ئەیوب 12

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

Men Job svarede og sagde:

2 «ڕاستە ئێوە گەلێکن، بە مردنتان داناییش دەمرێت،

Sandelig, I ere Folket, og med eder dør Visdommen ud!

3 بەڵام منیش وەک ئێوە تێگەیشتنم هەیە، من لە ئێوە کەمتر نیم. ئایا ئەوەی تۆ دەیڵێیت لای هەموو کەسێک نەزانراوە؟

Jeg har ogsaa Forstand ligesom I, jeg falder ikke igennem for eder; og hvo ved ikke saadanne Ting?

4 «لە خودا پاڕامەوە و ئەویش وەڵامی دایەوە، بەڵام بووم بە گاڵتەجاڕی هاوڕێیەکانم، هەرچەندە پیاوێکی ڕاستودروست و بێ کەموکوڕیم، بوومە مایەی گاڵتەجاڕی!

Jeg er til Latter for min Ven, jeg, som raabte til Gud og fik Svar; den retfærdige, den oprigtige er til Latter.

5 کەسێکی دڵنیا گاڵتە بە شکستی پێ هەڵخلیسکاو دەکات.

En foragtet Lampe i den trygges Tanke er den, som er nær ved at snuble med Foden.

6 چادری تێکدەران ئارامە و ئاسوودەییش بۆ ئەوانەی خودا تووڕە دەکەن، بۆ ئەوانەی بە دەستی خۆیان بتەکانیان دەهێنن.

Ødelæggernes Telte have Ro, og de, som rase imod Gud, ere meget trygge, ja den, som sætter sin Haand som Gud.

7 «بەڵام پرسیار لە ئاژەڵان بکە، ئەوان فێرت دەکەن، هەروەها پرسیار لە باڵندەی ئاسمانیش بکە، ئەوان پێت ڕادەگەیەنن؛

Og sandelig, spørg dog Dyrene ad, og de skulle lære dig det; og Himmelens Fugle, og de skulle forkynde dig det.

8 یان لەگەڵ زەوی بدوێ، فێرت دەکات، ماسی دەریاش بۆت باس دەکەن.

Eller tal til Jorden, og den skal lære dig det, og Fiskene i Havet skulle fortælle dig det.

9 کام لەمانە نازانێت کە دەستی خودا ئەمەی ئەنجام داوە؟

Hvo ved ikke om alle disse Ting, at Herrens Haand har gjort dette?

10 ئەوەی ژیانی هەموو زیندووێک و ڕۆحی هەموو مرۆڤێکی لەناو دەستدایە؟

han, i hvis Haand hver levende Sjæl er, og Aanden i hvert Menneskes Kød!

11 ئایا گوێ قسەکان تاقی ناکاتەوە و مەڵاشوو تامی خواردن ناکات؟

Mon ikke Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden?

12 لە ڕیش سپیێتی دانایی و لە تەمەن درێژیش تێگەیشتن.

Hos de graahærdede er Visdom, og Dagenes Længde giver Forstand.

13 «دانایی و تواناداری لەلای خوداوەیە، ڕاوێژ و تێگەیشتن هی ئەون.

Hos ham er Visdom og Vælde, ham hører Raad og Forstand til.

14 ئەوەی دەڕووخێنێت بنیاد نانرێتەوە، ئەگەر دەرگای لەسەر کەسێک داخست لێی ناکرێتەوە.

Se, han nedbryder, og det skal ikke bygges, han lukker til for en Mand, og der skal ikke lukkes op.

15 ڕێ لە ئاو دەگرێت، وشکەساڵی دێت، بەڕەڵای دەکات زەوی سەرەوژێر دەکات.

Se, han holder Vandene tilbage, og de borttørres, og han udlader dem, og de omvælte Landet.

16 هێز و دانایی لەلای ئەوە، چەواشەکار و چەواشەکراو هی ئەون.

Hos ham er Styrke og Kraft; ham hører den til, som farer vild, og den, som fører vild.

17 ڕاوێژکاران بە پێ خاوسی دەبات، دادوەران تووشی شێتی دەکات.

Han lader Raadgiverne gaa afklædte bort og gør Dommerne til Daarer.

18 کۆتی پاشاکان دەکاتەوە و ناوقەدیان بە پشتێن دەبەستێتەوە.

Han løser Kongernes Herredømme og lægger Baand om deres Lænder.

19 کاهینەکان بە پێ خاوسی دەبات و پتەوەکان سەرەوژێر دەکات.

Han lader Præsterne gaa afklædte bort og omkaster de stærke.

20 ڕێگری گفتوگۆ لە شارەزایان دەکات، ژیری لە پیران دەستێنێتەوە.

Han berøver de sikre Talere Mælet, tager Forstanden fra de gamle.

21 سووکایەتی بەسەر پایەداراندا دەبارێنێت و پشتێنی بەهێزان شل دەکاتەوە.

Han udøser Vanære over Fyrsterne og løser de stærkes Bælte.

22 قووڵاییەکان لە تاریکی ئاشکرا دەکات و سێبەری مەرگ بۆ ڕووناکی دەردەخات.

Han aabenbarer de dybe Ting af Mørket og udfører Dødens Skygge til Lyset.

23 نەتەوەکان مەزن دەکات و لەناویان دەبات، نەتەوەکان بەرفراوان دەکات و پەرتەوازەیان دەکات.

Han formerer Folkene og lader dem gaa til Grunde; han udbreder Folkene og bortfører dem.

24 مێشک لە سەرکردەکانی گەلی زەوی دەستێنێتەوە و لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا وێڵیان دەکات.

Han borttager Forstand fra Folkets Øverster i Landet og lader dem fare vild i det øde, hvor ingen Vej er.

25 لە تاریکیدا بە پەلەکوتێ دەڕۆن و ڕووناکی نییە، وەک سەرخۆش بە ئەملا و ئەولادا دەکەون.

De famle i Mørke, hvor intet Lys er, og han bringer dem til at fare vild som den drukne.