

Der Verstörer Hütten haben die Fülle, und Ruhe haben, die wider Gott toben, die ihren Gott in der Faust führen.

7 «بەڵام پرسیار لە ئاژەڵان بکە، ئەوان فێرت دەکەن، هەروەها پرسیار لە باڵندەی ئاسمانیش بکە، ئەوان پێت ڕادەگەیەنن؛

Frage doch das Vieh, das wird dich's lehren und die Vögel unter dem Himmel, die werden dir's sagen;

8 یان لەگەڵ زەوی بدوێ، فێرت دەکات، ماسی دەریاش بۆت باس دەکەن.

oder rede mit der Erde, die wird dich's lehren, und die Fische im Meer werden dir's erzählen.

9 کام لەمانە نازانێت کە دەستی خودا ئەمەی ئەنجام داوە؟

Wer erkennte nicht an dem allem, daß des HERRN Hand solches gemacht hat?

10 ئەوەی ژیانی هەموو زیندووێک و ڕۆحی هەموو مرۆڤێکی لەناو دەستدایە؟

daß in seiner Hand ist die Seele alles dessen, was da lebt, und der Geist des Fleisches aller Menschen?

11 ئایا گوێ قسەکان تاقی ناکاتەوە و مەڵاشوو تامی خواردن ناکات؟

Prüft nicht das Ohr die Rede? und der Mund schmeckt die Speise?

12 لە ڕیش سپیێتی دانایی و لە تەمەن درێژیش تێگەیشتن.

Ja, “bei den Großvätern ist die Weisheit, und der Verstand bei den Alten”.

13 «دانایی و تواناداری لەلای خوداوەیە، ڕاوێژ و تێگەیشتن هی ئەون.

Bei ihm ist Weisheit und Gewalt, Rat und Verstand.

14 ئەوەی دەڕووخێنێت بنیاد نانرێتەوە، ئەگەر دەرگای لەسەر کەسێک داخست لێی ناکرێتەوە.

Siehe, wenn er zerbricht, so hilft kein Bauen; wenn er jemand einschließt, kann niemand aufmachen.

15 ڕێ لە ئاو دەگرێت، وشکەساڵی دێت، بەڕەڵای دەکات زەوی سەرەوژێر دەکات.

Siehe, wenn er das Wasser verschließt, so wird alles dürr; und wenn er's ausläßt, so kehrt es das Land um.

16 هێز و دانایی لەلای ئەوە، چەواشەکار و چەواشەکراو هی ئەون.

Er ist stark und führt es aus. Sein ist, der da irrt und der da verführt.

17 ڕاوێژکاران بە پێ خاوسی دەبات، دادوەران تووشی شێتی دەکات.

Er führt die Klugen wie einen Raub und macht die Richter toll.

18 کۆتی پاشاکان دەکاتەوە و ناوقەدیان بە پشتێن دەبەستێتەوە.

Er löst auf der Könige Zwang und bindet mit einem Gurt ihre Lenden.

19 کاهینەکان بە پێ خاوسی دەبات و پتەوەکان سەرەوژێر دەکات.

Er führt die Priester wie einen Raub und bringt zu Fall die Festen.

20 ڕێگری گفتوگۆ لە شارەزایان دەکات، ژیری لە پیران دەستێنێتەوە.

Er entzieht die Sprache den Bewährten und nimmt weg den Verstand der Alten.

21 سووکایەتی بەسەر پایەداراندا دەبارێنێت و پشتێنی بەهێزان شل دەکاتەوە.

Er schüttet Verachtung auf die Fürsten und macht den Gürtel der Gewaltigen los.

22 قووڵاییەکان لە تاریکی ئاشکرا دەکات و سێبەری مەرگ بۆ ڕووناکی دەردەخات.

Er öffnet die finsteren Gründe und bringt heraus das Dunkel an das Licht.

23 نەتەوەکان مەزن دەکات و لەناویان دەبات، نەتەوەکان بەرفراوان دەکات و پەرتەوازەیان دەکات.

Er macht etliche zu großem Volk und bringt sie wieder um. Er breitet ein Volk aus und treibt es wieder weg.

24 مێشک لە سەرکردەکانی گەلی زەوی دەستێنێتەوە و لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا وێڵیان دەکات.

Er nimmt weg den Mut der Obersten des Volkes im Lande und macht sie irre auf einem Umwege, da kein Weg ist,

25 لە تاریکیدا بە پەلەکوتێ دەڕۆن و ڕووناکی نییە، وەک سەرخۆش بە ئەملا و ئەولادا دەکەون.

daß sie in Finsternis tappen ohne Licht; und macht sie irre wie die Trunkenen.